FC Groningen mag weer naar boven kijken

 Door Henk Hielkema

FC Groningen kan weer naar boven kijken. De achtste positie, die vermoedelijk recht geeft op de playoffs voor een Europees ticket, is na de 1-0 zege op Willem II weer binnen handbereik. In elk geval hebben de Groningers nu definitief afstand genomen van de gevaarlijke onderste plaatsen. En dat is een hele geruststelling voor de supporters die volop aanwezig waren in de Euroborg.

Matchwinner werd de achttienjarige Bjorn Meijer, die al na een klein kwartiertje de bal achter de Tilburgse doelman kopte. Het is de eerste goal van de jonge verdediger die wel de relevatie van het seizoen genoemd mag worden. Een product van de eigen jeugdopleiding die nog een voetballeven voor de boeg heeft. Er zullen heel wat clubs zijn die hem nu al op een lijstje hebben staan.

FC Groningen was vanaf het begin van de wedstrijd de bovenliggende partij. Het overdonderde de nerveus ogende Brabanders die na een flitsende start van de competitie al maanden uit vorm zijn. De situatie is zelfs zo precair dat ze moeten vrezen voor degradatie of een nacompetitiewedstrijd. FC Groningen-trainer Danny Buijs stuurde zijn elftal met positieve bedoelingen het veld in. Dat was vooral in de eerste helft te zien. De gasten wisten toen amper in hun spel te komen.

Na de rust ging het allemaal minder vlot met de noorderlingen. De combinaties verliepen stroef en Willem II kreeg zowaar wat kansjes op de gelijkmaker. Maar op de momenten dat de Brabanders in kansrijke positie kwamen, werden de scoringsmogelijkheden verpruts. Daaraan kon je zien dat het met de kwaliteit van de Tilburgers slecht gesteld is. Zoals de mannen van trainer Fred Grim zich in de Euroborg presenteerden, moeten ze zich ernstig zorgen maken voor de nabije toekomst in de eredivisie.

Halverwege de tweede helft probeerde Buijs met enkele frisse krachten de eindfase naar zijn hand te zetten. Tot groot ongenoegen van de gewisselde Suslov, die niet alleen verbaal liet horen dat hij het met zijn wissel oneens was, maar die ook nog eens in de catacomben met wilde armgebaren zijn frustratie de vrije loop liet. Een vreemde actie van de jonge middenvelder, die graag het mannetje wil zijn, maar die op deze wijze negatief in beeld kwam.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen geeft winst in blessuretijd weg

 Door Henk Hielkema

Als je graag een eindpositie wil die recht geeft op de playoffs voor een Europees ticket dan moet je winnen van PEC Zwolle, de hekkensluiter van de eredivisie. Dat deed FC Groningen niet (1-1), omdat de Zwollenaren keihard vochten voor een resultaat. Een rake kopbal in blessuretijd deed de Groningse droom uiteen spatten. PEC verdiende overigens het punt ten volle. In de kolkende wind en op een knollenveld hielden beide teams zich volledig in evenwicht.

In de rommelige eerste helft viel er in Zwolle slechts een lichtpuntje te ontdekken. Duarte krulde de bal uit een vrije trap namelijk perfect achter de PEC-doelman (0-1) en die actie stond in schril contrast met de andere activiteiten die beide teams lieten zien. De wind speelde een negatieve rol bij het spelen van combinatievoetbal en wat de elftallen voor de volle tribunes demonstreerden was niet meer dan wat lukrake trappen.

Onder de grillige weersomstandigheden koos FC Groningen ervoor om de bal vanuit de verdediging rechtstreeks naar de voorste linies te transporteren. Daar ontstond een gevecht om de bal dat het spelbeeld voor een groot deel bepaalde. Afgezien van de fraaie goal van Duarte waren de doelrijpe kansen voor de beide goals op de vingers van een hand te tellen.

Trainer Danny Buijs posteerde Suslov deze keer weer eens in de as van het elftal. Daar komt hij inderdaad beter tot zijn recht dan aan de zijkanten, maar hij zou nog meer in zijn kracht komen op de plaats van De Leeuw. Als controlerende middenvelder heeft hij nu eenmaal minder aandeel in de aanval dan als schaduwspits. Het zou de moeite van het proberen waard zijn om de energieke Suslov te zien in combinatie met Strand Larsen.

Overigens was Strand Larsen in de tweede helft dichtbij de 0-2. De jonge Noor raakte de paal na een mooie omhaal. De minimale marge bleef intact en dat motiveerde de thuisclub tot een vechtwedstrijd waarbij de vonk oversloeg op de tribunes waar de supporters sinds lange tijd weer werd toegelaten. Het duurde echter tot in  de laatste minuten voordat de remise werd beklonken met een meer dan fraaie kopbal.  

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen stelt fans in Euroborg teleur

Door Henk Hielkema

Wie gedacht had dat FC Groningen tegen Fortuna Sittard eventjes de drie punten zou binnenhalen, kwam zaterdagavond in de Euroborg bedrogen uit. Voor het eerst sinds jaren pakten de Limburgers in Groningen de volle buit (0-1) en verzuimden de Groningers een forse stap te zetten richting de achtste plaats die zeer waarschijnlijk recht geeft op deelname aan de playoffs voor een Europees ticket. Concurrent SC Cambuur verloor namelijk verrassend van PEC Zwolle met 4-3.

De FC Groningen-fans gingen er zaterdagavond om kwart voor zeven eens goed voor zitten in de Euroborg. De verwachtingen waren hooggespannen na een reeks prima prestaties. SC Cambuur, de bezetter van de belangrijke achtste positie, stond al na een paar minuten met 2-0 achter tegen PEC en de Groningers hoefden alleen even de drie punten te veroveren tegen Fortuna om op twee punten te komen van de playoffplaats.

Wat zou er mis kunnen gaan? FC Groningen verkeerde de laatste weken in prima vorm en de Limburgse tegenstander zou een simpele prooi worden. De ploeg van trainer Danny Buijs begon dan ook energiek aan de klus. Afgezien van een paar mislukte passes van Kasanwirjo bouwden de noorderlingen aan een veldoverwicht. Bjorn Meijer zocht spits Jorgen Strand Larsen regelmatig op met een dieptepass, maar veel kansen leverde dat niet op.

De ruim zevenduizend toeschouwers zagen op het scorebord dat concurrent Cambuur in de eerste helft nog op 2-2 kwam, terwijl de jacht op doelpunten van hun favorieten strandde in goedbedoelde pogingen. In feite had Fortuna in die eerste helft weinig moeite om zijn tegenstander in toom te houden. Strand Larsen had er wel veel zin in maar voor de rust lukte hem niet om de bal achter de Limburgse doelman te krijgen.

De tweede helft was niet veel beter dan de eerste. FC Groningen wilde wel, maar kon het niet voor elkaar krijgen om Strand Larsen in een kansrijke positie te krijgen. En als je zelf geen doelpunten maakt, dan valt hij vaak aan de andere kant. Deze oude voetbalwet werd werkelijkheid in de slotfase van de wedstrijd. Een corner van Fortuna leverde zoveel problemen op – Ngonge werkte de bal slecht weg - dat de bal in het Groninger doel belandde.

Wat ging er verkeerd? Het is een beetje gemakkelijk om spits Strand Larsen te verwijten dat hij niet scherp genoeg was. De jonge Noor deed zijn stinkende best. Een verbeterpunt is wel om Suslov meer in zijn kracht te laten voetballen. Hij verpieterde een beetje aan de zijkant van het veld. Het is de moeite waard om hem de volgende keer op de plek neer te zetten van De Leeuw. Laatstgenoemde lijkt bovendien uit vorm.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

  

Strand Larsen wijst FC Groningen de weg

 Door Henk Hielkema

Na de 2-1 zege op promovendus Go Ahead Eagles mag FC Groningen zich nagenoeg veilig wanen in de eredivisie. De kans dat de noorderlingen dit seizoen nog in de problemen komen, kan worden uitgesloten. Vanaf nu kunnen ze naar boven kijken. De sportieve doelstelling – plaatsing voor de playoffs voor een Europees ticket – is nog altijd haalbaar, hoewel de afstand tot de subtop van de ranglijst nog beduidend groot is.

Een mooie, vloeiende aanval in de beginfase leverde een fraaie treffer op van Strand Larsen die de bal in het lege doel kon schieten. In die eerste helft kwamen de Deventenaren langzamerhand uit hun schulp en ontwikkelde zich een evenwichtig schouwspel. Kansen voor beide doelen leverde dat amper op maar de weer aanwezige toeschouwers in de Euroborg vermaakten zich met de pogingen van beide teams.

Opvallende Groninger was in de eerste helft Laros Duarte die niet alleen verdedigend zijn mannetje stond, maar ook als schakel naar de aanval een bepalende rol speelde. Zoals hij tegen Go Ahead speelde, kan hij doorgroeien tot een van de sterkhouders van FC Groningen. Strand Larsen heeft zich inmiddels definitief in de basis gespeeld. Hij mag dan wat voetbaltechnische tekortkomingen hebben, een neusje voor de goal kun je hem niet ontzeggen.

Strand Larsen was ook de man van de tweede helft. Go Ahead kwam na de pauze namelijk op 1-1 door een mooie kopbal, waarna de jonge Noor zijn beste actie van de wedstrijd maakte. Een lange bal vanuit de defensie pikte hij op de rand van het strafschopgebied op en haalde verwoestend uit: 2-1. De jarige aanvaller bezorgde zichzelf met de beide goals een prima cadeau en het was zeer verdiend dat hij vlak voor tijd een applauswissel kreeg van trainer Danny Buijs.   

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

De basiself van voetbalclubs bestaat niet meer

 Door Henk Hielkema

Het traditionele basiselftal van voetbalteams is niet meer. Dat heeft te maken met de ruime wisselmogelijkheden die tegenwoordig worden toegestaan. Standaard mag je vijf spelers wisselen en zelfs zes als daarna nog een speler het veld moet ruimen met een hoofdwond. Roger Schmidt, de trainer die PSV over een half jaar gaat verlaten, was een van de eersten die de voordelen zag van de inzetbare wissels.

De huidige wisselregels zijn niet meer te vergelijken met die van vroeger. De voetballiefhebbers op leeftijd herinneren zich nog wel dat je destijds slechts een speler mocht vervangen als hij was geblesseerd. Op het moment dat voetballers een blessure veinsden om een wissel mogelijk te maken,  werden de regels voor de eerste keer verruimd.

Nu je maximaal zestig procent van je veldspelers mag wisselen kun je daar als trainer voordeel uit halen op conditioneel gebied. De meeste profclubs in de top krijgen op jaarbasis steeds meer wedstrijden voor de kiezen. Het bomvolle programma is dan vaak een aanslag op de conditie. Als je in de laatste twintig minuten van een duel een handvol verse spelers op de mat kunt brengen, kan dat een enorm voordeel opleveren.

Schmidt werd in het begin uitgelachen omdat hij in de slotfase zijn beste spelers wisselde, maar in zijn ogen konden verse benen het verschil maken. Overigens zijn er ook trainers die hun beste spelers voor de slotfase bewaren. Hoe dan ook, steeds vaker hoor je oefenmeesters zeggen dat ze niet met een basiself werken maar met een basisselectie.

Ook voor de technisch directeuren van profclubs heeft de ruime wisselmogelijkheid gevolgen. Als ze spelers aankopen, hoeven ze niet direct de stempel van basisspeler te krijgen. De stempel ‘ínzetbare selectiespeler’ is voldoende om de groep te versterken.       

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)