maandag 28 november 2016

FC Groningen tankt zelfvertrouwen voor de rest van het seizoen



Door Mistersnooker

FC Groningen heeft zichzelf met twee achtereenvolgende overwinningen uit de sportieve malaise getrokken. Na de 4-0 overwinning bij PEC Zwolle tankt de ploeg van trainer Ernest Faber vertrouwen voor de rest van het seizoen. De wereld ziet er ineens weer veel zonniger uit dan een maandje geleden. Toch zal het nog een hele toer worden om de subtop te bereiken.

Het veldspel tegen NEC beloofde al veel goeds voor de toekomst en je hoefde geen helderziende te zijn om te voorspellen dat de punten in korte tijd binnen geharkt konden worden. Bijna op de helft van de competitie is een ding duidelijk: FC Groningen speelt te goed voor de gevarenzone van de eredivisie.

Er zijn meer dingen duidelijk geworden. Bijvoorbeeld dat Tibbling in de basiself hoort ten koste van Hiariej en dat Tom van Weert de beste spits is in de selectie. Verder bestaat die selectie uit zoveel gelijkwaardige spelers dat blessures en schorsingen zonder veel kwaliteitsverlies kunnen worden opgevangen. Een geruststellende gedachte voor de trainer die inmiddels de juiste poppetjes op de juiste plaats heeft gezet.

Het heeft even geduurd maar FC Groningen lijkt zijn draai gevonden te hebben met een soort countervoetbal dat best leuk is om naar te kijken. De uitzege tegen FC Utrecht was daar al een voorbeeld van en in Zwolle deed de Trots van het Noorden het nog eens dunnetjes over. Het is belangrijk dat Faber vasthoudt aan deze taktiek. Ook in de Euroborg, hoewel de supporters daar natuurlijk liever een aanvallende, dominerende en scorende thuisclub willen zien.

Voor iedereen die de club een warm hart toedraagt, is het plezierig dat op de ranglijst weer naar boven kan worden gekeken. De sportieve doelstelling – een playoffplaats voor een Europees ticket – ligt ineens binnen handbereik. Het zal daarbij interessant zijn om te zien hope Faber omgaat met de ontevreden spelers in zijn selectie.

Juist het geringe kwaliteitsverschil zorgt ervoor dat de wisselspelers ook een basisplaats willen claimen. Het enige wat Faber tegen zijn spelers kan zeggen is, dat iedereen zichzelf kan opstellen door op de trainingen de stinkende best te doen evenals tijdens invalbeurten. Voorlopig zal de trainer vasthouden aan de basiself die ervoor gezorgd heeft dat de zorgen hebben plaatsgemaakt voor opluchting en tevredenheid.


(Elke maandag en vrijdag om 18 uur op dit blog een opinierend verhaal over FC Groningen)

vrijdag 25 november 2016

Waarom er steeds minder mensen naar de Euroborg komen

Door Mistersnooker

FC Groningen maakte onlangs mooie financiele cijfers bekend. De club is zo gezond als een vis. Maar tegelijkertijd zie je in het stadion steeds meer lege stoeltjes tijdens thuiswedstrijden. De animo om de club in de Euroborg te bezoeken, neemt af. En daar is een logische verklaring voor.

Je zou denken dat de slechte resultaten in eigen huis ertoe bijdragen dat de opkomst van supporters langzaam maar zeker tanende is. In het splinternieuwe stadion was de Trots van het Noorden schier onverslaanbaar. Tegenwoordig moet het elftal heel hard werken om de puntjes in eigen huis te houden.

Maar de resultaten zijn niet de enige reden voor de slinkende aanhang. Ook het gebrek aan spektakel is de fans een doorn in het oog. Er wordt in Groningen net zo gedegen gevoetbald als op vreemde bodem. De taktiek wordt niet aangepast aan de hunkering van de supporters om een meeslepende pot voetbal te gaan bekijken.

De belangrijkste reden voor de mindere belangstelling heb ik nog niet genoemd. Dat is namelijk het ontbreken van het sportieve perspectief om in de eredivisie een rol van betekenis te kunnen spelen. Directeur Hans Nijland heeft een paar jaar geleden veel te stevig op de trom geslagen door te vertellen dat zijn club in staat zou moeten zijn om structureel in de top van Nederland te voetballen. Een kampioenschap zou volgens hem incidenteel niet uit te sluiten zijn.

Maar Nijland wist natuurlijk wel beter. De noodzaak om jaarlijks de beste spelers te verkopen vormt een belangrijke rem op topprestaties. Elke club die zijn sterkhouders moet verkopen is gedoemd om in de middenmoot te spelen. En als het een jaar helemaal tegenzit, dan is niet de top het perspectief maar degradatievoetbal.

Ook dit seizoen zal FC Groningen vrij anoniem zijn wedstrijden afwerken in de grijze middenmoot. Het is een elftal met smaak noch kraak. Het nieuwe beleidsplan van de club wil een kentering bewerkstelligen. De Euroborg moet weer een onneembare vesting worden. Maar dan blijft de hamvraag hoe de club zijn beste spelers kan behouden om een sportieve opgaande lijn te realiseren. Alleen dan zal de Euroborg namelijk weer vol zitten.


(Elke maandag en vrijdag om 18 uur op dit blog een opinierend verhaal over FC Groningen)        

maandag 21 november 2016

FC Groningen speelt te goed voor degradatievoetbal




Door Mistersnooker

FC Groningen heeft zich na de zege op ADO Den Haag opgewerkt naar de staart van de middenmoot. Met een overwinning op PEC in Zwolle (aanstaande zaterdag) heeft de club van trainer Ernest Faber ineens weer perspectief op een playoffplaats voor een Europees ticket. Zo snel kan het gaan.

Zoals we verwachtten – zie de column na de wedstrijd tegen NEC – heeft FC Groningen het destijds veelbelovende veldspel in Nijmegen in de Euroborg kunnen belonen met drie punten. De Groningers zijn geen spelers voor degradatievoetbal en zover hoeft het ook zeker niet te komen. Er wordt fatsoenlijk combinatievoetbal gespeeld en iedereen in het elftal doet zijn stinkende best.

Inmiddels heeft Tom van Weert aangetoond op dit moment de nummer 1 spits van de selectie te zijn. Hij zal zijn best moeten blijven doen, want er zitten een paar collega’s op het vinkentouw. En dat is weer het voordeel van een brede selectie met min of meer gelijkwaardige spelers. Faber kan met een gerust hart roteren met spelers zonder dat het te koste gaat van de teamsterkte.

Naast Van Weert heeft inmiddels ook Tibbling bewezen in de basis thuis te horen. En veel volgers vinden ook dat de jonge Bacuna die status al heeft verdiend op basis van de twee recente duels, maar zover ben ik nog niet. Hij doet wel veel minder domme dingen dan in het begin van het seizoen, maar of hij de verantwoordelijke positie op het middenveld op langere termijn aankan, moet nog blijken. Zo niet dan heeft Faber een handvol gelijkwaardige middenvelders tot zijn beschikking. Op dat strategische deel van het veld voetbalt Ruben Jenssen onopvallend zijn wedstrijdjes mee. Hij is typisch zo’n speler die opvalt als hij er niet bij is.

Zelfs de meest kritische analyticus moet inmiddels toegeven dat de Trots van het Noorden de gevarenzone voorgoed kan verlaten om de competitie veilig uit te spelen in de brede middenmoot van de eredivisie. Daarmee mogen de fans hopen op een positieve uitschieter, maar veel meer zit er niet in. Daarvoor is de start van de competitie te slecht geweest.

Waar het dit seizoen om draait is het behalen van een playoffplaats. Het zal nog een hele toer worden om die sportieve doelstelling te gaan halen, maar het veldspel van de laatste weken biedt in elk geval uitzicht op meer dan alleen maar hoop. FC Groningen speelt te goed voor degradatievoetbal. 

(Elke maandag en vrijdag om 18 uur op dit blog een opinierend verhaal over FC Groningen)

   

vrijdag 18 november 2016

Juiste keuze van trainer Faber: Trainingskamp in de zomer beter dan in de winter



Door Mistersnooker

FC Groningen zal deze winter geen trainingskamp in het buitenland houden. De spelers en staf blijven in eigen land om zich voor te bereiden op de tweede helft van de competitie. Volgens de club is dit geen bezuinigingsmaatregel, maar is het de wens van trainer Ernest Faber om het trainingskamp niet in de winter maar in de zomer te gaan houden tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen.

Volgens Faber is het zinvoller om in de seizoenvoorbereiding een trainingskamp te houden. De nieuw samengestelde selectie kan dan sneller een geheel vormen terwijl het ook een voordeel is dat de nieuwe en oude spelers elkaar in het kamp beter leren kennen. Vermoedelijk wil Faber daarmee een warrige en chaotische start van de competitie voorkomen, die dit jaar is uitgemond in een superslecht begin dat de ploeg nog steeds parten speelt.

Een prima besluit van Faber. Een peperduur trainingskamp in bijvoorbeeld Spanje – met verblijf in een vijfsterren hotel – levert in de winter veel minder rendement op dan in de zomer. Ooit is zo’n winterkamp in zwang geraakt doordat de velden vanwege het winterweer hier nauwelijks te bespelen waren. De laatste jaren zijn de velden hier door de zachte winters net zo goed als in Spanje, terwijl de moderne hybride velden (half kunstgras, half gras) veel minder te lijden hebben dan de ouderwetse grasvelden.

Faber zal ongetwijfeld een trend zetten. De noodzaak van een kamp in een warm land wordt steeds kleiner en het verzetten van het kamp naar de zomer zal zeker navolging krijgen van andere clubs. Om zowel in de winter als in de zomer een buitenlands kamp te organiseren is bovendien een kostbare zaak. Er zijn tienduizenden euro’s mee gemoeid en de meeste profclubs moeten tegenwoordig ook op de kleintjes letten.


(Elke maandag en vrijdag op dit blog om 18 uur een opinierend verhaal over FC Groningen)      

maandag 14 november 2016

Meepraatsessie FC Groningen heeft weinig zin zonder plan



Door Mistersnooker

FC Groningen gaat binnenkort aan de slag met een beleidsplan voor de jaren 2016-2020. Op zichzelf niet zo bijzonder ware het niet dat de club een meepraatsessie gaat houden op 27 november in  de Euroborg. Uitgenodigd zijn de sponsorrelaties en alle seizoenkaarthouders. En als die allemaal komen opdraven dan wordt het een levendige massadiscussie.

Je mag je gerust afvragen of een vergadering met alle seizoenkaarthouders enige zin heeft. Nog afgezien van de praktische zaken zoals het vinden van een locatie waar alle seizoenkaarthouders in kunnen. Kennelijk gaat de clubleiding ervan uit dat slechts een klein percentage van de kaarthouders komt opdagen. Misschien was het beter geweest om vertegenwoordigers van alle supportersgroepen uit te nodigen.

Uitgangspunt van het nieuwe beleid is om van de Euroborg weer een onneembare vesting te maken waarbij woorden als beleving en passie een voorname rol spelen. De vraag is natuurlijk of de inbreng van de deelnemers aan de praatsessie echt van belang is. Zo zal iedereen die FC Groningen een warm hart toedraagt eens zijn met de stelling dat de Euroborg de komende jaren weer een onneembare vesting moet zijn.

Veel interessanter is de vraag hoe de club die doelstelling denkt te verwezenlijken. Als die vraag tijdens de bijeenkomst niet aan de orde komt, dan heeft de meepraatsessie weinig zin. Daarom zal de clubleiding zelf met ideeen moeten komen om ervoor te zorgen dat de doelstelling voor de komende jaren worden gehaald. Ontbreken die plannen dan blijft er een ding over: luchtfietserij.

Wat de sponsors en supporters willen lijkt me duidelijk: aanvallend voetbal, honderd procent inzet van de spelers, veel gewonnen wedstrijden en duels met een grote amusementswaarde. De hamvraag is hoe de club deze wensen denkt te kunnen realiseren. De directie moet op 27 november niet met een blanco vel papier naar de bijeenkomst komen maar met een uitgewerkt plan.

Uiteindelijk zal directeur Hans Nijland aan alle wensen een prijskaartje gaan hangen. Succesvol opereren van een voetbalprofclub staat of valt namelijk met de te besteden gelden. De begroting van FC Groningen kan de laatste jaren echter sluitend worden gemaakt door de verkoop van spelers, hetgeen ten koste gaat van de kwaliteit en het vertoonde spel.

Voor wie aan de meepraatsessie deelneemt, heb ik een goede vraag voor de directie: “Is het mogelijk om de beste spelers voor de club te behouden?”

(Elke maandag en vrijdag om 18 uur een opinierend verhaal op dit blog over FC Groningen)

         


vrijdag 11 november 2016

Hans Hateboer heeft het volste recht om contractverlenging te weigeren



Door Mistersnooker

Hans Hateboer, de rechtsback van FC Groningen, weigert zijn contract te verlengen. Tot aan het einde van het seizoen is hij verbonden aan de profclub en daarna is hij vrij om een contract met een andere club af te sluiten. FC Groningen heeft in dat geval geen recht op een transfersom. De vraag of Hateboer de FC daarmee tekort doet, kan ontkennend worden beantwoord.

Met andere woorden: de clubleiding van FC Groningen heeft geen reden om boos te worden op zijn verdediger. Veel andere clubs straffen de speler die een contractverlenging weigert door hem niet meer op te stellen in het elftal. Het is een strafmaatregel die nergens op slaat. Door te dreigen met het niet opstellen willen de meeste clubs een contractverlenging afdwingen waardoor ze bij vervroegd vertrek een transfersom kunnen vragen.

In feite nemen de clubs die met strafmaatregelen dreigen, het beroemde Bosman-arrest niet serieus. Ze proberen de nadelen van dat arrest te omzeilen door het afsluiten van langdurige contracten. Het is hun goed recht, maar ze moeten hun spelers wel vrij laten in hun beslissing. Voor wie het is vergeten: de Belgische voetballer Bosman vocht bij de hoogste Europese rechter met succes aan dat de clubs altijd een transfersom mochten vragen bij de overgang naar een andere club.

Veel spelers profiteerden reeds van de vrijheid die ze hebben gekregen als ze naar een andere club willen gaan. Vooral financieel. De marktwaarde van de 22-jarige Hateboer, die een vaste waarde is van Jong Oranje, kan gerust op een paar miljoen euro geschat worden. De club die hem volgend seizoen graag wil inlijven, hoeft dat bedrag dus niet over te maken aan FC Groningen. En de speler zelf kan financieel een beter contract afdwingen als hij transfervrij is.

De uit Beerta afkomstige voetballer kiest er dus voor om FC Groningen te verlaten en een nieuw contract af te sluiten met een nieuwe club. Daar is niets mis mee. Hij heeft straks zijn vierjarige overeenkomst met de Trots van het Noorden uitgediend en zoekt het sportief (en financieel) hogerop. Als FC Groningen hem perse wil houden dan moet de club met een supercontract komen.

De enige mogelijkheid om nog een transfersom voor Hateboer te krijgen is hem in de winterstop te verkopen. Maar de speler zelf zal daar wel mee moeten instemmen. Het liefst vertrekt hij natuurlijk transfervrij naar een andere werkgever. Nogmaals, dat is zijn goed recht. De speler met een beperkte basistechniek, maar wel met een moderne aanvallende instelling, kan zich met een lucratieve verbintenis bij een nieuwe club financieel onafhankelijk maken. Wie wil hem dat ontzeggen?

Hateboer gebruikt FC Groningen als springplank en dat hebben meer spelers gedaan. Clubliefde is in het profvoetbal een betrekkelijk begrip. De liefde voor FC Groningen zal Hateboer altijd wel houden net zoals Arjen Robben de groen-witte club nog in zijn hart heeft zitten. Maar niemand bij de FC mag het hem kwalijk nemen dat hij het hogerop gaat proberen. Als de clubleiding hem langer dan vier jaar wil houden dan had de club hem een achtjarig contract moeten aanbieden in plaats van een vierjarige overeenkomst.

(Elke maandag en vrijdag om 18 uur op dit blog een opinierend verhaal over FC Groningen)    

 


maandag 7 november 2016

Spel FC Groningen geeft hoop voor de toekomst

Door Mistersnooker

FC Groningen pakte een punt bij NEC (1-1) terwijl toch alle statistieken van die wedstrijd in het voordeel spraken van de Groningers. En wie de wedstrijd heeft gezien, kan toch moeilijk beweren dat er slecht werd gevoetbald. Als er een ploeg verdiende om in Nijmegen te winnen dan was dat FC Groningen.

Het geringe aantal punten en de gevaarlijke plaats op de rangrijst van de eredivisie baren de club en de fans veel zorgen, maar het vertoonde spel belooft veel goeds voor de toekomst. Tegen NEC had trainer Ernest Faber gekozen voor andere basisspelers dan het laatste duel en dat pakte gewoon goed uit.

Dat heet spelersrotatie en als je in je selectie veel gelijkwaardige spelers hebt – de een is niet veel beter dan de ander – dan heb je de mogelijkheid om wekelijks te kiezen voor de basisspelers die op dat moment het beste in vorm zijn. Dat systeem geldt natuurlijk niet voor alle posities maar Faber heeft zowel op het middenveld als in de voorhoede de keuze uit veel min of meer gelijkwaardige krachten.

Een voorwaarde is natuurlijk wel dat alle spelers zich thuis voelen in het te spelen systeem, want de speelwijze kun je niet ongestraft wekelijks veranderen. Het grote voordeel van de rotatie is dat je wekelijks op de training en in de wedstrijden supergemotiveerde spelers hebt. Dat geeft het elftal extra energie en power die nodig zijn om uit de gevarenzone te komen. En de spelers die het goed doen in de wedstrijd belonen zichzelf met een volgende basisplaats.

Zo lijkt het erop dat spits Tom van Weert in de spitsenhierarchie bovenaan staat. Hij werkt hard, is scherp voor het vijandelijke doel en kan een doelpunt maken. Bovendien is hij niet te beroerd om ook nog wat vuile werk voor een medespeler op te knappen. De jonge Bacuna kreeg tegen NEC de voorkeur boven Hiariej en voor zijn doen speelde hij rustig en ging hij alleen in de fout bij het tegendoelpunt. Echt veel beter dan Hiariej was hij niet, zodat de keuze voor de volgende wedstrijd van de trainer interessant is.

Voor mij staan een paar dingen vast: Padt in het doel is onomstreden – hoewel hij minder goed keept dan iedereen denkt – en aan de verdediging moet je ook niet te veel sleutelen. De posities voor de rotatie zijn die van het middenveld en de voorhoede. Daarbij zou ik Tibbling en Van Weert voorlopig laten staan.

De eerstvolgende wedstrijd is over twee weken thuis tegen ADO Den Haag. Als die horde met succes wordt genomen, dan ziet de wereld er voor FC Groningen ineens heel anders uit. In de Euroborg moeten meer punten gehaald worden. Dat is de slotconclusie waar iedereen het wel over eens zal zijn.

(Elke maandag en vrijdag om 18 uur op dit blog een opinierend verhaal over FC Groningen)


vrijdag 4 november 2016

FC Groningen-trainer Faber heeft ook schuld aan sportieve malaise




Door Mistersnooker

Vraag je je wel eens af of trainer Ernest Faber goed bezig is? Dit stelde een volger van dit blog naar aanleiding van de sportieve malaise waarin FC Groningen verkeert. Vooropgesteld, ik kan niet beoordelen of hij goede trainingen geeft omdat ik nu eenmaal niet aanwezig ben bij de oefensessies op sportpark Corpus den Hoorn. Maar ik kan wel oordelen over wat ik zie in wedstrijden.

Faber – en met hem zijn assistenten Marcel Groninger en Peter Hoekstra -  heeft zich bij zijn aanstelling akkoord verklaard met de spelersselectie. Hij is ook akkoord gegaan met de sportieve doelstelling van de club voor dit seizoen: het halen van de playoffs voor een ticket Europees voetbal. Met andere woorden: Faber is ervan overtuigd dat hij met deze spelersgroep de playoffs kan halen.

De seizoenstart was belabberd. Ik heb toen al voorspeld dat de valse start de ploeg en de club tot in december zou blijven achtervolgen. Faber stelt weliswaar dat je met twee zeges zomaar in het linker rijtje van de ranglijst staat, maar de realiteit is dat de Trots van het Noorden al wekenlang in de gevarenzone vertoeft. De druk om een wedstrijd te winnen wordt alleen maar groter.

Verder is Faber er niet in geslaagd om op tijd voor de juiste spelers en taktiek te kiezen. De omstandigheden maakten het voor hem lastig (enkele spelers waren niet direct beschikbaar), maar dat neemt niet weg dat hij veel te lang aarzelde over de basiself. Bovendien is het de vraag of hij daarbij de juiste keuzes heeft gemaakt. Voorbeeldje: toen iedereen fit en beschikbaar was, stond Antonia in de basis. Ander voorbeeld: Simon Tibbling voetbalt aan de zijkant van het middenveld niet in zijn kracht.

Taktisch gezien zit de trainer met een dilemma. Voor de ploeg is het beter om countervoetbal te gaan spelen. Maar vooral in de Euroborg wordt dat niet altijd gepruimd door de kritische supporters. Zeker niet als die taktiek niet het gewenste resultaat oplevert. Kortom, er zijn nogal wat zaken waar je kanttekeningen bij kunt plaatsen. Maar ik blijf zeggen dat de directie eindverantwoordelijk blijft voor de situatie waarin de club zich nu bevindt.

De fans richten hun pijlen met name op technisch manager Peter Jeltema die verantwoordelijk is voor de samenstelling van de selectie. Maar hij doet gewoon wat in de directie wordt beslist. Als manager heeft hij vooral een uitvoerende functie en hij is veel minder een beleidsbepaler. Het zou daarom een goede zaak zijn om de technisch manager in de directie op te nemen en hem de titel te geven van technisch directeur.


(Elke maandag en vrijdag om 18 uur een opinierend verhaal over FC Groningen op dit blog)