FC Groningen sluit 2019 prima af

Door Henk Hielkema

Zonder tot hoogstaand voetbal te komen heeft FC Groningen de laatste competitiewedstrijd van dit jaar tegen FC Emmen met 2-0 gewonnen. Daarmee verstevigden de Groningers hun positie in de middenmoot. De opdracht voor de tweede helft van het seizoen is duidelijk: plaatsen voor de playoffs voor een Europees ticket. De Emmenaren hebben een ander doel: handhaven in de eredivisie.

Dat FC Groningen van FC Emmen zou gaan winnen in de Euroborg was niet zo verrassend. De Drentse ploeg maakt buiten de eigen provincie vrijwel niets klaar. Tot dusver veroverde de equipe van trainer Dick Lukkien slechts een schamel puntje in alle uitwedstrijden. Een schril contrast met de optredens in de Oude Meerdijk. In de winterstop gaan ze in Emmen op zoek naar een verklaring. Een psycholoog zou daarbij wellicht kunnen helpen.

Sloot FC Groningen het jaar 2019 dus goed af, voor spits Sierhuis was het zondagmiddag ook een mooie dag, want hij scoorde zijn vierde en vijfde treffer van het seizoen. Natuurlijk is dat nog een schamel aantal voor een spits, maar gebrek aan werklust en gedrevenheid kun je deze jonge aanvaller niet ontzeggen. De productiviteit van de ploeg zou opgeschroefd kunnen worden met Romano Postema in plaats van de tegenvallende aanvaller Asoro.

Als je een tussenbalans zou moeten maken van de prestaties van de Trots van het Noorden dan kun je stellen dat er beter gepresteerd is dan het vorige seizoen in de eerste competitiehelft. Het spel en de amusementswaarde zijn echter voor verbetering vatbaar. Vooral in de Euroborg moet er meer spektakel worden geboden met aanvallend voetbal. Dat zijn de spelers niet alleen aan zichzelf verschuldigd maar vooral aan de seizoenkaarthouders.

Nog een kleine kanttekening. Vorige jaar werd de selectie van trainer Danny Buijs in de winterstop versterkt met zes tussentijdse aankopen. Deze keer zal de trainer het moeten doen met ongeveer dezelfde selectie als aan het begin van het seizoen. Maar het wordt wel hoog tijd voor Postema als basisspeler. Iemand heeft een boek geschreven met als titel: Postema schiet FC Groningen Europa in. Dat boek wil ik graag lezen.

                                       

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen verliest zijn hoofd in Den Haag

Door Henk Hielkema

FC Groningen verloor zaterdagavond in Den Haag zijn hoofd. Het gevolg was een teleurstellende 1-1 remise tegen een armoedig voetballende ADO Den Haag en twee rode kaarten: voor Zeefuik en trainer Buijs. Daarmee bewezen de Groningers zichzelf een slechte dienst, want onder normale omstandigheden hadden ze simpelweg de drie punten mee naar huis kunnen nemen.

Het begon allemaal met boegeroep vanaf de Haagse tribune in de richting van Zeefuik. De vleugelverdediger die dit seizoen nog geen enkele gele kaart had geincasseerd, liet zich zichtbaar opfokken door de vijandelijke fans. Een uit frustratie weggetrapte bal na een overtreding kostte hem eerst een gele kaart en even later plantte hij een elleboog in het gezicht van een tegenstander. Dat was arbiter Kooy ontgaan, maar op advies van de VAR kreeg Zeefuik even later toch een directe rode kaart.

Ondertussen werd de wedstrijd er niet beter op als schouwspel. De wederzijdse frustraties namen alleen maar toe en in de rust solliciteerde FC Groningen-trainer Danny Buijs al naar een rode kaart door in de spelerstunnel de scheidsrechter allerlei beledigingen naar het hoofd te slingeren. Buijs kreeg die kaart wel in de tweede helft door als een dolle stier te reageren op een beslissing van de grensrechter.

Sportief gezien had het nog wel een mooie avond voor de Trots van het Noorden kunnen worden, omdat Asoro in de slotminuten een ideale kans op de winnende treffer miste. Hij verscheen oog in oog met de Haagse keeper maar schoot de bal tegen de goalie op. Gezien de ongedisciplineerde houding van de ploeg, zou een zege te veel van het goede zijn geweest. Nogmaals op voetbaltechnisch gebied had FC Groningen veel meer in huis dan de prutsende Hagenaars.

Tijdens de laatste competitiewedstrijd dit jaar tegen FC Emmen kan de equipe van Buijs alsnog aansluiting proberen te krijgen met de top van de middenmoot. Maar dan zal er professioneler met de situaties op het veld moeten worden omgegaan.

                                  

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

Fans FC Groningen hunkeren naar Romano Postema

Door Henk Hielkema

De fanatiekste fans zullen het na de tweede achtereenvolgende 1-0 nederlaag tegen FC Utrecht moeten toegeven: FC Groningen is een middenmoter die misschien nog kans maakt op een playoff-positie, maar die te weinig kwaliteit heeft voor de subtop van de eredivisie. Natuurlijk duurt de competitie nog lang en zijn er nog veel punten te verdienen, maar op basis van de twee laatste duels mag je als fan alleen nog hopen op een interessant vervolg van het seizoen.

Tegen FC Utrecht bleef het zo geroemde aanvalskoppel Sierhuis/Asoro ondermaats. Sierhuis had nog wel enkele dreigende acties maar zijn lijngenoot bakte er helemaal niets van. Asoro begon enkele weken geleden als basisspeler veelbelovend maar de hoge verwachtingen kon hij de laatste weken niet waarmaken. Daarom lijkt het tijd voor een nieuw koppel: Sierhuis/Postema.  De seizoenkaarthouders in de Euroborg hunkeren naar de jonge Postema die als invaller heeft laten zien uit het goede hout te zijn gesneden.

Sierhuis en Postema zijn twee spelers die niet afwachten op een afgemeten voorzet maar die zoveel energie in de wedstrijd stoppen dat ze ook zelf hun scoringskansen kunnen creeren. De passie en beleving die Postema in het elftal heeft laten zien, staan garant voor enthousiasme op de tribunes. Met Postema erbij is FC Groningen vermoedelijk meer mans dan de laatste weken het geval is geweest.

Tegen Utrecht viel Hrustic als middenvelder door de mand. De speler met een fluwelen linkerbeen schutterde deze keer hopeloos als leverancier van verkeerde passes en voorzetten. Hij had het verschil kunnen maken, maar had een totale offday. Trainer Danny Buijs is wekelijks bezig om de juiste spelers te kiezen voor het middenveld en het lijkt erop dat de puzzel nog niet is gelegd.

In elk geval lijkt het nu tijd voor Postema in de aanval.

                               

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen faalt collectief in Sittard

Door Henk Hielkema

FC Groningen verzuimde zaterdagavond in Sittard tegen Fortuna aan te sluiten bij de subtop van de eredivisie. In een bar slechte wedstrijd, die eigenlijk geen winnaar verdiende, trokken de Limburgers met 1-0 aan het langste eind. Een bittere pil voor de ploeg van Danny Buys die een lange periode zonder verlies uitgerekend zag eindigen tegen een laagvlieger.

Dat winst in Sittard geen vanzelfsprekendheid zou zijn, bleek overigens wel uit de statistieken want van de laatste zeventien duels eindigden er twaalf in een remise. Toch verwachtten de meegereisde supporters wel drie punten voor FC Groningen omdat hun ploeg de laatste weken in een puike vorm stak. Maar in de sport is 1 plus 1 vaak niet 2. Gelukkig maar want anders zouden alle wedstrijden simpel te voorspellen zijn.

De Trots van het Noorden had de nederlaag aan zichzelf te danken. Er was namelijk geen enkel moment sprake van het vloeiende combinatiespel van de laatste tijd. En omdat Fortuna er ook weinig van bakte, was het duel niet om aan te zien. Opkomende mist aan het einde van de tweede helft zorgde ervoor dat veel van de handelingen op het veld trouwens letterlijk niet meer te zien waren.

Tijdens de urenlange terugreis naar Groningen zullen Buys en zijn spelers ongetwijfeld even hebben gedacht aan het droomscenario dat ze voor ogen hebben gehad. Met het relatief gemakkelijke programma met tegenstanders als ADO en FC Emmen voor de boeg was een subtoppositie op de ranglijst mogelijk geweest. Zeker na winst in Sittard.

Het kan natuurlijk allemaal nog wel een vrolijke kerst worden, maar dan zal er wel beter gevoetbald moeten worden dan tegen Fortuna. Het zo geroemde aanvalsduo Sierhuis/Asoro kwam er zaterdagavond ook niet aan te pas. Het zou te ver voeren om deze spelers de nederlaag in de schoenen te schuiven. Het elftal faalde collectief inclusief de trainer die zijn equipe met veel te veel ontzag voor de tegenstander het veld instuurde.

                          

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

Feyenoord komt goed weg tegen FC Groningen

Door Henk Hielkema

FC Groningen slaagde er tegen Feyenoord niet in om vol door te stomen richting subtop van de eredivisie. Maar het gelijke spel (1-1) in de Euroborg was meer dan verdiend. Sterker, de ploeg van trainer Danny Buijs had het betere van het spel en maakte op basis van de aanvallende intenties recht op de volle winst. Met andere woorden: de Trots van het Noorden was in een boeiend gevecht de bovenliggende partij.

Niet alleen was het veldspel van de Groningers meer dan voldoende, de wil om te winnen was bij FC Groningen veel groter dan bij Feyenoord. Dat zag ook een goed gevulde Euroborg. Natuurlijk was er teleurstelling over het resultaat, maar de fans hadden wel een prima wedstrijd gezien, waarmee ze zich uitstekend hadden vermaakt.

Zowel voor FC Groningen als Feyenoord was het een wedstrijd waarop veel op het spel stond. De winnaar zou het uitzicht krijgen om zich in de subtop te gaan nestelen. Voor Dick Advocaat was het duel de eerste testcase. Hij won met zijn club de laatste twee competitiewedstrijden maar dat gebeurde tegen mindere tegenstanders. Door de remise blijven beide teams voorlopig in de grijze middenmoot zitten.

Het gelijke spel tegen Feyenoord betekent niet dat de Trots van het Noorden de subtop niet meer kan bereiken. Het elftal heeft zich met succes ontworsteld aan de gevarenzone en dit resultaat is een kleine onderbreking van de opwaartse lijn die de Groningers de laatste weken hebben getrokken. Sinds Buijs het systeem veranderde en met twee spitsen ging spelen, is de ploeg beduidend beter gaan voetballen. En daar doet de remise tegen Feyenoord niets aan af.

Hrustic was een van de uitblinkers. De middenvelder met de gave traptechniek werd in de slotfase gewisseld, maar hij strooide met passjes en prima voorzetten. Hij raakte zelfs de paal na een gemikte schot op het Rotterdamse doel. Hrustic heeft weliswaar weinig krediet van de FC Groningen-aanhang, maar met de slagers in de ploeg zoals Zeefuik en Memisevic heb je ook fijnbesnaarde voetballers nodig.

De sprong naar de subtop kan nog dit jaar plaatshebben met eerstvolgende tegenstanders als Fortuna, ADO, FC Utrecht en FC Emmen. Voor de Groningers kan het een vrolijk kerstfeest worden.

                    

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

Asoro tilt FC Groningen naar hoger niveau

Door Henk Hielkema

Joel Josheghene Asoro is de naam. De 20-jarige huurling van Swansea City maakte tegen Vitesse in Arnhem twee doelpunten voor FC Groningen, waarmee hij de basis legde voor de waardevolle buit van drie punten (1-2). De Trots van het Noorden stoomde in elk geval voor een dag op naar de zesde plaats van de ranglijst.

Na de 2-0 voorsprong verving trainer Danny Buijs Sierhuis om verdedigend wat meer zekerheden in te bouwen. Zonder de prima keepende Padt was het niet gelukt om de zege vast te houden. Winnende trainers hebben altijd gelijk, zegt men wel eens. Maar dat was in dit geval niet zo. Vitesse was in de tweede helft de bovenliggende partij, maar verzuimde het ongelijk van Buijs te bewijzen.

Met het aanvalskoppel Sierhuis-Asoro wisten de Arnhemmers zich in de eerste helft geen raad. Asoro, die zijn tweede basisdebuut maakte, voelt zich in een twee-spitsensysteem als een vis in het water. Na de tactische aanpassing van Buijs voetbalde FC Groningen veel minder. De ballen werden lukraak naar voren getrapt en het was eigenlijk een wonder dat Vitesse slechts eenmaal het Groningse net vond.

Buijs was na afloop zo blij dat de volle buit was binnengehaald, dat hij zijn spelers onmiddellijk een extra vrije dag gaf. De prachtige stand op de ranglijst blijft in elk geval veertien dagen gehandhaafd omdat er volgend weekeinde een interlandperiode is ingelast. De Groningers hebben nu volop de tijd om het twee-spitsensysteem te perfectioneren.

Het klinkt misschien wat opportunistisch maar het lijkt er veel op dat FC Groningen met succes de sportieve doelstelling voor dit seizoen kan gaan halen. En dat is een plek in de playoffs voor een Europees ticket. Een belangrijke voorwaarde is wel dat Buijs het koningskoppel Sierhuis-Asoro intact houdt. Ook als er in de tweede helft een voorsprong moet worden verdedigd.

               

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen op jacht naar playoff-positie

Door Henk Hielkema

Zou het dan toch nog lukken om de sportieve doelstelling voor dit seizoen – playoffs voor Europees voetbal – te halen? Dat vroeg zondag iedereen zich af in de Euroborg na de 2-0 zege van FC Groningen tegen Willem II. In elk geval is de Trots van het Noorden het linker rijtje van de ranglijst binnengeslopen. En als je de competitiestart vergelijkt met het vorige seizoen dan is er momenteel veel om tevreden over te zijn.

Wie ook bijzonder tevreden kon zijn, was spits Sierhuis die met twee treffers de man van de wedstrijd was. Hij viel twee weken geleden gedreven in en daarna was hij vastbesloten om de basisplaats, die hij was kwijtgeraakt, te heroveren. Sierhuis slaagde tegen Willem II in zijn opzet en hij was de exponent van de Groninger onverzettelijkheid.

Door veel inzet en passie zorgde FC Groningen ervoor dat Willem II slecht voetbalde. De Tilburgers kwamen geen moment in hun normale spel en werden nooit echt gevaarlijk voor het doel van Sergio Padt. De energie die FC Groningen op de mat legde was teveel voor de bezoekers. Je kreeg eigenlijk nooit het gevoel dat de voorsprong in gevaar zou komen.

Terwijl het in de directiekamer hommeles is (commercieel directeur Klaver zit ziek thuis na verschil van inzicht met zijn mede-directieleden) heeft trainer Danny Buijs de zaak prima op de rails. De schakeling van 4-3-3 naar 4-4-2 lijkt gunstig te verlopen. De beide spitsen zijn actiever dan in een 1-spitsensysteem en op het middenveld hebben de Groningers het heft in handen. Maar veel belangrijker dan de tactiek was de inzet die de tegenstander overrompelde.

Nu de angst voor degradatie ogenschijnlijk is verdwenen, kan de strijd voor een plaats in de playoffs beginnen. En als FC Groningen tijdens de komende wedstrijden net zoveel werklust aan de dag legt als tegen Willem II dan is er nog veel mogelijk.

               

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen onwennig in twee-spitsensysteem

Door Henk Hielkema

FC Groningen en SC Heerenveen slaagden er zondag niet in om van de noordelijke derby een meeslepende wedstrijd te maken. Het werd een gezapig potje met een puntenverdeling (1-1). Daarmee waren de beide trainers ogenschijnlijk tevreden. Voor de wederzijdse aanhang had de confrontatie wel wat meer pit mogen hebben.

FC Groningen-trainer Danny Buijs haalde gaandeweg zijn beide spitsen Sierhuis en Benschop van het veld. Laatstgenoemde had last van een blessure maar het twee-spitsensysteem was in het Abe-lenstrastadion een faliekante mislukking. De Groningers voelden zich onwennig in het nieuwe systeem en de dubbele spitsbezetting lijkt van meer waarde in een plan B, waarin een achterstand in de Euroborg tijdens het laatste half uur ongedaan moet worden gemaakt.

De wil om te winnen was bij de Groningers ook zeker niet groter dan bij de Friezen die wat gemakkelijk aan een voorsprong kwamen door een dubieuze handsbal van Zeefuik. Toch stond er voor de Trots van het Noorden meer op het spel dan alleen de drie punten. Met de volle buit zou een signaal afgegeven worden dat de jacht op een plaats in het linker rijtje van de ranglijst was ingezet.

Het behalen van de sportieve doelstelling (een playoffplaats voor een Europees ticket) zou voor trainer en spelers toch prioriteit nummer 1 moeten zijn. Als er niet met meer passie en bezieling gevoetbald wordt dan is het Groninger perspectief een kleurloze rol in de grijze middenmoot. Rechtstreeks degraderen is vrijwel uitgesloten en voor de promotie-degradatiecompetitie heeft FC Groningen te veel spelers die beter zijn dan die van FC Emmen, RKC, Fortuna Sittard en PEC Zwolle.

De tevredenheid waarmee het gelijkspel in Heerenveen werd begroet, sloeg dan ook nergens op. SC Heerenveen voetbalde allerminst beter en was ook niet gevaarlijker dan FC Groningen. Een plaats voor de playoffs zou de equipe van Buijs meer moeten motiveren. Niets is namelijk vervelender dan spelen in de grijze middenmoot.

             

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

Sierhuis redt armetierig voetballend FC Groningen

Door Henk Hielkema

Kaj Sierhuis was zondagmiddag de onbetwiste ‘man of the match’ in de Euroborg. De door Benschop uit de basisformatie verdreven FC Groningen-spits viel energiek in, scoorde de belangrijke openingsgoal, was indirect ook de oorzaak van de tweede treffer en zorgde ervoor dat de fans met een tevreden gevoel naar huis gingen. Met andere woorden: Sierhuis redde een armetierig voetballend FC Groningen.

De jonge spits van Jong Oranje, die overigens nooit het grote Oranje zal halen, wilde als invaller in de tweede helft even laten zien waartoe hij in staat is. De gedrevenheid spatte van zijn acties. Als een opgevoerde bromtol zaaide hij verwarring in de defensie van Sparta en de goal, zijn eerste dit seizoen, deed voor veel toeschouwers het armoedige veldspel van de Groningers vergeten.

Het was namelijk niet best wat FC Groningen in de Euroborg liet zien. De combinaties liepen stroef, de steekpassjes belandden in een niemandsland en de schoten op het vijandelijke doel misten elke richting. Voeg daarbij nog de angst om vooruit te voetballen en het miserabele plaatje is compleet. Tot Sierhuis op het veld verscheen. Hij snoerde de mond van alle critici met een tomeloze passie en inzet.

Niet alleen was hij verantwoordelijk voor de belangrijke eerste treffer, maar ook het tweede doelpunt kon voor een deel op zijn naam geschreven worden. Sierhuis maakte het de Spartaanse doelman zo lastig dat laatstgenoemde uit frustratie de aanvaller een heuse kopstoot toediende. Rood en een strafschop waren het gevolg. Benschop mocht de elfmetertrap verzilveren, maar het was voor het verhaal van de wedstrijd mooier geweest als Sierhuis die taak had mogen uitvoeren.

In elk geval zorgde de spits ervoor dat zijn ploeg vooralsnog onbezorgd in de middenmoot kan blijven voetballen. De vraag is natuurlijk of Sierhuis met zijn geweldig optreden zijn basisplaats in het elftal heeft heroverd. Dat weten we pas volgende week als FC Groningen het opneemt tegen SC Heerenveen. Zonder zijn inbreng was de wedstrijd vermoedelijk geeindigd in een bloedeloze 0-0. En daarmee zou Sparta tekort gedaan zijn, want de Rotterdammers hadden het beste van het spel. Ze misten zelfs een strafschop om aan de leiding te komen.

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen rukt op naar grijze middenmoot

Door Henk Hielkema

Na twee kansloze nederlagen tegen PSV en Ajax kwam voor FC Groningen hekkensluiter RKC als geroepen. Zonder goed te spelen kende de ploeg van trainer Danny Buijs geen medelijden met de toekomstige degradant van de eredivisie. Met de 3-0 zege schuift de Trots van het Noorden op naar de grijze middenmoot van de ranglijst.

Voorlopig kan worden vastgesteld dat FC Groningen niet in degradatiegevaar hoeft te komen, maar ook dat er dit seizoen niet meer in zit dan een beetje meehobbelen in de kleurloze middenmoot van de ranglijst. Het elftal voetbalde inspiratieloos, terwijl RKC toch een tegenstander was om er eens een mooie show van te maken. Sterker nog, de eerste en beste scoringskansen waren voor de Waalwijkers die stuitten op doelman Padt.

Voor spits Benshop was het wel een belangrijke avond in de Euroborg, want hij scoorde zijn eerste goal van het seizoen. Zijn ontlading was groot omdat hij tot dusver nog niet had laten zien waarom Sierhuis naar de wisselbank moest worden verwezen. Met die treffer hoeft hij voorlopig niet te vrezen voor zijn basisplaats. Sommige volgers wilden hem al laten vervangen door de 17-jarige Romano Postema, maar die moet nog even geduld hebben.

Viel er voetbaltechnisch weinig te genieten, Zeefuik kon wel terug kijken op een van zijn betere wedstrijden. De weer voor Jong Oranje geselecteerde vleugelverdediger speelde een foutloos duel waarbij hij naast het verdedigen ook in aanvallend opzicht een puike partij leverde. Hij zal nooit in het grote Oranje voetballen, maar voor elke club is hij een waardevolle pion. De verwachting is dan ook gerechtvaardigd dat Zeefuik op korte termijn nog wel een stap zal maken naar een groetere club.

 (Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen maakt het Ajax lastig

Door Henk Hielkema

FC Groningen hield lang stand tegen Ajax in Amsterdam. Sterker, de ploeg van trainer Danny Buijs kreeg in de counter een paar goede scoringskansen. De Groningers moesten toch in de slotfase buigen (2-0) nadat Warmerdam door arbiter Kuipers zijn tweede gele kaart (dus rood) kreeg wegens tijdrekken. Het Groninger kamp richtte zijn pijlen na afloop op de beslissing van de arbiter.

Mag een scheidsrechter een speler zijn tweede gele kaart geven wegens tijdrekken? Ja natuurlijk, maar de rode kaart voor Warmerdam paste totaal niet in de geest van de wedstrijd. Toch had Kuipers even daarvoor al drie Groningers gewaarschuwd omdat ze opzichtig tijd rekten. Warmerdam ging daar mee door en liep bewust het risico om een gele kaart op te lopen. Die kreeg hij dus ook en spelregeltechnisch was er niets op aan te merken.

De doelpunten van Ajax vielen na de rode kaart voor Warmerdam. Toeval of niet, door het gedwongen vertrek van Warmerdam knapte er wel iets in de groen witte ploeg. Maar het gaat veel te ver om de nederlaag volledig toe te schrijven aan de numerieke minderheid. Ajax was de betere ploeg en had ook de meeste en de beste kansen. Gebrek aan scherpte bij de Amsterdammers was de reden dat het lange tijd 0-0 stond.

Buijs liet zijn elftal overigens veel beter voetballen dan een paar dagen eerder tegen PSV. Tactisch stond de ploeg beter en er werd vaker de lange bal gespeeld naar de fysiek sterke spits Benschot dan in Eindhoven toen de verdedigers probeerden voetballend de aanval te bereiken. Een gelijkspel had er zeker in gezeten.

FC Groningen krijgt na twee zware uitwedstrijden nu twee relatief gemakkelijke thuisduels in de Euroborg. RKC en Sparta komen op bezoek en die confrontaties moet de Trots van het Noorden zes punten opleveren. Daarna ziet de wereld er voor de Groningers weer heel anders uit.   

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

Zwak PSV nog te sterk voor FC Groningen

Door Henk Hielkema

FC Groningen-trainer Danny Buijs zei voor het duel tegen PSV dat zijn ploeg in Eindhoven niet zou kiezen voor de loopgraven in de buurt van het eigen strafschopgebied. Buijs koos voor ‘meevoetballen’. Maar van welke tactiek de Groningers zich ook bedienden, veel maakte het niet uit. Het was de keuze van de ter dood veroordeelde: wilt u de strop of de elektrische stoel? Dood ga je sowieso. En PSV won derhalve het inhaalduel met de simpele cijfers: 3-1.

Nee, de Trots van het Noorden moet de punten niet halen tegen PSV of Ajax, dat over een paar dagen alweer de tegenstander is. Deze twee uitwedstrijden mag je gerust incalculeren als verliespartijen. Daarom was de zege tegen PEC Zwolle ook zo belangrijk. Had de FC die ook verloren, dan was de crisis uitgebroken in de Euroborg.

Pikant detail was trouwens het basisdebuut van Doan in de Eindhovense ploeg. Als de wedstrijd op de oorspronkelijke datum was verspeeld, dan had de kleine Japanner nog gevoetbald in de groen witte kleuren van zijn voormalige werkgever. Raar maar waar. Overigens speelde Doan tegen zijn vroegere collega’s een vlakke wedstrijd. Het werd vrijwel nauwelijks spannend. Daarvoor was het kwaliteitsverschil tussen de teams te groot.

De 530 supporters van FC Groningen, die de moeite hadden genomen om naar PSV af te reizen, verdienen een compliment. De hadden eerder vrij moeten vragen van hun werk en kwamen vannacht heel laat weer thuis. Als ze een verrassende overwinning van FC Groningen wilden bijwonen, dan werden ze in de eerste helft al ruw uit hun droom gewekt.

Zoals gezegd volgt zaterdag de volgende uitwedstrijd tegen Ajax. In Amsterdam zal het minstens zo moeilijk worden als in Eindhoven. De aanhangers die naar de hoofdstad afreizen, moeten ernstig rekening houden met een nieuwe nederlaag. Ze kunnen het beste de wedstrijd combineren met een gezellig dagje Amsterdam. Dan is de reis toch nog ergens goed voor geweest.

Vrijdag 4 oktober is voor FC Groningen de eerstvolgende speeldag om punten te winnen. Laagvlieger RKC komt dan op bezoek in de Euroborg en het resultaat van die wedstrijd is veel belangrijker dan de uitpotjes tegen PSV en Ajax.           

 (Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de noordelijke sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen bezweert sportieve crisis met dank aan PEC Zwolle

Door Henk Hielkema

FC Groningen heeft een sportieve crisis bezworen door het zwakke PEC Zwolle in de Euroborg met 2-0 te verslaan. De zege was broodnodig, want de seizoenstart was bepaald niet naar wens verlopen. Bovendien wacht de ploeg van trainer Danny Buijs deze week twee zware uitwedstrijden tegen PSV en Ajax. Verlies tegen PEC zou een vervelende periode inluiden met veel gemopper van supporters.

PEC Zwolle kwam zaterdagavond als geroepen. De gasten wilden de bal niet, waren niet in staat om met passie te vechten voor een resultaat en bakten er voorin ook niets van. De Groningers hadden daarom weinig moeite om de punten in huis te houden. Het ging zo gemakkelijk dat het af en toe een oefenpotje leek tegen goedwillende amateurs.

De sportieve crisis is weliswaar vooralsnog bezworen, om nu te zeggen dat het lek bij FC Groningen boven is,  gaat te ver. Daarvoor was de tegenstand te zwak. Bovendien werden de doelpunten gemaakt door middenvelders, waardoor de bekritiseerde spitspositie onderwerp van gesprek blijft. De jonge Sierhuis is al geslachtofferd en zijn opvolger Benschop heeft zijn basisplaats ook nog niet waar kunnen maken.

Enkele volgers van de FC stelden voor om de 17-jarige Romano Postema voor de leeuwen te gooien. De jongeling maakt al jaren een sterke indruk als goaltjesdief in de jeugdelftallen en hij zou het volgens de kenners niet minder doen dan Sierhuis en Benschop. Buijs posteerde Postema wel op de wisselbank – voor het geval dat – maar wilde zo kort na het begin van de competitie niet nog een spits bij het grof vuil zetten.

Benschop zal zijn plaats in de basis nog wel eventjes innemen, maar het lijkt een kwestie van tijd voordat Postema – de Benzema van FC Groningen – zijn opwachting gaat maken in de basiself. Hij weet hoe je doelpunten moet maken en is bovendien razend populair bij de supporters die hem liever vandaag dan morgen zien voetballen in de voorste positie van het elftal.

De zege op PEC geeft Buijs en zijn spelers even wat lucht. Na de duels tegen PSV en Ajax, twee ingecalculeerde nederlagen, moet blijken of de Trots van het Noorden kan uitgroeien tot een club die in het linker rijtje kan spelen van de eredivisie. Dat laatste is namelijk het sportieve doel van dit seizoen. Het spel en de resultaten tegen de gemakkelijke tegenstanders van de laatste weken geven nog geen houvast voor de fans van de groen-witten.

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang de noordelijke sporters voor het Nieuwsblad van en Noorden en het Dagblad van het Noorden)           

FC Groningen blameert zich in Venlo

Door Henk Hielkema

De seizoenstart van FC Groningen is niet zo slecht als het vorige seizoen, maar veel scheelt het niet. Na het blamerende verlies bij VVV (2-1) staat de ploeg van trainer Danny Buijs met vier punten uit vijf duels alweer in de hoek waar de klappen vallen. Als er volgende week niet van PEC Zwolle wordt gewonnen, is er crisis in de Euroborg, want daarna volgen PSV en Ajax als opponenten.

De voorheen falende spits Sierhuis moest in Venlo plaatsmaken voor Benschop, maar deze aanvaller maakte geen betere indruk dan zijn voorganger. Het was een beetje lood om oud ijzer. Het was dat Hrustic met zijn goede linker been een fraaie goal maakte, want voor de rest was er niemand die de roos zou kunnen treffen.

Is het aanvallend een beetje behelpen, in de verdediging worden bij de Trots van het Noorden nog meer fouten gemaakt. De wijze waarop de jonge Linthorst de winnende treffer kon maken deed pijn aan de ogen. Hij scoorde uit een corner van dichtbij en het leek wel alsof de zee zich voor hem opende. In het doelgebied kon hij de bal ongehinderd binnen werken.

De nederlaag mag gerust een blamage genoemd worden. VVV voetbalde namelijk slechter dan de Groningers die op vrijwel elke positie een betere speler hadden. En als je van de zwakke broeders in de eredivisie verliest, dan is er alle reden om je zorgen te maken. Natuurlijk werd ook de naar PSV vertrokken Doan gemist als creatieve voetballer, maar ook zonder de Japanner had FC Groningen van VVV moeten winnen.

Langzamerhand mogen ook twijfels geplaatst worden achter het vakmanschap van Buijs. De oefenmeester die aan de vooravond van de wedstrijd nog ongezouten kritiek leverde op de organisatie van de club, doet er goed aan om een toontje lager te zingen. De prestaties van zijn ploeg geven geen aanleiding om uit te halen naar je werkgever. Buijs vertelde voor RTV Noord dat hij met name het vorige seizoen in het gezicht werd voorgelogen door sommige clubleiders.

Vooralsnog heeft Buijs in Groningen nog veel krediet. Maar het is de vraag hoe lang dat nog duurt zonder aansprekende resultaten.      

 (Henk Hielkema is oud-sportjournalist van het Dagblad van het Noorden en volgde jarenlang het voetbal op de voet)        

  

Weer teleurstellend optreden FC Groningen in Euroborg

Door Henk Hielkema

Na het dramatische verlies tegen FC Twente is ook de tweede thuiswedstrijd van FC Groningen uitgedraaid op een mislukking. Heracles was zaterdagavond in de Euroborg met 2-1 te sterk voor de ploeg van trainer Danny Buijs. Was er de vorige keer nog het excuus van twee rode kaarten – waarvan een onterechte – deze keer zakte het elftal gewoon door de ondergrens. Spits Sierhuis schiep geen enkele scoringskans en voetballend was er op het middenveld te weinig creativiteit.

De jonge Sierhuis, die overigens wel weer is gekozen in de selectie van Jong Oranje, wordt vaak geprezen voor zijn werklust, maar hij is niet de kille doelpuntenmaker die FC Groningen zo hard nodig heeft. Het is begrijpelijk dat Buijs hem de eerste duels van deze competitie handhaaft in de basis maar het moment van de wisselbank is niet ver weg.

De piepjonge Romano Postema zou hem wel eens kunnen vervangen. De ras-Groninger die al honderden doelpunten heeft gemaakt in de jeugdelftallen van de groen-witten, maakte als invaller een uiterst gedreven indruk en gooit zijn ziel en zaligheid in de duels voor het vijandelijke doel. Het zou de moeite waard zijn om deze teenager een paar wedstrijden aan het werk te zien. Zeker in thuiswedstrijden.

Pijnlijk was het om te zien dat een nonchalante trap van doelman Padt de inleiding vormde voor de winnende goal van Heracles. De sluitpost trapte het speeltuig ongeinteresseerd over de zijlijn en tien seconden later lag de bal in het Groninger doel. Een afstandsschot van ongeveer veertig meter was Padt te machtig. Een feit is dat de Trots van het Noorden in de beide eerste thuisduels vijf tegentreffers heeft moeten incasseren. Dat geeft te denken.

Zonder de verkochte Doan heeft FC Groningen op het middenveld aan creativiteit ingeboet. Er wordt soms wel aardig gecombineerd maar veel zoden zet dat niet aan de dijk. Het valt daarom te overdenken om in thuiswedstrijden een meer opportunistische strijdwijze te hanteren. Zelf zou ik Sierhuis en Postema wel eens samen in de spits willen zien. Hoe dan ook, heeft Buijs en zijn assistenten genoeg om over na te denken. Zo doormodderen heeft geen zin.

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist van het Dagblad van het Noorden en volgde jarenlang het voetbal op de voet)         

   

Er zit muziek in FC Groningen

Door Henk Hielkema

Er zit muziek in FC Groningen. Dat is wel de belangrijkste conclusie na de 0-0 remise bij AZ in Den Haag. Tegen een van de betere clubs voetbalden de Groningers minstens gelijkwaardig. En dat zonder Doan, die in de warming up afhaakte wegens ‘hoofdpijn’. De verwachting is dat de Japanner een dezer dagen verkast naar PSV. Dat is ook de vermoedelijke reden dat hij met migraine op de tribune zat en niet op het veld.

Natuurlijk is Doan een van de betere spelers in de selectie van trainer Danny Buijs, maar zijn vervanger Sam Schreck deed het naar behoren. Zoals ook de overige spelers van de Trots van het Noorden zich van hun beste kant lieten zien. Na de winst op FC Emmen, de bizarre nederlaag tegen FC Twente en het gelijkspel tegen AZ is zonneklaar geworden dat er meer voetbal in het elftal zit dan het vorige seizoen.

Het is de vraag in hoeverre het prima veldspel zal leiden tot een hoge klassering, maar ergens onderin het linker rijtje van de ranglijst moet met deze selectie haalbaar zijn. En dat is een compliment voor technisch directeur Mark Jan Fledderus, die deze zomer druk in de weer is met het aantrekken van nieuwe krachten. De verwachte miljoenenverkoop van Doan brengt de club financieel ook nog eens in goed vaarwater.

De enige zorg is de afwerking in de aanval. Wel moet gezegd worden dat de tot dusverre tegenvallende spits Kaj Sierhuis tegen AZ meer dan verdienstelijk speelde. Hij kwam in de eerste helft elf keer aan de bal en daarmee deed hij er zes keer iets goeds mee. Na de rust was zijn inbreng minder: zeven balcontacten en slechts twee keer een voldoende. Vooralsnog lijkt hij niet de kille afmaker waar de club zo’n behoefte aan heeft.

In elk geval is FC Groningen het seizoen veel beter begonnen dan het vorige jaar. Er zijn niet alleen meer punten behaald, maar ook het veldspel oogt volwassener dan destijds toen het middenveld met veel jonkies de achilleshiel van de ploeg was. Met achtereenvolgens Heracles, FC VVV en PEC Zwolle als tegenstander moet de ploeg van Buijs in staat zijn om zich voorlopig bij de beste acht teams van de eredivisie te scharen.

            

Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het . Noorden)           

Ongedisciplineerd FC Groningen doet zichzelf de das om tegen FC Twente

Door Henk Hielkema

FC Groningen heeft zichzelf de das om gedaan in de thuiswedstrijd tegen FC Twente. Ongedisciplineerd gedrag leverde behalve twee gele kaarten ook twee rode prenten op. Daardoor voetbalden de Groningers in de tweede helft met een numerieke minderheid van twee spelers. De negen spelers die overbleven, deden hun stinkende best om te knokken voor een resultaat. Maar uiteindelijk werd het een 3-1 nederlaag.

Natuurlijk speelde de VAR weer een hoofdrol, maar je kunt zeggen van den video-scheidsrechter wat je wil, alle beslissingen waren terecht. En dat gold zeker voor de rode kaarten voor Lundqvist (hij haalde een speler op het middenveld van achteren neer zonder de bedoeling om de bal te spelen) en Te Wierik (een keiharde overtreding op het scheenbeen van de tegenstander).

FC Groningen had zelfs met acht man de tweede helft kunnen voetballen, want Absalem drukte direct na de pauze zijn schoen keihard op de enkel van een tegenstander. Arbiter Bax gaf hem geel, maar een rode kaart was beter geweest. Natuurlijk is er altijd wel sprake van rivaliteit met de Twentenaren, maar de ploeg van trainer Danny Buys handelde zo amateuristisch en ongedisciplineerd dat veldverwijzingen niet konden uitblijven.

Sommige supporters uitten hun woede op de arbitrage maar ze hadden meer recht om boos te zijn op hun eigen spelers, die zich niet in bedwang hadden. Als deze wedstrijd een voorbode is voor de rest van het seizoen dan wordt FC Groningen kampioen in het pakken van rode kaarten. Buys, die als speler ook altijd de grenzen opzocht van het toelaatbare, mag de komende week een hartig woordje spreken over het gebrek van zelfbeheersing in zijn elftal.

De wijze waarop Lundqvist de tegenstander onderuit haalde, zie je doorgaans alleen op de amateurvelden. Professionele voetballers weten dondersgoed dat je door zo’n actie uit het veld wordt gestuurd. Daarmee dupeer je niet alleen je teamgenoten maar ook de fans die alleen maar uit zijn op succes. Ook aanvoerder Te Wierik mag deze dagen wel even voor de spiegel staan. Hij gaf als captain een slecht voorbeeld.

Een ander verbeterpunt: laat spits Sierhuis nooit meer een strafschop nemen. Tegen FC Twente mikte hij de bal in het midden van het doel. Kennelijk ging hij ervan uit dat de keeper wel een hoek zou kiezen. Bovendien stroomde de falende spits niet over van zelfvertrouwen. Er is vast wel iemand in de selectie die de strafschoppen beter neemt.

        

Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het  Noorden)           

FC Groningen begint seizoen prima met zege in Emmen

Door Henk Hielkema

FC Groningen is met een 1-0 zege bij FC Emmen de competitie goed begonnen. De Groningers verdienden de overwinning op basis van een licht speloverwicht. Maar wat de waarde van deze winst is, zal later moeten blijken. In elk geval lijkt de Trots van het Noorden de nachtmerrie van het vorige seizoen (een belabberde start) van zich af te schudden.

Zoals gezegd valt er nog weinig zinnigs te zeggen over de sterkte van het vernieuwde FC Groningen. In Emmen hield de verdediging zich redelijk staande, hoewel de Emmenaren een paar dotten van kansen kregen. Aan de andere kant speelde spits Sierhuis een bleke wedstrijd. Hij zou dit seizoen een schotvaardige aanvaller moeten worden maar als hij zichzelf niet snel verbetert, dan zou hij wel eens kunnen afdalen naar de wisselbank.

Met de Japanner Doan nog steeds in de gelederen heeft FC Groningen een potentiele smaakmaker, die ogenschijnlijk frisser aan het seizoen is begonnen dan hij een paar maanden geleden is geeindigd. De volgers van de club zagen in de voorbereiding een kwetsbare verdediging, maar afgezien van een paar kansen voor FC Emmen hield de Groninger defensie zich aardig staande. Ook doelman Padt had het oog er goed in, want in een een-tegen-een situatie komt hij meestal als winnaar uit de strijd.

Winnen van een club die zijn tweede eredivisiejaar in gaat, is eigenlijk een must voor de ploeg van trainer Danny Buijs. Vorig jaar leverden de noordelijke derby’s weliswaar twee nederlagen op, maar normaal gesproken zouden de Groningers van de beide duels minimaal vier punten van FC Emmen moeten afsnoepen.

Waar FC Groningen dit seizoen gaat voetballen op de ranglijst, valt moeilijk te zeggen. Pas na een wedstrijd of vijf kan een betere voorspelling gedaan worden. De ras-optimisten zullen nu zeggen dat Groningen al twee punten is uitgelopen op kampioen Ajax, dat met 2-2 gelijkspeelde bij Vitesse. Die remise van de Amsterdammers had niemand verwacht. Zeker niet de vele voetbalanalisten die Ajax allemaal als kampioen hebben getipt. Het zou beter zijn als die analisten zich gaan bezighouden met het analyseren in plaats van het voorspellen.           

Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het . Noorden)           

Wat heeft Vivianne Miedema gemeen met Kasper Dolberg?

Door Henk Hielkema

Wat heeft Vivianne Miedema, spits van Oranje, gemeen met Ajax-aanvaller Kasper Dolberg, oud-FC Groningen-spits Tim Matavz en het vroegere voetbalelftal van de Sovjet Unie? Antwoord: focus op de sport. Beter gezegd: focus op de technisch-tactische handeling om succes te boeken. Miedema en de bovengenoemde sporters kennen daarom geen euforie of faalangst. Daarom zie je de gevierde Oranjeleeuwin ook nooit hartstochtelijk juichen na een doelpunt. Hooguit een glimlach. De koprol die ze maakte na haar zestigste goal voor Oranje was onlangs ook niet des Miedema’s. Hij zag er bovendien houterig uit.

Wat Miedema heeft (het niet-juichen) hebben haar mannelijke collega’s Dolberg en Matavz ook. Van de Ajacied wordt gezegd dat hij een koele kikker is zonder emoties. En ook Matavz blijft stoicijns kijken als hij heeft gescoord. Maar ook na een misser zijn ze niet uit hun doen. Ze gaan onverstoorbaar verder en proberen het de volgende keer opnieuw. Het ontbreken van emotie, frustratie of euforie werkt in hun voordeel. Ze zijn moeilijk van hun stuk te krijgen.

Voor hen geldt niet het resultaat van de actie maar de actie zelf. Ze zijn alleen bezig met de technische uitvoering van de handeling en denken geen moment aan het resultaat van hun actie. Anders gezegd: ze laten het gebeuren. Ze geven hun acties ook geen positieve of negatieve lading. Dat werkt alleen maar nadelig. Voorbeeldje. Als je een strafschop neemt, moet je dan denken: ik hoop dat de bal erin gaat of ik hoop niet dat ik mis. De juiste houding is: geen van beide. Je moet je alleen richten op de technische handeling die nodig is om te scoren. Daarna zie je vanzelf wel of de bal raak is of niet.

Het vroegere elftal van de Sovjet Unie had dat ook. De focus op de handeling beperkte zich niet tot een speler maar was van toepassing op het gehele elftal. Onder leiding van coach Valeri Lobanosvski (de oudere voetballiefhebber herinneren zich hem nog wel) speelden de Sovjets ingeslepen taktische patronen. Het spel werd ook wel sjablonenvoetbal genoemd. Het elftal stond niet bekend om onvoorspelbare acties of opwindende momenten. Vergeleken met het frivole Brazilie was het ronduit saai wat de Sovjets lieten zien.

De taktiek, gebaseerd op een goede techniek, was voor de Sovjet Unie een vertrouwd en sterk middel om de tegenstander te verslaan. Het team van Lobanovski stond daarom bekend als een taaie ploeg die je maar moeilijk kon verslaan. En wat de taktiek was voor de Sovjets is de techniek voor Miedema, Dolberg en Matavz. Voor hen is de rest niet interessant. Ook niet of  de bal in het doel verdwijnt of juist net naast het doel.

Als je straks Miedema dus in de achtste finale tegen Japan amper ziet juichen – en geen frustratie toont na een misser – dan weet je dus dat ze goed in de wedstrijd zit. Focus.

     

Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen sluit hobbelig seizoen af met verlies in Arnhem

Door Henk Hielkema

FC Groningen heeft het dit seizoen gehaald tot en met de eerste ronde van de play-offs voor een Europees ticket. Na de 2-1 zege in de Euroborg bleek tegenstander Vitesse in eigen huis toch te sterk voor de ploeg van trainer Danny Buijs, die met 3-1 van het veld werd gespeeld. Het seizoen zit er dus op voor de Trots van het Noorden en dus is het tijd voor het opmaken van de balans.

Om te beginnen heeft de club de sportieve doelstelling – het bereiken van de play-offs – bereikt. De weg daar naar toe was nogal hobbelig. De start van de competitie was dramatisch slecht en na de winterstop verraste FC Groningen vriend en vijand door als een van de best presterende eredivisieclubs. Wat ging er goed en fout dit seizoen?

In de eerste plaats maakte algemeen directeur Hans Nijland een inschattingsfout door oud-trainer Ron Jans aan te stellen als technisch manager. Jans besloot vervolgens om de wens van de debuterende trainer Buijs, die Joop Gall wilde hebben als assistent, af te wijzen. Jans trok Hennie Spijkerman aan als rechterhand van Buijs. Een paar maanden geleden vertelde Jans dat hij ongeschikt is als technisch manager en kondigde direct zijn vertrek aan.

Jans en Nijland zadelden de oefenmeester bijna een jaar geleden op met een spelersselectie die veel te jong en onervaren was. Dit was het gevolg van het technisch beleidsplan ‘Talent op 1’ dat dicteerde dat minstens de helft van de selectie moest bestaan uit ‘eigen-kweek-spelers’. Daarmee sloeg de club een heilloze weg in, die zelfs het voortbestaan van FC Groningen als eredivisieclub in gevaar bracht. Deed Jans dan alles fout? Nee, want in de winterstop haalde hij de goede spelers om de weg omhoog in te kunnen slaan.

In de periode dat het slecht ging, kregen Nijland en Jans terecht de zwarte Piet van de supporters in de schoenen geschoven met als dieptepunt het gescandeerde ‘Nijland rot op’ na weer een nederlaag in de Euroborg. Maar ook Buijs maakte verkeerde beslissingen. Met veel bombarie verkondigde hij in de seizoenvoorbereiding dat zijn elftal verschillende systemen zou gaan spelen en dat 4-3-3 het hoofdsysteem zou worden. Pas na aandrang van de spelers ging hij overstag en werd het tweespitsensysteem ingevoerd, dat veel beter bij de selectie paste.

Bij het kiezen van de basiself maakte Buijs amper aanwijsbare fouten waardoor hij vrijwel altijd met de beste spelers aan de wedstrijd begon. Met zijn openlijke kritiek op het clubbeleid ging hij echter de mist in. Hoewel hij het gelijk aan zijn zijde had, gaf het geen pas om die kritiek in de media te spuien. Zoiets doe je binnenskamers. Hij maakte het helemaal te bont met een mislukte 1-april-grap door het topsportzorgcentrum op Corpus en de trainingsfaciliteiten daar aan de kaak te stellen. Bovendien zei hij dat de trouwe supporters van de trainingen beter een andere dagbesteding konden gaan kiezen.

De vertrekkende Nijland maakte misschien nog de grootste fout door de slordigheid rond de naamgeving van het nieuwe topsportzorgcentrum. Arjen Robben was gevraagd of het gebouw zijn naam mocht dragen, maar toen puntje bij paaltje kwam, kon dat niet doorgaan omdat andere partijen er ook iets over te zeggen hadden. Daarmee verknalde Nijland de goede relatie met de familie Robben, die die blunder niet snel zal vergeten.     

                                                           

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het . Noorden)           

FC Groningen gaat naar Arnhem met een 2-1 zege

Door Henk Hielkema

FC Groningen verzekerde zich zaterdagavond voor een halflege Euroborg tegen Vitesse van een redelijke uitgangspositie (2-1) om de volgende ronde van de play-offs te halen. Dinsdag is de return. Opvallend was de matige belangstelling voor het eerste play-offduel, want er bleven veel groene stoeltjes leeg in het stadion. Seizoenkaarthouders hadden gratis toegang, maar kennelijk was het Eurovisiesongfestival op tv een geduchte concurrent.

Trainer Danny Buijs had deze keer gekozen voor het spitsenduo Mahi-Sierhuis. Daardoor bleef goaltjesdief Gladon buiten de basis. Met Doan wat meer centraal op het middenveld en Bruns als verbindingsman hadden de Groningers vooral in de eerste helft op het strategisch belangrijke middenterrein het heft in handen. Vitesse was wel af en toe gevaarlijk maar veel kansen schiepen de gasten in die eerste drie kwartier niet. Hun tegentreffer sloeg in de tweede helft echter als een bom in.

Maar hoe het ook afloopt in Arnhem, de Trots van het Noorden heeft er toch maar voor gezorgd dat de competitie is verlengd met een toetje in de vorm van de play-offs. Daarmee is de zwakke seizoenstart weggewist. De fans in de Euroborg kregen vooral na de winterpauze nog waar voor hun geld. Voor hen had de competitie twee gezichten: van een drama in het begin tot een ongekende opleving op het einde.

Overigens onthulde voormalig sportjournalist Jan Mennega als analist van het Dagblad van het Noorden een opmerkelijk nieuwtje. Tijdens de analistendag van de krant stelde Mennega dat Buijs op ‘kantoor’ en op ‘Corpus’ veel weerstand opwekt. Je vraagt je af in hoeverre die weerstand de samenwerking met zijn clubmedewerkers beinvloedt, maar als er inderdaad ernstige fricties zijn, lijkt het me een mooie taak voor de nieuwbakken directeur Gudde om het een en ander uit te zoeken en de rimpels glad te strijken.

Als de weerstand namelijk verder gaat dan meningsverschillen zou de werksfeer wel eens nadelig kunnen uitpakken voor het uiteindelijke resultaat. De basis voor de bewering van Mennega zullen ongetwijfeld de kritische geluiden zijn geweest van Buijs over het clubbeleid (niet verstandig om dat in de media te gooien) en de mislukte 1-aprilgrap van Buijs die niet alleen het nieuwe topsportzorgcentrum afkraakte maar ook een sneer gaf aan de supporters die de dagelijkse trainingen bezoeken.   

                                                    

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het  Noorden)           

FC Groningen naar play-offs ondanks sportieve wraak van FC Emmen

Door Henk Hielkema

FC Emmen won vanavond voor de tweede maal van FC Groningen (1-0) en daarmee verdient de club van de Oude Meerdijk een groot compliment. Natuurlijk, FC Groningen bereikte ondanks het verlies de play-offs – dank zij verlies van concurrent Willen II – maar de wijze waarop FC Emmen zich dit seizoen manifesteerde als debutant op het hoogste niveau is een veel grotere prestatie dan de achtste plaats op de ranglijst van de Groningers.

Er zijn mensen die zeggen dat dit FC Groningen niets te zoeken heeft in de play-offs, maar dat gaat me iets te ver. De dubbele confrontatie met Vitesse kan natuurlijk zomaar gewonnen worden. De ploeg van trainer Danny Buijs begint het tweeluik zaterdagavond al in de Euroborg. Een paar dagen later volgt dan de tweede wedstrijd in Arnhem.

De Groningers hebben deelname aan de play-offs te danken aan een geweldige tweede seizoenshelft. Daar valt niets op af te dingen. Maar de vieze nasmaak van de dubbele nederlaag tegen FC Emmen moet nog wel even worden weggespoeld. Het was natuurlijk ook niet te verwachten dat Emmen het FC Groningen gemakkelijk zou maken. Trainer Dick Lukkien was daarover voor de wedstrijd al heel duidelijk: ‘’Er spelen hier nogal wat voetballers die zijn afgedankt in Groningen. En die willen hun gelijk wel even halen.”

Lukkien had het over zijn van FC Groningen gekomen spelers, maar zelf zon hij ook op sportieve wraak. Als assistent-trainer van FC Groningen wilde hij twee jaar geleden dolgraag hoofdtrainer worden. Maar directeur Hans Nijland vond hem daarvoor ‘te licht’. Als nuchtere Veendammer heeft hij die afwijzing ogenschijnlijk emotieloos aanvaard, maar van binnen moet hij gisteravond hebben gejuicht.

Voetbalkenners in het hele land hebben het ook vreemd gevonden dat de prestatie van Lukkien niet is beloond met een nominatie voor de beste coach van de eredivisie. De Rinus Michels-award zal wel gewonnen worden voor Ajax-trainer Erik ten Hag, maar veel mensen zijn van mening dat Lukkien met zijn ploeg op zijn minst net zo goed heeft gepresteerd als Ten Hag met zijn miljoenenselectie.

De wraak van Lukkien op zijn oude werkgever was in de onderlinge confrontatie zoeter dan zoet. Hans Nijland heeft onlangs veel complimenten gekregen tijdens zijn afscheid, maar hij heeft ook een aantal dingen niet zo goed gedaan. De afwijzing van Lukkien als hoofdtrainer van FC Groningen is er een van.

                                                     

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het . Noorden)           

Vertrek Nijland geen ramp voor FC Groningen

Door Henk Hielkema

FC Groningen heeft na de 3-0 zege op Fortuna Sittard nog altijd uitzicht op de play-offs voor een Europees ticket. In de laatste ronde tegen FC Emmen – aanstaande woensdag - hoeven de Groningers zich niet in te houden omdat de Drenten zich zondagmiddag al veilig speelden. FC Emmen zorgde er met een 3-2 zege tegen Willem II zelfs voor dat FC Groningen de play-offs in eigen hand heeft. Maar afgezien van de sportieve bespiegelingen stond de Euroborg gisteren in het teken van het afscheid van algemeen directeur Hans Nijland.

Na 23 jaar maakt Nijland plaats voor Gudde junior en een mooi afscheidsfeest heeft het boegbeeld van FC Groningen wel verdiend. Van advertentieverkoper tot directeur, zo zou zijn biografie kunnen gaan heten. En vriend en vijand is het erover eens dat Nijland grote verdiensten heeft gehad voor de club. Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn geweest tijdens zijn directeurschap.

Terwijl veel mensen lovende woorden over hem uitstorten, is het voor de balans wel goed om ook zijn minpunten te memoreren. Zo was zijn koopmanschap (jonge talenten aantrekken om ze daarna met winst te verkopen) tegelijkertijd ook de zwakte. Sportief gezien is een hoge middenmootpositie met dit clubbeleid het plafond. Wie jaarlijks zijn beste spelers moet verkopen, gaat er niet op vooruit.

Verder was Nijland op ‘kantoor’ een bullenbak voor het personeel. De medewerkers hadden zoveel angst voor de retirades van de baas dat ze hem het liefst meden in de Euroborg. Ook voor anderen in zijn omgeving was Nijland geen innemende persoonlijkheid. Als hij eens meeging met de spelersbus dan kon er amper een groet voor de chauffeur vanaf.

Ook de aanstelling van zijn ‘huisvriend’ Ron Jans als technisch manager was een mislukking. Jans gaf onlangs zelf toe dat hij ongeschikt is voor deze functie. Het gevolg was dat trainer Danny Buijs werd opgescheept met een matige spelersselectie. Er moest in de winterpauze veel reparatiewerk aan te pas komen (zes nieuwe spelers) om de tweede helft van het seizoen zorgeloos te kunnen uitspelen.

Het vertrek van Nijland hoeft voor de club geen nadelige gevolgen te hebben. Met Gudde en Mark Jan Fledderus breekt door de Trots van het Noorden een nieuwe periode aan. Voor de trouwe supporters is het te hopen dat zij een beleidsmatige weg weten te vinden die leidt naar de subtop van de eredivisie. Dat is namelijk wat de meeste fans het liefste willen.

                                                    

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)