Ajax paar maten te groot voor FC Groningen

 

Door Henk Hielkema

Verliezen van Ajax in Amsterdam is geen schande. FC Groningen trok zaterdag naar de hoofdstad voor een onmogelijke taak: een resultaat halen. Toch hoeven de Groningers niet lang te rouwen, want ze maakten het de landskamioenen zo lastig mogelijk. Daardoor werden de verliescijfers van 3-0 nog redelijk binnen de perken gehouden. De blamage van een korfbaluitslag bleef de ploeg van Danny Buijs bespaard. En dat kunnen de laatste tegenstanders van de Godenzonen niet zeggen. De Amsterdammers wonnen hun laatste drie duels met 5-0, 5-0 en 9-0.

Wat doe je als je naar Ajax moet om te voetballen? Je draait zelf voor geen meter terwijl de Amsterdammers de ene hoge score na de andere laten noteren. Tot overmaat van de ramp zit de Arena voor de eerste keer ook nog eens bomvol Ajax-fans. En je beseft dat de tegenstander op elke positie een betere speler heeft dan jezelf. Ja, wat doe je dan? FC Groningen-trainer Danny Buijs wist het wel: zand strooien in de Ajax-machine.

Ontregelen was het sleutelwoord voor de Trots van het Noorden. Vanaf het begin veel tijdrekken en bij blessures lekker lang op de grond blijven liggen. Met andere woorden: de Groningers gingen in de hoofdstand op de Zuid-Europese toer. Ajax-trainer Ten Hag had het meteen door. Hij wees de arbitrage al na vijf minuten op de vertragingstaktiek van de ploeg van Buijs.

Het gevolg was dat Ajax pas in de slotfase van de eerste helft een voorsprong kon nemen. Daarvoor waren er voor de landskampioen al wel enkele kansjes geweest, maar door gebrek aan scherpte bleef de schade aanvankelijk voor FC Groningen beperkt. Zelf kreeg het enkele waterkansjes om met een doelpunt de Arena te verrassen. Gezien de krachtsverhouding zou dat wat onverdiend geweest zijn, maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

Wat FC Groningen ook van plan was, een nederlaag was eigenlijk onontkoombaar. De punten moeten ook niet tegen teams als Ajax behaald worden, maar tegen de mindere goden van de eredivisie. Binnenkort ontmoeten de Groningers teams van gelijke sterkte of iets minder. Dan zal de volle buit binnengehaald moeten worden om een dramatisch competitieverloop te ontlopen. Echt lang treuren hoeven de spelers van Buijs na de 3-0 nederlaag in Amsterdam dan ook niet te doen. Dit was een ingecalculeerd verlies.

FC Groningen deed zijn best maar moest het gewoon afleggen tegen een betere tegenstander. FC Twente thuis is de volgende tegenstander en dat duel is veel belangrijker voor Buijs en zijn mannen dan het potje tegen Ajax.        

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

Frustraties vieren hoogtij in de Euroborg

 

Door Henk Hielkema

Twee rode kaarten, supporters die het veld oprennen, fans die de vijandelijke keeper blesseren door een vol bierglas tegen zijn hoofd te gooien, de scheidsrechter die de wedstrijd tijdelijk staakt en de derde nederlaag alweer voor FC Groningen in dit nog prille seizoen. Met andere woorden: de frustraties vierden hoogtij in de Euroborg. En onder deze omstandigheden viel de 1-0 verliespartij nog alleszins mee.

De competitiestart van FC Groningen begint overigens dramatische vormen aan te nemen. De nederlaag tegen Vitesse in de Euroborg dompelde de Groningers niet alleen in rouw, maar de ploeg van trainer Danny Buijs zakte daarmee aardig in de richting van de gevarenzone. Met de lastige uitwedstrijd tegen Ajax voor de boeg is het niet moeilijk om te voorspellen dat de Trots van het Noorden na zeven duels slechts vijf punten zal hebben.

Danny Buijs treft ook schuld aan de belabberde seizoenstart. Natuurlijk kun je hem niet verwijten dat de selectie door vertrokken sterkhouders een behoorlijke jas heeft uitgedaan – daarvoor is de clubleiding verantwoordelijk – maar Buijs is wel het een en ander aan te rekenen. In de eerste plaats is er geen enkele vaste voetbalvisie zichtbaar. Als je de ploeg ziet voetballen dan lijkt veel te berusten op toeval.

Verder zou Buijs de aanvalskracht behoorlijk kunnen versterken door De Leeuw en Strand Larsen samen in de aanval te posteren. De teruggekeerde De Leeuw is namelijk geen echte nummer negen maar meer een speler die het beste rendeert als hij om een ‘kapstok’ heen kan voetballen. Buijs kiest tot dusverre voor of De Leeuw als aanvalsspits of Strand Larsen. Een combinatie van die twee ziet de trainer kennelijk niet zitten.

En dan het derde punt. Zijn ploeg grossiert dit seizoen in gele en rode kaarten. Tegen Vitesse moesten zelfs twee Groningers in de eerste helft al met een rode kaart het veld ruimen. Eerst was het Te Wierik die over de schreef ging met een tackle, die overigens ook met een gele kaart bestraft had kunnen worden, en even later maakte Van Kaam een oliedomme handsbal om een doorgebroken Arnhemmer onschadelijk te maken.

Als klap op de vuurpijl roerde het publiek zich ook nog door de keeper van Vitesse met een vol bierglas te bekogelen. De doelman moest uitgebreid verzorgd worden en de wedstrijd werd door de arbiter een tijdje stilgelegd. Je kunt al die kaarten en ongeregeldheden natuurlijk niet in de schoenen schuiven van Buijs maar zijn manier van coachen werkt de rust op en rond het veld niet in de hand. Zelfs bemoeide hij zich met de arbiter die op het VAR-scherm de actie van Te Wierik beoordeelde. Ook een actie die niet bevorderlijk was voor de gemoedstoestand van de verhitte supporters.

Uitgerekend Buijs moest het muitende publiek tot bedaren brengen. Maar hij slaagde daar slechts ten dele in, want even later kwamen enkele fans het veld oprennen als halfbakken streakers, want ze hielden wel hun onderbroek aan. Met andere woorden: de frustraties vierden hoogtij in de Euroborg waar FC Groningen de tweede helft met negen spelers de 1-0 achterstand ongedaan moest maken. Een onmogelijke opgave.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

Rommelig FC Groningen zakt weg in de middenmoot

 Door Henk Hielkema

De uitwedstrijd tegen Willem II bepaalde voor FC Groningen of de competitiestart geslaagd is te noemen of niet. De 2-1 nederlaag voor de noorderlingen betekende dat ze op de ranglijst voorlopig genoegen moeten nemen met een bescheiden middenmootpositie. De Groningers voetbalden rommelig en onsamenhangend. Twee tegentreffers in de eerste helft kwamen ze niet meer te boven

In het Groninger kamp vroeg men zich af waar FC Groningen mee bezig was in de eerste helft. Al na vijf minuten stond Willem II op een 1-0 voorsprong na een blunder in de Groningse verdediging. En even later werd het nog erger, want de Tilburgers verdubbelden hun marge door de tweede goal te produceren. De ploeg van trainer Danny Buijs bakte er weinig van en het leek wel alsof zijn spelers voor het eerst met elkaar op het veld stonden.

Natuurlijk is het moeilijk om direct te acteren als een ingespeelde ploeg. Spelers – niet de minsten – vertrokken en anderen kwamen. Bovendien miste Buijs zaterdagavond een paar goede krachten door blessures. Daarom is het belangrijk om op korte termijn met een vaste basiself te gaan trainen en spelen. Dat moet snel gebeuren want anders zakt de Trots van het Noorden diep weg op de ranglijst.

Hoe krijgt FC Groningen aanvallend meer stootkracht? Heel simpel: door Strand Larsen en Michael de Leeuw samen in de frontlinie te laten spelen. De Leeuw is geen echte nummer negen. Hij voelt zich het best als hij zich kan bewegen om een ‘kapstok’ heen. Strand Larsen is de aangewezen persoon om die laatste rol te vervullen. Het tandem Strand Larsen/De Leeuw zorgt voor veel meer gevaar dan de spitspositie door een van hen te laten invullen.

Buijs en zijn assistenten zaten in die rampzalige eerste helft reddeloos op de bank. Ze bedachten voor de tweede fase van de wedstrijd een ander concept met nieuwe spelers. Er liepen al voor de pauze enkele spelers warm, maar toch verscheen FC Groningen na de pauze met dezelfde spelers op het veld. Halverwege de tweede helft kwamen De Leeuw, Van Kaam en Abraham in het veld als ultieme poging van Buijs om de wedstrijd te doen kantelen.

Het leverde direct de aansluitingstreffer op van Suslov. Maar die goal had niets met de wissels te maken maar veel meer met een blunder van de Tilburgse doelman die de bal knullig in de voeten van Suslov speelde. Een blunder die vergelijkbaar was met de grote fout in de Groningse verdediging die de eerste treffer van de thuisclub opleverde.

FC Groningen voetbalde in de slotfase met man en macht op de aanval. Met veel aanvallers en weinig verdedigers koos Buijs vanzelfsprekend voor een alles-of-niets offensief. Echte kansen op de 2-2 leverde dat eigenlijk niet op. Willem II hield stand en won uiteindelijk verdiend van een rommelig spelende FC Groningen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Noordelijke voetbalderby levert vermakelijke remise op: 1-1

 Door Henk Hielkema

FC Groningen en SC Heerenveen zullen niet degraderen en ook geen kampioen worden. Wat rest is een middenmootpositie voor beide teams. Hoe de ontwikkelingen in die grijze middenmoot zullen verlopen, is nog onzeker maar vast staat dat de beide noordelijke representanten in de eredivisie geen rol van betekenis zullen spelen. De onderlinge confrontatie leverde zondagmiddag in de Euroborg een 1-1 remise op.

De noordelijke derby was een wedstrijd met veel gezichten. De eerste helft was voor de Friezen en daarna drukte FC Groningen zijn tegenstander met de rug tegen de muur. Het was al met al een levendig schouwspel dat het aanzien meer dan waard was. Heerenveen had een surplus aan techniek en raffinement en de Groningers voetbalden wat opportunistischer en gooiden hun ziel en zaligheid in de strijd.

De botsing leverde gele kaarten op en Te Wierik kon in de slotfase met rood vroegtijdig douchen omdat hij er twee pakte. Op basis van de veldverhoudingen was de gelijke eindstand wel terecht. Duidelijk was wel dat SC Heerenveen een ingespeeld team bleek met vaste combinatiepatronen die onder leiding van uitblinker Joey Veerman af en toe tot dreigende situaties leidden voor het doel van de thuisclub.

Trainer Danny Buijs van FC Groningen heeft moeite om de beste elf spelers in de basis op te stellen. Dat is in deze fase niet zo verwonderlijk met nieuwe en vertrokken spelers, maar hij zal er goed aan doen om op korte termijn een vaste basiself te kiezen. De moeilijkheid voor hem is dat veel spelers in het Groninger kamp inwisselbaar zijn. Met andere woorden: er zitten nogal wat spelers in de selectie die amper voor elkaar onder doen.

Een belangrijke knoop die Buijs moet doorhakken is de spitspositie. De Leeuw kreeg de eerste duels de voorkeur boven Strand Larsen en Postema, maar de op het oude nest teruggekeerde aanvaller is meer een doelpuntenmaker dan een traditionele nummer negen. Dat was ook wel bekend maar werd de eerste competitieweken ook weer eens duidelijk. Strand Larsen zou hem tegen Heerenveen in de basis vervangen, maar door ziekte moest de jonge Noor afhaken.

Nogmaals, voor het niveau van het combinatiespel is het belangrijk dat FC Groningen binnenkort met een vaste formatie gaat voetballen. Zo lang dat niet het geval is, moet de Trots van het Noorden het vooral hebben van inzet, passie en werklust. Die drie laatste eigenschappen zouden trouwens altijd een voorname rol moet hebben in de wedstrijden van de Groningers.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)