FC Groningen heeft geen kind aan Fortuna Sittard: 1-4

 Door Henk Hielkema

Voor het eerst sinds een jaar heeft FC Groningen twee duels in de eredivisie achter elkaar gewonnen. Ging vorige week Go Ahead Eagles onderuit, zaterdagavond pakten de Groningers in Sittard de drie punten tegen Fortuna: 1-4. Met hekkensluiter PEC Zwolle als volgende tegenstander (volgende week vrijdag) kan simpelweg de derde zege behaald worden. Daarna zal de equipe van trainer Danny Buijs veilig in de middenmoot verkeren, een positie die zelfs uitzicht biedt op een klassering in het linker rijtje van de ranglijst.

In deze fase van ontmoetingen met de slechtst voetballende elftallen was het natuurlijk wel te verwachten dat FC Groningen uit het dal zou kruipen. Natuurlijk, de wedstrijd tegen PEC moet nog wel even gewonnen worden, maar het kwaliteitsverschil met de Zwollenaren is te groot om daar aan te gaan twijfelen. Als straks de Trots van het Noorden zich uit de gevarenzone heeft gevoetbald, is de noodzaak om de selectie in de winterstop te versterken kleiner geworden.

Toch was het in de beginfase tegen Fortuna even schrikken voor de noorderlingen. Uit het niets scoorden de Limburgers namelijk de 1-0. Vanaf bijna dertig meter loste Seuntjes een schot op doel dat door keeper Leeuwenburgh totaal verkeerd werd beoordeeld. Het duurde echter niet lang of de stand was alweer gelijk. Ngongo nam sportief wraak op zijn trainer Buijs, die hem de vorige keer op de wisselbank zette, door een voorzet fraai in het vijandelijke doel te koppen.

Alle data wezen erop dat FC Groningen  in die eerste helft de bovenliggende partij was. De Groningers hadden meer balbezit en creeerden ook de meeste kansen. Hoewel het veldspel allesbehalve foutloos was, had Fortuna de handen vol aan het onschadelijk maken van de noordelijke aanvalsdreigingen. Wat gelukkig kwamen de pupillen van Buijs aan een 2-1 voorsprong. Een Limburgse verdediger raakte de bal na een voorzet zo slecht dat de bal achter zijn  eigen doelman belandde.

Ook in de tweede helft had FC Groningen niet veel te vrezen van de thuisclub. De score werd al snel naar 1-3 getild en na een rode kaart voor een Fortuna-speler was de wedstrijd eigenlijk al gespeeld. Strand Larsen had nog het genoegen om zijn vierde treffer in deze competitie te maken na een rebound van de Limburgse keeper. Een intikkertje, maar de jonge Noor was er natuurlijk blij mee. Het werd een gemakkelijke avond voor de Groningers die geen kind hadden aan Fortuna Sittard.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

FC Groningen op weg naar vrolijke Kerst

 Door Henk Hielkema

FC Groningen kan zich de komende weken een vrolijke Kerst bezorgen door snel naar de veilige middenmoot te klimmen. De eerste stap werd zondagmiddag in Deventer gezet door Go Ahead Eagles met 1-0 te kloppen. En met de laagvliegers als Fortuna en PEC voor de boeg moet er een puntenregen in zitten die de Groningers een zorgeloze winterstop moet geven. En dan ziet de wereld er – ondanks een slechte competitiestart – er ineens weer heel anders uit.

Vanaf het begin nam FC Groningen het heft in handen. Zonder de steun van de aanhang – leeg stadion – besloot Go Ahead Eagles de bal aan de tegenstander te geven om vervolgens met counters gevaarlijk te zijn. Die taktiek resulteerde in een vrij eenzijdig veldspel met FC Groningen als bovenliggende partij. Als je niet beter wist, zou je zeggen dat de Groningers in de Euroborg voetbalden in plaats van in het Adelaarsnest, het mooiste voetbalstadion van Nederland.

Trainer Danny Buijs posteerde voorin De Leeuw samen met de jonge Noor Strand Larsen. Een prima keus die de komende weken kan renderen. Zijn ploeg is gebaat bij een vaste samenstelling en een vast systeem. Alleen op die manier kan zelfvertrouwen getankt worden. De beide aanvallers kregen in de eerste helft ook een paar kansjes, maar grote scoringsmogelijkheden waren op de vingers van een hand te tellen.

Hoefden de noorderlingen zich tegen de Deventenaren geen enkele zorg te maken? Nee, want als je de eerste helft goed analyseert, dan moet je tot de conclusie komen dat de Eagles de beste mogelijkheden kreeg. Doelman Leeuwenburgh onderscheidde zich daarbij door in een een-op-een-situatie heer en meester te blijven. Het zag er allemaal goed uit bij FC Groningen, maar als je niet scoort, moet je altijd uitkijken voor een tegentreffer. En oude voetbalwet die nog steeds geldt.

Strand Larsen maakte direct na de rust gehakt van die oude voetbalwet door van dichtbij de openingsgoal te maken. Daarmee beloonde hij het goede spel van voor de pauze. Het gevolg was natuurlijk wel dat Go Ahead Eagles zich nadrukkelijker in aanvallende linies manifesteerde. Echt veel gevaar leverde dat echter niet op voor de Groningers, die zich met hand en tand verzetten.

Het leek zelfs een beetje gemakkelijker te worden voor de Groningers nadat Go Ahead verder moest met tien man. Maar de Deventer club compenseerde dat nadeel met een extra portie energie waardoor FC Groningen tot op het laatst moest oppassen voor de gelijkmaker. Dat laatste gebeurde niet, waardoor de Trots van het Noorden met een lekker gevoel terug reed naar Groningen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

FC Groningen blijft in griezelzone van de eredivisie

 Door Henk Hielkema

FC Groningen blijft in de griezelzone van de ranglijst na de 1-1 tegen RKC in de Euroborg. Het lukte de Groningers niet om de Waalwijkers van zich af te schudden en de weg naar veiliger oorden in te slaan. Uiteindelijk maakte invaller Strand Larsen de gelijkmaker en dat was het hoogst haalbare. FC Groningen vocht pas na de rust voor een resultaat tegen het echt niet imponerende RKC.

Na de afscheidsronde van de in een driedelig pak gestoken Arjen Robben ging een goed gevulde Euroborg er even goed voor zitten. Maar FC Groningen liet in die eerste helft weinig zien om je over op te winden. In plaats van een meeslepende voetbalshow kregen de toeschouwers een slappe vertoning te zien van hun idolen. RKC had weinig te duchten en nam zelfs een verdiende voorsprong door spits Kramer die doelman Leeuwenburgh te slim af was met een schuiver.

De Trots van het Noorden voetbalde de eerste helft zonder de passie en inzet die enkele weken geleden nog in de Euroborg te zien waren. De Groningers bewogen zich over het veld alsof ze veilig in de middenmoot speelden. Kennelijk moeten de spelers van trainer Danny Buijs nog even doordrongen worden van het feit dat in de kelder van de eredivisie iets anders gevraagd wordt dan het obligate positiespel zonder perspectief.

Buijs moet zich voor de rust op de bank geergerd hebben aan de vrijblijvendheid van zijn equipe. Als je de gevarenzone wil ontvluchten heb je tegen concurrerende teams meer nodig dan aardig combinatiespel. De over-mijn-lijk mentaliteit ontbrak aanvankelijk bij de Groninger die na de rust wel energieker aan het gevecht om de punten begonnen. Met hulp van de achterban op de tribunes moest RKC een stapje terug doen. Met spits Postema voor de tegenvallende Ngongo koos Buijs voor meer power in de aanval.

Postema moest echter snel weer uitvallen met een blessure, waarna Strand Larsen zijn kans waarnam om zich als basisspeler te bewijzen voor Buijs. Daar slaagde hij in door de bal na een lage voorzet in het vijandelijke doel te werken. Een typische spitsengoal, die Buijs voor het probleem stelde wie nu eigenlijk de beste nummer negen van zijn ploeg is: De Leeuw, Postema of Strand Larsen. De trainer heeft in elk geval veertien dagen de tijd om daar over na te denken. De komende week staat in het teken van het Nederlands Elftal.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

Contractverlenging trainer Danny Buijs. Ja of nee?

 Door Henk Hielkema

FC Groningen staat de komende periode voor de keuze om het contract met trainer Danny Buijs te verlengen. Hij zit er nu voor het derde seizoen en over ruim een half jaar loopt zijn verbintenis af. De vraag is: moet de club zijn contract verlengen of niet? Daarvoor is een weloverwogen analyse nodig. Niet alleen van het functioneren van Buijs maar ook van het clubbeleid.

Over het functioneren van de trainer kun je van mening verschillen. Om tot een conclusie te komen moet je eerst een paar vragen beantwoorden. Heeft Buijs voldoende draagkracht bij de spelers? Is hij stressbestendig? Heeft hij een goede voetbalvisie? Kan hij die visie overbrengen op zijn spelers? Vertegenwoordigt hij de club goed in de media? Is hij als coach een factor tijdens de wedstrijden? En ga zo maar even door.

Volgens ingewijden is Buijs de laatste drie jaar een betere trainer/coach geworden. Als onervaren oefenmeester heeft hij de beginnersfouten gemaakt en valt hij nu minder vaak in allerlei valkuilen. Aan de andere kant blijft zijn voetbalvisie op het veld vrijwel onzichtbaar. Er zijn geen patronen te ontdekken die toe te schrijven zijn aan ingeslepen trainingsvormen. Buijs’ wisselbeleid is duidelijk: bij een achterstand komen aanvallende krachten het elftal versterken.

Het coachen langs de kant van het veld is meeslepend, druk en soms emotioneel. Dat hoeft niet slecht te zijn voor een jonge selectie die tijdens de wedstrijden veel steun en aanwijzingen nodig heeft. Maar de vraag blijft wel of zijn manier van coachen over een heel seizoen wel effectief is. In elk geval leeft hij sterk mee met wat er op het veld gebeurt. Je ziet hem vrijwel nooit als een dood vogeltje op de bank zitten.

Belangrijk is de vraag is in hoeverre Buijs verantwoordelijk is voor de resultaten. Hij is natuurlijk afhankelijk van de jaarlijkse mutaties. De beste spelers worden verkocht en daarvoor in de plaats bepaalt de technisch manager welke spelers worden aangekocht. De verantwoordelijkheid van de prestaties wordt dus gedeeld door de trainer en de manager. Zo kun je Buijs niet 100 procent verantwoordelijk stellen voor de huidige plaats op de ranglijst.

Dan nu de conclusie. De clubleiding moet eerst bepalen wat het beleid is voor de komende jaren. Gaat FC Groningen op dezelfde voet verder met noodzakelijke spelersverkopen of is een ambitie haalbaar die gebaseerd is om geleidelijk naar de top van de eredivisie te klimmen. Met een ongewijzigd clubbeleid lijkt niets een contractverlenging van Buijs in de weg te staan. Als de club hogere ambities nastreeft, hoort daar ook een passende trainer/coach bij. In dat geval kan er beter afscheid genomen worden van Buijs en zal geprobeerd moeten worden om Giovanni van Bronckhorst aan te trekken. Hij is inmiddels een ervaren trainer die nu werkloos thuis zit en op een telefoontje zit te wachten.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)