De passie, bezetenheid en een vol stadion als twaalfde man waren beslissend in de tweestrijd tussen FC Groningen en Heracles voor een plaats in de finale van de play-offs voor een Europees ticket. De ploeg die er het meeste recht op had, won in de levendige verlenging (5-1) waardoor de 2-1 nederlaag in de Euroborg een paar dagen eerder meer dan werd goedgemaakt.
FC Groningen verloor zijn hoofd in de tumultueuze slotfase en verlenging van de meeslepende wedstrijd. Door de 2-1 zege van de thuisclub moest er immers een verlenging aan te pas komen om de winnaar aan te wijzen. Aan het einde van de tweede helft werd trainer Erwin van de Looi naar de tribune gestuurd na aanmerkingen op de leiding en aan het einde van de verlenging kreeg Larsen een verdiende rode kaart na een ernstige misdraging tegenover spits Weghorst terwijl de bal niet in de buurt was. De uitgelaten Heracles-supporters vonden het allemaal prima want ze hadden de middag van het jaar, die uitmondde in een sensationele 5-1 zege en een plaats in de finale van de play-offs.
De Trots van het Noorden neemt derhalve op een trieste wijze afscheid van het seizoen met een belabberd laatste optreden. Zonder de geblesseerde Lindgren en met de falende Bacuna op het middenveld leek succes in Almelo vantevoren al ver weg. Dat leek aanvankelijk mee te vallen, want Lindgren werd lange tijd verdienstelijk vervangen door Larsen en Heracles verzuimde een uur lang zijn veldoverwicht in de score uit te drukken.
Het werd uiteindelijk een triller van de bovenste plank. Doelman Padt was aanvankelijk een grote sta-in-de-weg voor de Almelose spelers. Op het moment dat Albert Rusnak voor de Trots van het Noorden wel raak schoot, leek de tweestrijd beslist. Een geweldig slotoffensief van de thuisclub, die de ballen hoog naar het Groningse strafschopgebied joeg, leverde echter twee rake kopballen op. Het stadion in Almelo ontplofte en de toeschouwers gingen er weer goed voor zitten.
De verlenging werd een nachtmerrie voor de Groningers. Het begon met een te slappe reactie van de verder prima spelende Larssen, waardoor Weghorst een lage voorzet doeltreffend kon afronden. Hij beloonde daarmee zijn sterk spelende ploeg, want als er een elftal was dat het verdiende om door te gaan naar de finale dan was het Heracles wel. De tegenstanders van FC Groningen toonden niet alleen veel meer passie en bezetenheid, ook etaleerden ze een veel grotere wil om te winnen. Het enige wat de Groningers daar tegenover stelden, was een diepe buiging.
De laatste wedstrijd van trainer Van de Looi bij FC Groningen zal hij snel willen vergeten. En dat geldt natuurlijk ook voor de spelers die met een rotgevoel op vakantie gaan. Dat kan niet anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten