Wie Schreuders voor geldwolf uitmaakt, weet niet waarover hij het heeft

 

Door Henk Hielkema

Een paar dagen voor de start van de competitie is er nog altijd geen overeenstemming tussen FC Groningen en speler Jorg Schreuders. De club wil zijn contract verlengen, heeft aanbiedingen gedaan maar de speler is er niet akkoord mee gegaan. Als de partijen er niet uit komen, dient Schreuders zijn lopende contract uit dat nog een seizoen geldig is. Bijkomend voordeel voor hem is dan dat hij transfervrij naar een andere club kan. FC Groningen kan dan fluiten naar een transfersom.

Tot zover de feiten. FC Groningen wil de middenvelder graag langer aan zich binden maar wil niet ingaan op de eisen van de speler, die nu een minimumcontract heeft. Wat er precies wordt gevraagd, geboden en geweigerd is niet bekend. Daar laten beide partijen zich niet over uit. Het is logisch dat Schreuders na een doorbraakseizoen meer geld wil zien of misschien wel een contract met een gelimiteerd transfersom.

FC Groningen kan of wil niet op zijn eisen ingaan. Dat is een goed recht van de club. Maar Schreuders hoeft ook niet in te gaan op de aanbieding van FC Groningen. Dat is ook zijn goed recht. Veel clubs dreigen in dit soort situaties met het verbannen van de speler naar de beloften als ze niet willen bijtekenen. Een soort chantagemiddel, dat doet denken aan de maffia. Het is nog niet duidelijk of de Trots van het Noorden zo’n dwangmiddel wil toepassen, maar het zou de club sieren als ze dat niet doet.

Supporters die Schreuders nu voor geldwolf uitmaken, weten niet waarover ze het hebben. Ze weten niet wat FC Groningen de speler aanbiedt en gaan er gemakshalve vanuit dat Schreuders alleen uit is op geld. Maar je kunt het hem niet kwalijk nemen als hij een afweging maakt die voor hem het beste uitkomt. Hij mag en kan de aanbieding weigeren en gewoon zijn huidige contract uitdienen.

Sinds het beroemde Bosman-arrest is de speler vrij om van club te veranderen na het uitdienen van de overeenkomst. Dat was daarvoor niet zo. Schreuders heeft dus het volste recht om voor zijn eigen belang op te komen. Hij zegt het liefst bij FC Groningen te willen blijven spelen. Maar dan zal de club wel wat meer moeten bieden dan een veredeld jeugdcontract. De vraag is niet alleen hoe groot de clubliefde van Schreuders is, maar ook hoe graag FC Groningen met hem door wil gaan.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

 

       

Ronald en Erwin Koeman gooiden 45 jaar geleden al wedstrijden op slot

 

Door Henk Hielkema

Als ik Ronald en Erwin Koeman bezig zie op TV als bondscoach en assistent-bondscoach dan denk ik automatisch terug aan de tijd dat ze elf en twaalf jaar oud waren. Hun vader, wijlen Martin, wilde dat ze van Helpman naar GRC verkasten. Ik was in die periode trainer-coach van GRC D1. We wilden dolgraag dat ze bij ons kwamen voetballen, maar we moesten zelf de overschrijvingen regelen. Met die groene formulieren stapten Ger van Gelder en ik naar het clubhuis van Helpman waar het bestuur vergaderde. Ze wilden de formulieren wel tekenen, maar dan moest eerst de contributie van de Koemannetjes betaald worden. Dat werd geregeld.

Het verhaal ging dat Ronald en Erwin voor de transfer nieuwe voetbalschoenen of transistorradio’s hadden gekregen. Niet waar. Hun contributie werd wel door GRC betaald. Ze kwamen in mijn elftal te spelen en dat zou het begin worden van een paar geweldige voetbaljaren. Opvallend was dat Martin zich nergens mee bemoeide. Achteraf hoorde ik dat hij regelmatig met zijn zoons naar het Stadpark ging om de wreeftrap te oefenen. Ik ben ervan overtuigd dat FC Barcelona de Europa Cup heeft gewonnen – een vrije trap van Ronald bracht de beslissing – dankzij die wreeftrap-trainingen van Martin.

Ons D1 won twee jaar lang alle wedstrijden, waaronder het destijds befaamde zwaluwen-toernooi. De finale werd gespeeld tegen Helpman en uiteraard gaven de Koemannetjes de doorslag. Wat me het meest verbaasde was het feit dat ze op die jonge leeftijd een wedstrijd konden temporiseren. Als we met 2-0 voor stonden, spaarde het elftal energie door de wedstrijd op slot te gooien. Op een toernooi met vele duels was dat een enorm voordeel.

Later kwam ik ze weer tegen als sportjournalist. Ze voetbalden in het Nederlands Elftal en ik was erbij als verslaggever. Een bijzondere ervaring. Op Corpus den Hoorn kwam ik nog weer later vader Martin vaak tegen. Hij als aanjager van de jeugdopleiding van FC Groningen en ik als technisch manager van GRC Groningen. Als hij over zijn zoons sprak, straalde hij van trots. Het is jammer dat hij ze niet meer meemaakte als trainer van Oranje. Wat zou hij trots zijn. Ook voorspelde hij dat Ronald het verder zou schoppen dan Erwin. Niet dat Ronald beter kon voetballen, maar hij was mentaal volgens Martin  harder dan Erwin.       

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

Thijmen Blokzijl in de rol van Frenkie de Jong bij Barcelona

 

Door Henk Hielkema

In een interview met technisch manager Langeler van FC Groningen viel onlangs op te maken dat de club op zoek is naar onder anderen een nummer 6 en een nummer 8. Voorwaarde van toekomstige aankopen is dat ze een versterking moeten zijn voor het elftal. Voor de rest probeert de club het huidige elftal zoveel mogelijk intact te laten. Een begrijpelijk spelersbeleid, maar de ideale nummer 6 heeft FC Groningen al in huis: Thijmen Blokzijl.

Het grootste talent van de Trots van het Noorden – en gewild door PSV – zou als nummer 6 veel opzien baren. Hij komt dan op het middenveld in balbezit, hoeft als centrale verdediger geen man te dekken en kan het spel vanuit die positie in de opbouw ontwikkelen. Blokzijl heeft een oog voor aanvallende acties, kan ook als controleur zijn verdedigende taak uitvoeren en krijgt meer vrijheid om zijn talenten te demonstreren.

Blokzijl in de rol van Frenkie de Jong bij Barcelona. Qua aanleg lijken ze op elkaar en ook is de balvastigheid van de twee gegarandeerd. Bovendien vervalt de klacht van trainer Lukkien dat Blokzijl te weinig duelkracht zou hebben. Het is niet nodig om een nummer 6 van buiten te halen. Het is voor de club en voor de speler te hopen dat de blonde Beckenbauer in de komende oefenduels een keer wordt geposteerd op de nummer 6-positie. Misschien komt hij dan nog beter uit de verf dan in de laatste linie.     

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

 

       

Arjen Robben gedroomde directeur van FC Groningen

 

Door Henk Hielkema

Oud-directeur Hans Nijland van FC Groningen opperde onlangs op tv dat Arjen Robben de ideale opvolger is van de vertrekkende algemeen directeur Wouter Gudde. Enkele voetbalkenners bestempelden dat als een onzinnige optie. De reden? Robben heeft geen enkele ervaring als bestuurder. Maar die ‘kenners’ zitten er lelijk naast. Robben is inderdaad de gedroomde algemeen directeur van de Trots van het Noorden.

Het gemis van ervaring als bestuurder weegt niet op tegen de voordelen. Voor Robben gaan alle deuren in Europa open. Hij is het ideale boegbeeld van de club die zo snel mogelijk terug moet keren naar de eredivisie. Na zijn actieve voetbalcarriere heeft hij bewust wat gas teruggenomen, maar hij zit wel altijd op de tribune in de Euroborg als FC Groningen een belangrijke wedstrijd speelt. De club zit in zijn hart evenals Groningen, waar hij en zijn gezin voor altijd blijven wonen.

Bovendien is Arjen slim genoeg om het vak van voetbalbestuurder snel op te pakken. Om het gemis van ervaring op te vangen zou je kunnen denken aan een mentor die hem de eerste jaren de kneepjes van het vak kan bijbrengen. Ook zou je ervoor kunnen kiezen om naast Robben een operationele directeur aan te stellen, waardoor de voormalige wereldster zich volledig bezig kan houden met externe contacten.

Voor FC Groningen is het duizend keer beter om Robben als directeur te hebben dan bijvoorbeeld een uitgerangeerde burgemeester die het baantje in de Euroborg vermoedelijk ziet als een leuke hobby. Wijlen Johan Cruijff was altijd een voorstander van oud-spelers in een clubleiding. Als voorbeeld noemde hij Bayern Munchen waar de leiding sinds jaar en dag bestaat uit oud-voetballers.

De grote vraag is of Robben zelf positief staat tegenover de topfunctie bij zijn oude club. Het zou onzinnig zijn als de raad van commissarissen Robben niet zou polsen om in dienst te treden bij de club waar hij is groot geworden.   

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

 

FC Groningen is verrot in alle geledingen

 Door Henk Hielkema

FC Groningen is het Ajax van de eerste divisie: verrot in alle geledingen van hoog tot laag. Het is een sportieve en bestuurlijke puinhoop bij de Trots van het Noorden. Het elftal speelt een onbeduidende rol in de eerste divisie, terwijl directe terugkeer naar het hoogste niveau de sportieve doelstelling is. De een geeft de scouting de schuld, de ander wijst de beschuldigende vinger in de richting van trainer Dick Lukkien en weer een ander zegt dat de voormalige technisch directeur Mark-Jan Fledderus de sportieve neergang heeft ingeluid.

Met die laatste bewering ben ik het wel eens. Niet alleen het binnenhalen van Frank Wormuth als nieuwe trainer was een misvatting, ook de toenmalige relatie met Danny Buijs was weinig vruchtbaar. Een technisch directeur en de hoofdtrainer dienen een twee-eenheid te zijn. Het tegenovergestelde was waar. Buijs ging weg en het moeizame seizoen eindigde in degradatie naar de eerste divisie.

En lang verhaal kort. De technisch directeur kreeg ontslag, Wormuth was ook al voortijdig vertrokken, de algemeen directeur Wouter Gudde kondigde zijn vertrek aan en twee leden van de raad van commissarissen – onder wie voorzitter Erik Mulder – stopten met onmiddellijke ingang met hun werk. Dat gebeurde na het opzeggen van het vertrouwen door de supportersvereniging. De raad wilde niet met de supporters praten zonder Gudde.

De huidige stand van zaken: niemand gaat naar de club met een lach op het gezicht. Dat geldt voor de werknemers op de Euroborg en de mensen die hun dagtaak hebben op het trainingscomplex in Corpus den Hoorn. De conclusie is hard, maar vrijwel alle beleidsbepalers hebben ernstige fouten gemaakt. Ook Gudde die veel te lang vertrouwen bleef houden in Fledderus en later ook in de onervaren interim-trainer Dennis van der Ree.

De weigering van de raad van commissarissen om zonder Gudde te gaan praten met de supportersvereniging is de meest recente bestuurlijke blunder. De toezichthoudende raad zou zeker onder de huidige omstandigheden moeten praten met alle geledingen van de club en zeker met de fans die officieel geen bevoegdheden hebben op het clubbeleid, maar die wel een belangrijke factor zijn binnen een betaald-voetbalorganisatie.

Het antwoord op de vraag wat er nu moet gebeuren, wordt gegeven door de supportersvereniging die voorstander is van een breed gedragen denktank om de problemen op te gaan lossen. Een prima idee. Elkaar niet meer de vliegen afvangen maar samen de schouders eronder. Op deze manier doorgaan is funest, want als het in de top van een organisatie niet goed gaat, druppelt dat door naar de werkvloer.             

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

Positie van FC Groningen-trainer Dick Lukkien lijkt onhoudbaar

 Door Henk Hielkema

De hamvraag na de 2-1 nederlaag tegen SC Cambuur is natuurlijk: haalt FC Groningen-trainer Dick Lukkien de Kerst? De met veel bombarie binnengehaalde oefenmeester blijft voor veel fans en volgers buiten schot als het gaat om de vraag wie eigenlijk schuldig is aan het tweede achtereenvolgende rampseizoen van de Trots van het Noorden. Er wordt met de beschuldigende vinger gewezen naar de scouting, de directeur, de spelers en de oud-technisch-directeur. Maar over Lukkien hoor je niets dan goeds.

En dat laatste is onbegrijpelijk. Hoeveel fouten moet je als trainer maken voordat je krediet op is? Lukkien heeft het geluk dat hij de favoriete trainer was in de ogen van de harde kern en de overige supporters. Het pleit ook voor hem dat hij als rasechte Veendammer geen gekke dingen doet. Hij is en blijft de man die ieders buurman zou kunnen zijn. Maar als je objectief naar zijn daden kijkt, dan kom je maar tot een conclusie: Lukkien bakt er niets van.

Al vanaf de eerste dag was hij de weg volledig kwijt. Voor de grootste talenten Valente en Blokzijl was aanvankelijk geen basisplek weggelegd. Daarnaast had hij niet in de gaten dat er voor de eerste divisie ander soort voetbal nodig is dan voor de eredivisie. Wat minder breiwerk en iets meer opportunisme. Vervolgens verwijderde hij driemaal een speler uit de selectie als disciplinaire maatregel en heel recent plaatste hij spits Kevin van Veen op de wisselbank, een keuze die voor veel volgers en fans opmerkelijk was.

De slechte competitiestart wordt volgens Lukkien mede veroorzaakt door te weinig inzet van zijn spelersgroep. Samen met directeur Gudde kondigde hij aan dat spelers met te weinig werklust buiten de selectie worden gezet en zelfs aangeboden worden bij andere clubs. Als je alles bij elkaar optelt, dan is het niet zo onlogisch dat er van een harmonieuze spelersgroep geen sprake is. Ook zal de relatie met de trainer niet optimaal zijn om wekelijks tot succes te komen.

Tegen het echt niet zo sterke Cambuur voetbalde FC Groningen zielloos en als los zand. Het spel was niet om aan te zien en ook de ditmaal droevig kijkende Lukkien kon na afloop weinig lichtpuntjes zien. Het is de vraag of hij nog de juiste man is die voor een ommekeer kan zorgen. In het belang van de club is het beter om afscheid van de sympathieke trainer te nemen. Op deze manier doorgaan is zinloos. Tenzij je terugkeer naar de eredivisie nu al op een laag pitje zet. Maar daar zitten de trouwe supporters echt niet op te wachten.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

 

       

FC Groningen-trainer Dick Lukkien geeft spelers de schuld van de slechte competitiestart: een zwaktebod

 Door Henk Hielkema

Een zwaktebod van FC Groningen-trainer Dick Lukkien. Zo kun je zijn uitlatingen in het Dagblad van het Noorden het beste typeren. Samen met algemeen-directeur Wouter Gudde hing de oefenmeester een verhaal op over de slechte competitiestart van de Trots van het Noorden in de eerste divisie. De kern van het probleem is volgens hem dat de spelers onvoldoende hun best doen. De trainer en de directeur dreigen alle spelers die de kantjes er aflopen uit de selectie en zelfs uit de club te verwijderen.

In het uitvoerige verhaal komt zijn eigen functioneren niet aan bod. Aan zelfreflectie doet Lukkien kennelijk niet. Hij schuift de schuld in de schoenen van de spelers. Het is een doorzichtige truc om zichzelf vrij te pleiten. De waarheid is dat Lukkien niet alleen verantwoordelijk is voor de taktiek en de opstelling maar ook voor de inzet – of het ontbreken daarvan – van de spelersgroep. Als hij niet tevreden is over de werklust van sommige spelers dan dient hij ze ernstig toe te spreken. Niet in de krant maar in de kleedkamer.

Het heeft er de schijn van dat de Veendammer trainer de grip op zijn selectie is kwijtgeraakt. Hij heeft al driemaal een speler uit de selectie verwijderd bij wijze van disciplinaire maatregel. Met het interview in de krant zal de verstandhouding tussen hem en de spelers alleen maar slechter worden. Reken maar dat er in de groep over wordt gesproken. Het had Lukkien gesierd om ook zijn eigen functioneren ter discussie te stellen.

Volgens de oefenmeester is hij met zijn staf bezig met een proces dat tijd nodig heeft. Maar veel tijd heeft hij niet, want de doelstelling is om direct terug te keren naar de eredivisie. Lukkien had beter kunnen kiezen voor een simpele taktiek waarin de sterkhouders in het elftal in hun kracht komen te spelen. Spits Kevin van Veen beklaagt zich erover dat hij te weinig ballen krijgt aangespeeld. Hij is een typische aanvaller die afhankelijk is van aanvoer. Dat zou een speerpunt moeten zijn in het werk van de trainer.

Lukkien is in de noordelijke voetbalwereld zo’n beetje heilig verklaard. Je mag niets negatiefs over hem zeggen of schrijven. Hij is er immers in geslaagd om tweemaal met FC Emmen te promoveren naar de eredivisie. Gemakshalve wordt eraan voorbij gegaan dat hij ook tweemaal met die club is gedegradeerd. En de eerste degradatie kan op zijn conto worden geschreven. Lukkien hield destijds veel te lang het hand boven het hoofd van sommige basisspelers die hij zelf naar de club had gehaald. Zelfs de doorgaans milde voetbalverslaggever van het Dagblad, William Pomp, vond toen dat Lukkien beter had kunnen opstappen.

Dick Lukkien heeft het geluk dat hij veel krediet heeft bij de supporters die hem als nummer een op het lijstje zetten om Van der Ree op te volgen. Alle andere trainers zouden nu al zijn getrakteerd op zwaaiende, witte zakdoekjes.    

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)