Door
Mistersnooker
FC Groningen
moet eigenlijk nog een paar puntjes scoren om definitief veilig te zijn, maar
ook na de 3-2 nederlaag bij AZ is er niet te veel aan de hand. De marge met de
nummer 16 is groot genoeg om met een gerust hart de competitie uit te spelen.
Toch valt er wel iets te zeggen over de wedstrijd in Alkmaar.
Om te
beginnen even het optreden van doelman Padt. De door veel mensen zo geroemde
keeper was persoonlijk verantwoordelijk voor de derde treffer van AZ. Hij stond
bij een hoekschop op de doellijn en liet een AZ-aanvaller vanaf drie meter vrij
inkoppen. Dat was wijlen Tonny van Leeuwen vroeger nooit overkomen.
Bondscoach
Ronald Koeman heeft er verstandig aan gedaan om Padt niet op te roepen voor
Oranje. De Groningse sluitpost mist te veel basistechniek om internationaal een
rol van betekenis te spelen. Hij is van waarde voor FC Groningen, maar ik durf
de stelling aan dat hij meer punten voor de club verspeelt dan redt.
Padt is de
reboundkoning van de eredivisie. Klemvast is hij bepaald niet. En juist daarin
schuilt zijn zwakte: een gebrekkige vangtechniek. Als je de tegengoals van FC
Groningen de laatste jaren bekijkt, dan ontstaan die in veel gevallen na een
rebound van Padt. Hij oogt spectaculair en als een tegenspeler de bal tegen
zijn forse lichaam knalt, lijkt het op een geweldige redding, maar dat is
optisch bedrog. Nogmaals, met een betere basistechniek zou hij een
internationale topdoelman zijn. En om misverstanden te voorkomen: hij is goed
genoeg voor FC Groningen.
Dan iets
positiefs. De Japanner Ritsu Doan is een van de betere spelers van FC
Groningen. Aanvankelijk had ik mijn bedenkingen, maar inmiddels ben ik ervan
overtuigd dat hij een meerwaarde is voor de club. Messi en Doan hebben een ding
gemeen: als ze de bal op het vijandelijke doel schieten dan gaat hij in 99 van
de 100 keer tussen de palen. Je ziet ze de bal zelden hoog over het doel
knallen.
Ook als
verbindingsspeler is Doan van onschatbare waarde. Hij schiet de bal vrijwel
nooit naar een tegenstander en heeft oog voor een medespeler die in een betere
positie staat. De clubleiding doet er verstandig aan om hem aan het eind van
het seizoen te kopen. De vraagprijs van twee miljoen euro is hij meer dan
waard. Bovendien is het een prima investering, want verkoop levert een veelvoud
op.
De rest van
het seizoen kan zorgeloos uitgespeeld worden. Deze tijd moet technisch manager
Ron Jans benutten om te gaan bouwen aan de selectie voor het nieuwe seizoen. Deze
jaargang gaat de boeken in als een rampseizoen. Daar valt niet meer aan te
veranderen.
(Mistersnooker is
oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten