Joop Gall ideale assistent-trainer voor FC Groningen

 Door Henk Hielkema

De aankondiging van FC Groningen dat trainer Danny Buijs de club over een half jaar gaat verlaten, heeft nogal wat stof doen opwaaien. De meeste reacties waren negatief. Alsof Buijs op staande voet was ontslagen. Maar er is niets mis aan het besluit om een contract met een oefenmeester niet te gaan verlengen. In feit heeft Buijs vier jaar lang de technische scepter gezwaaid in de Euroborg en dat is langer dan het verblijf van een trainer in het betaalde voetbal.

Het enige wat je de clubleiding kunt verwijten is dat er gesproken is met Kees van Wonderen als opvolger van Buijs zonder dat de huidige trainer daarvan op de hoogte was. Althans, als deze geruchten kloppen. De klacht dat het tijdstip van de aankondiging (zo vlak voor de kerstdagen) werd gedaan, deel ik niet. Als duidelijk is dat de club verder wil met een nieuwe trainer dan moet je niet wachten met deze boodschap tot eind januari. Nu weet Buijs waar hij aan toe is en kan hij zich in de kijker spelen van een nieuwe werkgever.

Het Dagblad van het Noorden werpt de vraag op wie Buijs moet opvolgen. De krant komt met een aantal kandidaten van wie de meesten ongeschikt zijn om als hoofdtrainer van de club aangesteld te worden. Hieronder de onderbouwing:

Dick Lukkien – heeft te weinig natuurlijk gezag bij spelers

Marcel Groninger – heeft geen ervaring als hoofdtrainer

Erwin van de Looi – terughalen oud-trainer mondt vaak uit in teleurstelling

Mischa Visser – geen ervaring en zit gebakken bij KNVB

Erwin Koeman – heeft zelf aangegeven dat hij geen hoofdtrainer meer wil zijn

Frank Wormuth – waarom een Duitser?

Sarina Wiegman – niet doen

Frank de Boer – niet doen

Kees van Wonderen – lijkt de ideale kandidaat

Joop Gall – ideale assistent-trainer voor FC Groningen

Joop Gall zie ik als ideale assistent-trainer omdat hij als geen ander de club en de supporters kent en omdat hij Van Wonderen perfect zou kunnen aanvullen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Winterstop komt als geroepen voor FC Groningen

 Door Henk Hielkema

De winterstop komt als geroepen voor FC Groningen, dat na twee recente verliespartijen – tegen Heracles (4-2) en dinsdagavond tegen AZ (1-0) – de wonden kan gaan likken. Wat een vrolijke Kerst zou moeten worden, is een teleurstellend einde geworden van 2021. Er zijn een paar vragen die in de korte vakantie worden beantwoord: wordt het contract met trainer Buijs verlengd en gaat Strand Larsen voortijdig naar Genua?

Het beeld van de wedstrijd in Alkmaar werd al in de derde minuut bepaald nadat een oliedomme overtreding van Kasanwirjo een rode kaart opleverde. Vermoedelijk dacht de FC Groningen-verdediger dat je voor een trap tegen het scheenbeen van een tegenstander geen rood maar geel krijgt. Dat was een misrekening. Het gevolg was dat de Trots van het Noorden vrijwel de hele wedstrijd met een numerieke minderheid te maken had.

Johan Cruijff zei het al: elk nadeel heeft zijn voordeel. Het was logisch dat trainer Danny Buijs zijn ploeg massaal liet verdedigen. Als je een man minder hebt, mag je die taktiek zonder schaamte uitvoeren. AZ had in de gehele eerste helft de bal en speelde de knikker eindeloos naar een medespeler terwijl het opbokste tegen een overmacht aan verdedigers.

Meer dan een door buitenspel afgekeurde treffer zat er voor de pauze niet in. De Alkmaarders waren niet creatief genoeg om gaatjes te vinden in de noordelijke defensie. En echt grote kansen deden zich voor AZ niet voor. Aan de andere kant moesten De Leeuw en Strand Larsen proberen om iets te maken van een naar voren getrapte bal. Af en toe lukte dat ook nog, maar ook zij misten de finesse om zich in kansrijke positie te voetballen.

Het was logisch dat Buijs en zijn spelers gokten op een 0-0 gelijkspel. Overigens maakte oud-trainer Hans Westerhof een paar dagen geleden in het Dagblad van het Noorden een merkwaardige opmerking. Volgens hem zou de clubleiding van FC Groningen zijn vertrouwen moeten uitspreken in de richting van Buijs. Kennelijk gaat Westerhof ervan uit dat dat vertrouwen er niet is. Maar de zaak ligt heel simpel: het contract met Buijs loopt over een half jaar af en de directie buigt zich deze weken over de vraag of de overeenkomst moet worden verlengd of niet.

De tweede helft leek een kopie te worden van de eerste: AZ in balbezit en FC Groningen teruggetrokken rond het eigen strafschopgebied. De Alkmaarders zochten wel steeds eerder en vaker de diepte, maar er moest een afstandsschot aan te pas komen om FC Groningen te verslaan. Vanaf een met of twintig vloog de bal onhoudbaar voor keeper Leeuwenburgh tegen de touwen. Een wanhoopsoffensief leverde voor de Groningers niets op.      

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Postema enige Groninger met een glimlach na verlies in Almelo

Door Henk Hielkema

De enige FC Groningen-speler die na de 4-2 nederlaag tegen Heracles met een glimlach in de spelersbus stapte, was ongetwijfeld Romano Postema. Hij smaakte het genoegen om als invaller zijn eerste doelpunt in de eredivisie op zijn naam te zetten. De jonge aanvaller was superproduktief in de jeugd, maar het duurde toch nog vrij lang voordat hij zijn eerste goal maakte op het hoogste niveau. Voor de rest was het voor FC Groningen huilen met de pet op.

FC Groningen-trainer Danny Buijs durfde het aan om in Almelo te beginnen met Strand Larsen, De Leeuw en Ngongo gezamenlijk in de basis. Het was voor de eerste keer dat deze aanvallend ingestelde spelers samen aan een duel begonnen. Het pakte in de beginfase prima uit met de openingstreffer van Strand Larsen, die weer eens aantoonde gemakkelijk een goal te kunnen maken. Heracles had dan weliswaar vaker de bal, maar stond dus al vroeg met 1-0 achter.

De noorderlingen gingen daarna een beetje achterover leunen. De verdedigers moesten de vijandelijke aanvallers tegenhouden en dat ging een tijdje goed totdat Heracles tweemaal binnen korte tijd het net vond achter doelman Leeuwenburgh, die daarvoor nog een paar keer handelend moest optreden. Het was in die fase zichtbaar dat de ploeg uit Almelo de bal zonder veel verzet in de aanvalslinie kon transporteren.

Achteraf kun je natuurlijk stellen dat Buijs na die 1-0 voorsprong een van de aanvallers had moeten inwisselen voor een verdedigend ingestelde middenvelder, maar na de 2-1 achterstand was dat niet meer nodig omdat gejaagd moest worden op de gelijkmaker. En welke trainer gaat na een kwartier al een speler uit taktisch oogpunt wisselen? In elk geval had Buijs na de achterstand zijn aanvallers allemaal hard nodig.

De urgentie om de punten binnen te harken lag bij Heracles een tikje hoger dan bij de Groningers, die in voorgaande wedstrijden al hadden aangetoond dat ‘degradatievoetbal’ niet op hun lijf is geschreven. Normaal gesproken behoren ze ook onbezorgd in de middenmoot te voetballen, maar om je daar veilig te kunnen bewegen, wilde Buijs met winst op Heracles en een resultaat tegen AZ – de volgende tegenstander – nog voor de Kerst die doelstelling bereiken.

In de tweede helft was het beeld wisselend. Postema scoorde dus de 2-2 maar daarna maakten de Groningers er een potje van. Twee eigen doelpunten beslisten het duel in het voordeel van Heracles. Wat voor FC Groningen rest is een wedstrijd tegen AZ voor de winterstop. En als dat ook een verliespartij oplevert, zal de kerstkalkoen voor de Groningers toch nog bitter smaken.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

FC Groningen moet Buijs snel duidelijkheid geven

 Door Henk Hielkema

Terwijl Max Verstappen op een wonderbaarlijke wijze het wereldkampioenschap in de formule 1 veroverde, hield FC Groningen Feyenoord op een verdienstelijke wijze op 1-1. Daarmee werd een aloude traditie in ere gehouden, die zegt dat de Rotterdammers in Groningen het altijd moeilijk hebben. Een remise die ook van belang is voor de rest van de competitie, want zoals de Groningers zondagmiddag in de Euroborg voetbalden hoeft geen groen-witte fan nog rekening te houden met negatieve spanning onderin de ranglijst.

Nee, FC Groningen zal de competitie veilig in de middenmoot uitspelen. De club heeft de negende begroting in de eredivisie en die positie zal aan het eind van het seizoen vermoedelijk binnen handbereik blijven van de Trots van het Noorden. Tegen Feyenoord koos trainer Danny Buijs ook voor de juiste taktiek: compact spelen en loeren op een gevaarlijke counter.

De wedstrijd leerde een paar zaken: Buijs doet er verstandig aan om het elftal voortaan in dezelfde samenstelling te laten spelen, spits Strand Larsen kan gemakkelijk een doelpunt maken – hij verschalkte Bijlow met een fraaie lob – en samen met De Leeuw vormt de jonge Noor een dreigend duo voor alle tegenstanders. Met dezelfde basiself en dezelfde taktiek kunnen nog voldoende punten gehaald worden om de sportieve doelstelling (playoffs) alsnog te halen.

De clubleiding doet er daarnaast verstandig aan om op korte termijn duidelijk te maken wat het lot is van Buijs. De oefenmeester heeft een aflopend contract en beide partijen hebben afgesproken om in de winterstop te gaan praten over een eventuele verlenging van de samenwerking. Ondertussen worden de geruchten steeds sterker dat technisch directeur Fledderus een oogje heeft op Kees van Wonderen als nieuwe oefenmeester.

Voor alle partijen is het beste dat er snel duidelijkheid komt. Dan weet Buijs waar hij aan toe is en kan hij de laatste maanden van zijn overeenkomst alles uit de kast te halen om zich in de kijker te spelen bij een nieuwe werkgever. Dat de chemie tussen hem en de spelers/clubleiding uitgewerkt is, lijkt me duidelijk. Enkele spelers hebben Buijs onlangs gevraagd om op een rustiger manier te gaan coachen en de clubleiding is naar de buitenwereld tevreden over Buijs maar intern zijn er vraagtekens of deze trainer de juist man is op de juiste plaats voor de komende jaren.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen weer ondermaats in de Euroborg

 Door Henk Hielkema

Was het onderschatting van PEC of overschatting van eigen kunnen? In elk geval slaagde FC Groningen er vrijdagavond niet in om de hekkensluiter in de eredivisie met een nederlaag naar huis te sturen. Voor de zoveelste keer voetbalden de Groningers in de Euroborg weer eens ondermaats. Met een 1-1 remise kregen de Zwollenaren zelfs nog iets te weinig. Zij maakten namelijk meer aanspraak op de zege dan de lamlendig spelende noorderlingen.

PEC Zwolle begon de wedstrijd in de Euroborg zonder enig ontzag voor de Groningers. De ploeg van Dick Schreuder voetbalde fris van de lever en daarmee verrasten de Zwollenaren hun tegenstanders die in het begin niet wisten waar ze het moesten zoeken. Als je PEC zag spelen, zou je niet denken dat ze stijf onderaan de ranglijst staan. Er werd niet voorzichtig gecombineerd in de achterste linies maar vol op de aanval gespeeld.

Met vier of vijf mensen zette PEC druk op de verdediging van FC Groningen, dat daardoor moeilijk in het spel kwam. Het was ook veelzeggend dat het eerste schot op het doel van de tegenstander pas na een klein half uur kon worden genoteerd. Daarvoor was het PEC dat de klok sloeg en het onbevangen spel kreeg ook nog een beloning in de vorm van een doelpunt. Daar was trouwens wel een blunder van FC Groningen-keeper Leeuwenburgh voor nodig die een afstandsschot volkomen verkeerd beoordeelde.

Die tegentreffer bewees weer eens dat het vertrek van keeper Padt vooralsnog niet door Leeuwenburh kan worden vergeten. Padt’s opvolger moest de vorige week ook al een houdbare bal tegen Fortuna door laten gaan en het lijkt erop dat alle schoten op doel voor hem een ongewis avontuur betekenen. Wel maakte hij een kopbal van dichtbij onschadelijk, waardoor hij een 2-0 achterstand voorkwam. Veel zette FC Groningen er in de eerste helft niet tegenover. Het was een beetje aanmodderen wat de mannen van trainer Danny Buijs lieten zien.

Ook in  de tweede helft was het een draak van een wedstrijd. Wel kreeg FC Groningen meer spelaandeel maar het niveau bleef van een bedenkelijk niveau. De gelijkmaker ontstond uit een hoekschop. In een wirwar van spelers kopte een PEC-speler pardoes in eigen doel. Op eigen kracht ging weinig goed in de aanval. Strand Larsen rommelde maar wat aan en ook spelmaker Suslov speelde een van zijn mindere wedstrijden.

In plaats van hoger naar de middenmoot te schuiven, blijven de Groningers nog steeds in de buurt van de onveilige zone. Werk aan de winkel dus voor Danny Buijs, die volgens geruchten aan zijn laatste seizoen bezig is. De clubleiding zou zijn zinnen hebben gezet op de oefenmeester van Go Ahead Eagles Kees van Wonderen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

FC Groningen heeft geen kind aan Fortuna Sittard: 1-4

 Door Henk Hielkema

Voor het eerst sinds een jaar heeft FC Groningen twee duels in de eredivisie achter elkaar gewonnen. Ging vorige week Go Ahead Eagles onderuit, zaterdagavond pakten de Groningers in Sittard de drie punten tegen Fortuna: 1-4. Met hekkensluiter PEC Zwolle als volgende tegenstander (volgende week vrijdag) kan simpelweg de derde zege behaald worden. Daarna zal de equipe van trainer Danny Buijs veilig in de middenmoot verkeren, een positie die zelfs uitzicht biedt op een klassering in het linker rijtje van de ranglijst.

In deze fase van ontmoetingen met de slechtst voetballende elftallen was het natuurlijk wel te verwachten dat FC Groningen uit het dal zou kruipen. Natuurlijk, de wedstrijd tegen PEC moet nog wel even gewonnen worden, maar het kwaliteitsverschil met de Zwollenaren is te groot om daar aan te gaan twijfelen. Als straks de Trots van het Noorden zich uit de gevarenzone heeft gevoetbald, is de noodzaak om de selectie in de winterstop te versterken kleiner geworden.

Toch was het in de beginfase tegen Fortuna even schrikken voor de noorderlingen. Uit het niets scoorden de Limburgers namelijk de 1-0. Vanaf bijna dertig meter loste Seuntjes een schot op doel dat door keeper Leeuwenburgh totaal verkeerd werd beoordeeld. Het duurde echter niet lang of de stand was alweer gelijk. Ngongo nam sportief wraak op zijn trainer Buijs, die hem de vorige keer op de wisselbank zette, door een voorzet fraai in het vijandelijke doel te koppen.

Alle data wezen erop dat FC Groningen  in die eerste helft de bovenliggende partij was. De Groningers hadden meer balbezit en creeerden ook de meeste kansen. Hoewel het veldspel allesbehalve foutloos was, had Fortuna de handen vol aan het onschadelijk maken van de noordelijke aanvalsdreigingen. Wat gelukkig kwamen de pupillen van Buijs aan een 2-1 voorsprong. Een Limburgse verdediger raakte de bal na een voorzet zo slecht dat de bal achter zijn  eigen doelman belandde.

Ook in de tweede helft had FC Groningen niet veel te vrezen van de thuisclub. De score werd al snel naar 1-3 getild en na een rode kaart voor een Fortuna-speler was de wedstrijd eigenlijk al gespeeld. Strand Larsen had nog het genoegen om zijn vierde treffer in deze competitie te maken na een rebound van de Limburgse keeper. Een intikkertje, maar de jonge Noor was er natuurlijk blij mee. Het werd een gemakkelijke avond voor de Groningers die geen kind hadden aan Fortuna Sittard.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

FC Groningen op weg naar vrolijke Kerst

 Door Henk Hielkema

FC Groningen kan zich de komende weken een vrolijke Kerst bezorgen door snel naar de veilige middenmoot te klimmen. De eerste stap werd zondagmiddag in Deventer gezet door Go Ahead Eagles met 1-0 te kloppen. En met de laagvliegers als Fortuna en PEC voor de boeg moet er een puntenregen in zitten die de Groningers een zorgeloze winterstop moet geven. En dan ziet de wereld er – ondanks een slechte competitiestart – er ineens weer heel anders uit.

Vanaf het begin nam FC Groningen het heft in handen. Zonder de steun van de aanhang – leeg stadion – besloot Go Ahead Eagles de bal aan de tegenstander te geven om vervolgens met counters gevaarlijk te zijn. Die taktiek resulteerde in een vrij eenzijdig veldspel met FC Groningen als bovenliggende partij. Als je niet beter wist, zou je zeggen dat de Groningers in de Euroborg voetbalden in plaats van in het Adelaarsnest, het mooiste voetbalstadion van Nederland.

Trainer Danny Buijs posteerde voorin De Leeuw samen met de jonge Noor Strand Larsen. Een prima keus die de komende weken kan renderen. Zijn ploeg is gebaat bij een vaste samenstelling en een vast systeem. Alleen op die manier kan zelfvertrouwen getankt worden. De beide aanvallers kregen in de eerste helft ook een paar kansjes, maar grote scoringsmogelijkheden waren op de vingers van een hand te tellen.

Hoefden de noorderlingen zich tegen de Deventenaren geen enkele zorg te maken? Nee, want als je de eerste helft goed analyseert, dan moet je tot de conclusie komen dat de Eagles de beste mogelijkheden kreeg. Doelman Leeuwenburgh onderscheidde zich daarbij door in een een-op-een-situatie heer en meester te blijven. Het zag er allemaal goed uit bij FC Groningen, maar als je niet scoort, moet je altijd uitkijken voor een tegentreffer. En oude voetbalwet die nog steeds geldt.

Strand Larsen maakte direct na de rust gehakt van die oude voetbalwet door van dichtbij de openingsgoal te maken. Daarmee beloonde hij het goede spel van voor de pauze. Het gevolg was natuurlijk wel dat Go Ahead Eagles zich nadrukkelijker in aanvallende linies manifesteerde. Echt veel gevaar leverde dat echter niet op voor de Groningers, die zich met hand en tand verzetten.

Het leek zelfs een beetje gemakkelijker te worden voor de Groningers nadat Go Ahead verder moest met tien man. Maar de Deventer club compenseerde dat nadeel met een extra portie energie waardoor FC Groningen tot op het laatst moest oppassen voor de gelijkmaker. Dat laatste gebeurde niet, waardoor de Trots van het Noorden met een lekker gevoel terug reed naar Groningen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

FC Groningen blijft in griezelzone van de eredivisie

 Door Henk Hielkema

FC Groningen blijft in de griezelzone van de ranglijst na de 1-1 tegen RKC in de Euroborg. Het lukte de Groningers niet om de Waalwijkers van zich af te schudden en de weg naar veiliger oorden in te slaan. Uiteindelijk maakte invaller Strand Larsen de gelijkmaker en dat was het hoogst haalbare. FC Groningen vocht pas na de rust voor een resultaat tegen het echt niet imponerende RKC.

Na de afscheidsronde van de in een driedelig pak gestoken Arjen Robben ging een goed gevulde Euroborg er even goed voor zitten. Maar FC Groningen liet in die eerste helft weinig zien om je over op te winden. In plaats van een meeslepende voetbalshow kregen de toeschouwers een slappe vertoning te zien van hun idolen. RKC had weinig te duchten en nam zelfs een verdiende voorsprong door spits Kramer die doelman Leeuwenburgh te slim af was met een schuiver.

De Trots van het Noorden voetbalde de eerste helft zonder de passie en inzet die enkele weken geleden nog in de Euroborg te zien waren. De Groningers bewogen zich over het veld alsof ze veilig in de middenmoot speelden. Kennelijk moeten de spelers van trainer Danny Buijs nog even doordrongen worden van het feit dat in de kelder van de eredivisie iets anders gevraagd wordt dan het obligate positiespel zonder perspectief.

Buijs moet zich voor de rust op de bank geergerd hebben aan de vrijblijvendheid van zijn equipe. Als je de gevarenzone wil ontvluchten heb je tegen concurrerende teams meer nodig dan aardig combinatiespel. De over-mijn-lijk mentaliteit ontbrak aanvankelijk bij de Groninger die na de rust wel energieker aan het gevecht om de punten begonnen. Met hulp van de achterban op de tribunes moest RKC een stapje terug doen. Met spits Postema voor de tegenvallende Ngongo koos Buijs voor meer power in de aanval.

Postema moest echter snel weer uitvallen met een blessure, waarna Strand Larsen zijn kans waarnam om zich als basisspeler te bewijzen voor Buijs. Daar slaagde hij in door de bal na een lage voorzet in het vijandelijke doel te werken. Een typische spitsengoal, die Buijs voor het probleem stelde wie nu eigenlijk de beste nummer negen van zijn ploeg is: De Leeuw, Postema of Strand Larsen. De trainer heeft in elk geval veertien dagen de tijd om daar over na te denken. De komende week staat in het teken van het Nederlands Elftal.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

Contractverlenging trainer Danny Buijs. Ja of nee?

 Door Henk Hielkema

FC Groningen staat de komende periode voor de keuze om het contract met trainer Danny Buijs te verlengen. Hij zit er nu voor het derde seizoen en over ruim een half jaar loopt zijn verbintenis af. De vraag is: moet de club zijn contract verlengen of niet? Daarvoor is een weloverwogen analyse nodig. Niet alleen van het functioneren van Buijs maar ook van het clubbeleid.

Over het functioneren van de trainer kun je van mening verschillen. Om tot een conclusie te komen moet je eerst een paar vragen beantwoorden. Heeft Buijs voldoende draagkracht bij de spelers? Is hij stressbestendig? Heeft hij een goede voetbalvisie? Kan hij die visie overbrengen op zijn spelers? Vertegenwoordigt hij de club goed in de media? Is hij als coach een factor tijdens de wedstrijden? En ga zo maar even door.

Volgens ingewijden is Buijs de laatste drie jaar een betere trainer/coach geworden. Als onervaren oefenmeester heeft hij de beginnersfouten gemaakt en valt hij nu minder vaak in allerlei valkuilen. Aan de andere kant blijft zijn voetbalvisie op het veld vrijwel onzichtbaar. Er zijn geen patronen te ontdekken die toe te schrijven zijn aan ingeslepen trainingsvormen. Buijs’ wisselbeleid is duidelijk: bij een achterstand komen aanvallende krachten het elftal versterken.

Het coachen langs de kant van het veld is meeslepend, druk en soms emotioneel. Dat hoeft niet slecht te zijn voor een jonge selectie die tijdens de wedstrijden veel steun en aanwijzingen nodig heeft. Maar de vraag blijft wel of zijn manier van coachen over een heel seizoen wel effectief is. In elk geval leeft hij sterk mee met wat er op het veld gebeurt. Je ziet hem vrijwel nooit als een dood vogeltje op de bank zitten.

Belangrijk is de vraag is in hoeverre Buijs verantwoordelijk is voor de resultaten. Hij is natuurlijk afhankelijk van de jaarlijkse mutaties. De beste spelers worden verkocht en daarvoor in de plaats bepaalt de technisch manager welke spelers worden aangekocht. De verantwoordelijkheid van de prestaties wordt dus gedeeld door de trainer en de manager. Zo kun je Buijs niet 100 procent verantwoordelijk stellen voor de huidige plaats op de ranglijst.

Dan nu de conclusie. De clubleiding moet eerst bepalen wat het beleid is voor de komende jaren. Gaat FC Groningen op dezelfde voet verder met noodzakelijke spelersverkopen of is een ambitie haalbaar die gebaseerd is om geleidelijk naar de top van de eredivisie te klimmen. Met een ongewijzigd clubbeleid lijkt niets een contractverlenging van Buijs in de weg te staan. Als de club hogere ambities nastreeft, hoort daar ook een passende trainer/coach bij. In dat geval kan er beter afscheid genomen worden van Buijs en zal geprobeerd moeten worden om Giovanni van Bronckhorst aan te trekken. Hij is inmiddels een ervaren trainer die nu werkloos thuis zit en op een telefoontje zit te wachten.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Wanprestatie FC Groningen in Nijmegen

 Door Henk Hielkema

De voorzitter van de supportersvereniging van FC Groningen vroeg in de rust aan Ziggo om een tv-storing in Eenrum waar hij de wedstrijd NEC – FC Groningen aan het bekijken was. Hij kon het niet meer aanzien. Kun je nagaan hoe slecht de equipe van trainer Buijs zich in de Goffert presenteerde. Met een 3-0 nederlaag en een geweldige wanprestatie keerde zijn elftal terug naar Groningen. Een ander bestuurslid van de fanclub liet via twitter weten dat het technisch management zich de aanfluiting mag aanrekenen.

FC Groningen leverde in de eerste helft ronduit prutswerk af. Kennelijk zijn de spelers van trainer Buijs naast hun schoenen gaan lopen na de fraaie 2-0 zege tegen AZ. Het spel was in Nijmegen niet om aan te zien en was zelfs belachelijk slecht. Ngongo ging met zijn acrobatische hakbal in de lucht nog niet zo lang geleden de wereld over, maar de kolderieke struikelpartij van hem kun je ook de wereld insturen als voorbeeld van voetbalslapstick.

Technisch waren de Nijmegenaren de Groningers vanaf het begin de baas. Maar ook qua spelconcept stak NEC zijn tegenstander de loef af. De meeste passes van de noorderlingen belandden in niemandsland, terwijl de thuisploeg netjes opbouwden en keer op keer dreigend voor doelman Leeuwenburgh verschenen. Toch zou er een blunder van El Hankouri aan te pas komen om NEC op voorsprong te zetten. Hij schoot de bal blind vanaf de middellijn terug op zijn keeper die de bal volledig miste.

De achterstand was dik verdiend. De Groningers lieten zich van de slechtste kant zien door sloom en ideeenloos over het veld te lopen. Die eerste helft was met afstand de slechtste 45 minuten die ze dit seizoen hebben laten zien. De trouwe fans zullen zich voor de tv doodgeergerd hebben aan hun favorieten, die alleen maar probeerden om de tegenstander een beetje te ontregelen. Overigens hoeven ze zich geen zorgen te maken over hun club, want de komende weken wachten laagvliegers als PEC, Go Ahead Eagles en Fortuna.

Alleen als de Groningers tegen die tegenstanders punten gaat verspelen, mogen de fans van de groen-witten zich echt zorgen gaan maken. Met andere woorden: de komende weken zijn beslissend voor de rest van het seizoen.       

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Felheid FC Groningen is AZ te machtig

 Door Henk Hielkema

Als FC Groningen-trainer Danny Buijs zijn elftal de vorige week op scherp wilde zetten met enkele laatdunkende opmerkingen in de richting van zijn spelers, dan is hij daar goed in geslaagd. Het bezoekende AZ wist zondagavond niet waar het moest zoeken in de Euroborg. Met een ongelooflijke felheid voetbalden de Groningers zich naar de tweede zege van het seizoen: 2-0.

Buijs zag zijn pupillen deze keer het vuur uit de sloffen lopen. De Alkmaarders kwamen daardoor niet in hun geliefkoosde positiespel en konden amper gevaarlijk worden voor het doel van de thuisclub. Als je zo onstuimig van start gaat, dan is het altijd de vraag hoe lang je dat kunt volhouden. Meestal is de brandstof dan halverwege de tweede helft wel op. Maar de beloning van al dat gezwoeg in de vorm van een voorsprong hield FC Groningen tot het einde op de been.

Ngongo fabriceerde een bijna ondenkbare openingstreffer in de eerste helft. Een voorzet verwerkte hij tot een hakbal in de lucht die in de kruising van het AZ-doel belandde. Een doelpunt zoals je die alleen tegenkomt in een stripboek uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. De tweede treffer was misschien iets minder mooi maar was wel een specifieke De Leeuw-actie. Hij maakte zijn eerste goal van het seizoen door een verdediger en zijn doelman te slim af te zijn.

Die voorsprong werkte als benzine voor de auto. Strand Larsen en Postema vervingen moegestreden teamgenoten en dat gebeurde allemaal terwijl AZ de grootste moeite had om dreigend voor het Groninger doel te komen. Afgezien van een paar hachelijke momenten in het begin van het duel hadden de Groninger verdedigers hun zaakjes onder controle.

Met de drie punten kreeg FC Groningen weer wat aansluiting met de onderste helft van de ranglijst. Maar de grootste winst was wel de manier waarop de equipe van Buijs zijn tegenstander naar de strot greep. Op deze manier moeten er meer overwinningen behaald kunnen worden. Het is namelijk de enige manier om een kwalitatief betere tegenstander onder de duim te houden. Het zou trouwens ook een beetje beschamend zijn om het hele seizoen degradatievoetbal te spelen.

De wedstrijd tegen AZ bewees dat de Euroborg voor veel tegenstanders een lastig te nemen horde kan zijn. Wel onder de voorwaarde dat je als FC Groningen-speler voetbalt alsof je leven ervan af hangt. Dat was zondagavond het geval tot groot genoegen van trainer Buijs.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

Alleen oliesjeik kan van FC Groningen topclub maken

 Door Henk Hielkema

Alleen een kapitaalkrachtige investeerder uit een oliestaat in het Midden-Oosten kan van FC Groningen een topclub maken in de eredivisie. Op eigen kracht en met een ongewijzigd beleid zal de Trots van het Noorden een middenmoter blijven met soms een uitschieter naar boven en soms met een penibele situatie onderin de ranglijst zoals nu het geval is. Al jarenlang voetballen de groen-witten zonder enige betekenis in de hoogste klasse van Nederland.

De grootste verdienste had nog in het oude Oosterpark-stadion plaats waar enkele jaren zelfs op Europees niveau werd gespeeld. Dat gebeurde onder leiding van de flamboyante voorzitter Renze de Vries die spelers met zwart geld aantrok en daarvoor later de tol betaalde met een heus strafproces en een keiharde veroordeling. Die tijden liggen alweer ver achter ons en de huidige clubleiders zullen die fout niet weer maken.

In plaats daarvan koos de professionele clubleiding voor een beleid met een taakstellende begroting. Met andere woorden: er werd jaarlijks een miljoenentekort beraamd dat met de verkoop van spelers moest worden weggewerkt. FC Groningen ging steeds meer op een handelshuis te lijken. Talentvolle spelers werden in de opgewaardeerde jeugdafdeling opgeleid tot potentiele eerste-elftalspelers en de scouting ging op zoek naar jonge voetballers die werden aangetrokken om later te kunnen verkopen.

Door de transferwinsten hield de club het hoofd boven water. FC Groningen ontpopte zich tot een club waar uitmuntende spelers te koop waren. Luis Suarez, Arjen Robben, Andreas Granqvist, Tim Matavz en vele anderen maakten faam bij andere clubs. Het gevolg was dat er jaarlijks veel mutaties waren in de spelersselectie. Spelers die verkocht werden, moesten worden vervangen door nieuwe voetballers die niet altijd het niveau hadden van hun voorgangers.

Het was niet mogelijk om de beste spelers te houden. Daarvoor was het salarisplafond te laag en was de spelersverkoop nodig om de begroting sluitend te krijgen. FC Groningen was – en is – niet de club die gemakkelijk grote sponsors kan binnenhalen. De meeste hoofdkantoren van grotere bedrijven zijn in de Randstad gevestigd en ondanks de trouwe supportersaanhang is het achterland van de club in het Noorden niet te vergelijken met dat in het westen.

Het clubbeleid, dat onder de vorige directeur Hans Nijland is ingezet, werkt nog steeds op dezelfde manier. Directeur Wouter Gudde schreef onlangs weliswaar een toekomstrapport met de titel ‘Samen naar de Grote Markt’ maar dat verhaal had beter kunnen heten ‘Vechten om te overleven’. Want daar is de club jaarlijks mee bezig op twee fronten: financieel en sportief. Het is een hele toer om de selectie op niveau te houden als je beste spelers zijn vertrokken. In die zin is het jarenlang niet zo slecht gegaan.

Onder de huidige omstandigheden is uitvoering van een ambitieuzer beleid niet mogelijk. De clubleiding is gebonden aan financiele grenzen. En zo kan het een keer gebeuren dat gevochten moet worden om in de eredivisie te overleven. Daar heeft de rol van trainer Danny Buijs niet zoveel mee te maken. En de huidige spelersgroep mag je ook niet veel verwijten. Op een gegeven moment komt er niet meer uit dan er in zit. Afgeven op spelers die op het veld hun best niet doen (zoals Buijs deed na afloop van de wedstrijd tegen Sparta) is uit den boze en helpt ook niet om uit het moeras te komen.

De enige weg naar de top van de ranglijst zou zijn om FC Groningen te verkopen aan rijke oliesjeiks. Als je tenminste de ambitie hebt om een rol van betekenis te spelen in de eredivisie en op een bepaald moment samen met de supporters een feestje te vieren op de Grote Markt. In plaats van de fans blij te maken met een dode mus zou de clubdirectie eerlijker en realistischer moeten zijn.

(Henk Hielkema is oud-journalist van Dagblad van het Noorden) 

FC Groningen blijft in gevarenzone na 1-1 tegen Sparta

 Door Henk Hielkema

FC Groningen is zondagmiddag niet veel opgeschoten met de 1-1 remise tegen Sparta op het Kasteel. De ploeg blijft voorlopig in de gevarenzone van de eredivisie en zoals het elftal in Rotterdam voetbalde, is er niet veel reden om aan te nemen dat er licht aan het eind van de tunnel te zien is. Met slechts een overwinning uit negen wedstrijden presteert FC Groningen ver beneden verwachting. Maar de vraag is dan of de verwachtingen dit seizoen niet te hoog zijn opgeschroefd.

Sparta – FC Groningen was een draak van een wedstrijd. Afgezien van een paar spannende momenten voor de beide doelen, viel er voor de neutrale toeschouwer weinig te beleven. Veel foutieve passes, mislukte dribbels en technische onvolkomenheden bij de afwerking ontsierden het duel dat qua niveau eigenlijk wel paste bij de miserabele posities van de teams. Het was huilen met de pet op en de vraag na afloop was wie zich het meest verheugde met het schamele puntje.

Veel schoot FC Groningen niet op met de remise in Rotterdam. Was er in voorgaande wedstrijden nog het excuus van het zware programma (de Groningers troffen vooral clubs uit de bovenste helft van de ranglijst) deze keer ging de vlieger niet op. Sparta was een opponent die de Trots van het Noorden in betere tijden simpel van de mat had gespeeld. Deze keer was de equipe van trainer Danny Buijs echter de onderliggende partij, want Sparta maakte de meeste aanspraak op de volle buit.

De Groninger supporters, die met leuke hoedjes aanwezig waren op het Kasteel, zullen zich moeten neerleggen bij weer een seizoen waarin hun favorieten hun stinkende best moeten doen om de sportieve ambities waar te maken. De grootste zorg op dit moment is echter hoe uit de gevarenzone te komen. Hoe langer je daar verkeert, des te groter wordt de druk om te presteren en des te nerveuzer worden de handelingen op het veld.

Ondertussen zijn wel twee dingen duidelijk geworden. El Hankouri is geen verdediger maar aanvaller – hij begon prima in Rotterdam maar zakte daarna ver weg – en Strand Larsen is gebaat bij een aanvaller die om het heen voetbalt en die hem in zijn acties kan ondersteunen. Die rol is De Leeuw op het lijf geschreven. Vooral in de Euroborg kan FC Groningen met dit duo aanvallend een vuist maken. Tegen Sparta moest De Leeuw uitvallen met een blessure en bovendien leek hij niet al te fit aan het duel te zijn begonnen.

De vraag is natuurlijk waarom Buijs beide bovengenoemde zaken niet eerder heeft onderkend. Voor de rest is de Groninger ploeg in deze moeilijke fase gebaat bij een vaste samenstelling. Dat kan natuurlijk door schorsingen en blessures bemoeilijkt worden, maar het streven moet erop gericht zijn dat de basiself niet te veel onnodig aan wisselingen onderhavig is. De vaste speelpatronen, die nu nog ver te zoeken zijn, zouden dan beter kunnen worden ingeslepen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

FC Groningen schiet weinig op met gelijkspel

 

Door Henk Hielkema

FC Groningen wilde vrijdagavond koste wat het kost winnen van FC Twente. Dat was aan alles te zien: veel passie, werklust en acties tot op de grens van het toelaatbare. Het gevolg was een meeslepende confrontatie, waarin tot het einde beide teams wilden winnen. Dat lukte niet want het eindigde in een 1-1 remise. Daar schoten de Groningers weinig mee op. Het is al sinds februari dat er in de Euroborg werd gewonnen.

Positief was de wisselwerking tussen De Leeuw en Strand Larsen die voor de eerste keer beiden in de aanval stonden. Een logische beslissing van trainer Danny Buijs. Zeker in de Euroborg kunnen die twee het de vijandige defensie lastig maken. En als ze beiden in het veld staan, versterken ze elkaar. De Leeuw voelt zich prettig met een echte nummer negen om zich heen. Hij scoorde ook tweemaal, maar beide treffers werden afgekeurd. De een terecht en de ander onterecht.

Hoe gaat het seizoen er voor de rest uitzien voor FC Groningen? Zijn er weer – evenals het vorige jaar – reparatiewerkzaamheden nodig in de winterstop? Vragen waar de groen-witte fans mee zitten na het gelijkspel tegen FC Twente. Hun club bivakkeert op een gevaarlijke positie en dat zal nog wel even zo blijven omdat we voor een interlandbreak zitten. Voor de supporters is het te hopen dat de weg omhoog snel gevonden wordt, want anders ziet het er somber uit voor de Trots van het Noorden.

Natuurlijk heeft trainer Danny Buijs genoeg excuses voorhanden om de lage klassering te verklaren. Blessures, schorsingen en vooral veel goede spelers die deze zomer zijn vertrokken zijn legitieme argumenten, maar een feit is dat de club momenteel geen elftal op de been kan krijgen die tegenstanders kopje onder weet te krijgen.

Buijs mag zich zorgen maken voor de rest van de competitie en dat is niet alleen zijn schuld. De clubleiding staat namelijk een beleid voor waarbij de beste spelers jaarlijks moeten worden verkocht om de begroting rond te krijgen. En dat kan natuurlijk niet ongestraft blijven. Een rapport schrijven met als titel ‘Samen naar de Grote Markt’ is leuk maar niet realistisch en bezijden de waarheid. ‘Knokken om te overleven’ zou een betere titel zijn.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

       

Ajax paar maten te groot voor FC Groningen

 

Door Henk Hielkema

Verliezen van Ajax in Amsterdam is geen schande. FC Groningen trok zaterdag naar de hoofdstad voor een onmogelijke taak: een resultaat halen. Toch hoeven de Groningers niet lang te rouwen, want ze maakten het de landskamioenen zo lastig mogelijk. Daardoor werden de verliescijfers van 3-0 nog redelijk binnen de perken gehouden. De blamage van een korfbaluitslag bleef de ploeg van Danny Buijs bespaard. En dat kunnen de laatste tegenstanders van de Godenzonen niet zeggen. De Amsterdammers wonnen hun laatste drie duels met 5-0, 5-0 en 9-0.

Wat doe je als je naar Ajax moet om te voetballen? Je draait zelf voor geen meter terwijl de Amsterdammers de ene hoge score na de andere laten noteren. Tot overmaat van de ramp zit de Arena voor de eerste keer ook nog eens bomvol Ajax-fans. En je beseft dat de tegenstander op elke positie een betere speler heeft dan jezelf. Ja, wat doe je dan? FC Groningen-trainer Danny Buijs wist het wel: zand strooien in de Ajax-machine.

Ontregelen was het sleutelwoord voor de Trots van het Noorden. Vanaf het begin veel tijdrekken en bij blessures lekker lang op de grond blijven liggen. Met andere woorden: de Groningers gingen in de hoofdstand op de Zuid-Europese toer. Ajax-trainer Ten Hag had het meteen door. Hij wees de arbitrage al na vijf minuten op de vertragingstaktiek van de ploeg van Buijs.

Het gevolg was dat Ajax pas in de slotfase van de eerste helft een voorsprong kon nemen. Daarvoor waren er voor de landskampioen al wel enkele kansjes geweest, maar door gebrek aan scherpte bleef de schade aanvankelijk voor FC Groningen beperkt. Zelf kreeg het enkele waterkansjes om met een doelpunt de Arena te verrassen. Gezien de krachtsverhouding zou dat wat onverdiend geweest zijn, maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

Wat FC Groningen ook van plan was, een nederlaag was eigenlijk onontkoombaar. De punten moeten ook niet tegen teams als Ajax behaald worden, maar tegen de mindere goden van de eredivisie. Binnenkort ontmoeten de Groningers teams van gelijke sterkte of iets minder. Dan zal de volle buit binnengehaald moeten worden om een dramatisch competitieverloop te ontlopen. Echt lang treuren hoeven de spelers van Buijs na de 3-0 nederlaag in Amsterdam dan ook niet te doen. Dit was een ingecalculeerd verlies.

FC Groningen deed zijn best maar moest het gewoon afleggen tegen een betere tegenstander. FC Twente thuis is de volgende tegenstander en dat duel is veel belangrijker voor Buijs en zijn mannen dan het potje tegen Ajax.        

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

Frustraties vieren hoogtij in de Euroborg

 

Door Henk Hielkema

Twee rode kaarten, supporters die het veld oprennen, fans die de vijandelijke keeper blesseren door een vol bierglas tegen zijn hoofd te gooien, de scheidsrechter die de wedstrijd tijdelijk staakt en de derde nederlaag alweer voor FC Groningen in dit nog prille seizoen. Met andere woorden: de frustraties vierden hoogtij in de Euroborg. En onder deze omstandigheden viel de 1-0 verliespartij nog alleszins mee.

De competitiestart van FC Groningen begint overigens dramatische vormen aan te nemen. De nederlaag tegen Vitesse in de Euroborg dompelde de Groningers niet alleen in rouw, maar de ploeg van trainer Danny Buijs zakte daarmee aardig in de richting van de gevarenzone. Met de lastige uitwedstrijd tegen Ajax voor de boeg is het niet moeilijk om te voorspellen dat de Trots van het Noorden na zeven duels slechts vijf punten zal hebben.

Danny Buijs treft ook schuld aan de belabberde seizoenstart. Natuurlijk kun je hem niet verwijten dat de selectie door vertrokken sterkhouders een behoorlijke jas heeft uitgedaan – daarvoor is de clubleiding verantwoordelijk – maar Buijs is wel het een en ander aan te rekenen. In de eerste plaats is er geen enkele vaste voetbalvisie zichtbaar. Als je de ploeg ziet voetballen dan lijkt veel te berusten op toeval.

Verder zou Buijs de aanvalskracht behoorlijk kunnen versterken door De Leeuw en Strand Larsen samen in de aanval te posteren. De teruggekeerde De Leeuw is namelijk geen echte nummer negen maar meer een speler die het beste rendeert als hij om een ‘kapstok’ heen kan voetballen. Buijs kiest tot dusverre voor of De Leeuw als aanvalsspits of Strand Larsen. Een combinatie van die twee ziet de trainer kennelijk niet zitten.

En dan het derde punt. Zijn ploeg grossiert dit seizoen in gele en rode kaarten. Tegen Vitesse moesten zelfs twee Groningers in de eerste helft al met een rode kaart het veld ruimen. Eerst was het Te Wierik die over de schreef ging met een tackle, die overigens ook met een gele kaart bestraft had kunnen worden, en even later maakte Van Kaam een oliedomme handsbal om een doorgebroken Arnhemmer onschadelijk te maken.

Als klap op de vuurpijl roerde het publiek zich ook nog door de keeper van Vitesse met een vol bierglas te bekogelen. De doelman moest uitgebreid verzorgd worden en de wedstrijd werd door de arbiter een tijdje stilgelegd. Je kunt al die kaarten en ongeregeldheden natuurlijk niet in de schoenen schuiven van Buijs maar zijn manier van coachen werkt de rust op en rond het veld niet in de hand. Zelfs bemoeide hij zich met de arbiter die op het VAR-scherm de actie van Te Wierik beoordeelde. Ook een actie die niet bevorderlijk was voor de gemoedstoestand van de verhitte supporters.

Uitgerekend Buijs moest het muitende publiek tot bedaren brengen. Maar hij slaagde daar slechts ten dele in, want even later kwamen enkele fans het veld oprennen als halfbakken streakers, want ze hielden wel hun onderbroek aan. Met andere woorden: de frustraties vierden hoogtij in de Euroborg waar FC Groningen de tweede helft met negen spelers de 1-0 achterstand ongedaan moest maken. Een onmogelijke opgave.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

Rommelig FC Groningen zakt weg in de middenmoot

 Door Henk Hielkema

De uitwedstrijd tegen Willem II bepaalde voor FC Groningen of de competitiestart geslaagd is te noemen of niet. De 2-1 nederlaag voor de noorderlingen betekende dat ze op de ranglijst voorlopig genoegen moeten nemen met een bescheiden middenmootpositie. De Groningers voetbalden rommelig en onsamenhangend. Twee tegentreffers in de eerste helft kwamen ze niet meer te boven

In het Groninger kamp vroeg men zich af waar FC Groningen mee bezig was in de eerste helft. Al na vijf minuten stond Willem II op een 1-0 voorsprong na een blunder in de Groningse verdediging. En even later werd het nog erger, want de Tilburgers verdubbelden hun marge door de tweede goal te produceren. De ploeg van trainer Danny Buijs bakte er weinig van en het leek wel alsof zijn spelers voor het eerst met elkaar op het veld stonden.

Natuurlijk is het moeilijk om direct te acteren als een ingespeelde ploeg. Spelers – niet de minsten – vertrokken en anderen kwamen. Bovendien miste Buijs zaterdagavond een paar goede krachten door blessures. Daarom is het belangrijk om op korte termijn met een vaste basiself te gaan trainen en spelen. Dat moet snel gebeuren want anders zakt de Trots van het Noorden diep weg op de ranglijst.

Hoe krijgt FC Groningen aanvallend meer stootkracht? Heel simpel: door Strand Larsen en Michael de Leeuw samen in de frontlinie te laten spelen. De Leeuw is geen echte nummer negen. Hij voelt zich het best als hij zich kan bewegen om een ‘kapstok’ heen. Strand Larsen is de aangewezen persoon om die laatste rol te vervullen. Het tandem Strand Larsen/De Leeuw zorgt voor veel meer gevaar dan de spitspositie door een van hen te laten invullen.

Buijs en zijn assistenten zaten in die rampzalige eerste helft reddeloos op de bank. Ze bedachten voor de tweede fase van de wedstrijd een ander concept met nieuwe spelers. Er liepen al voor de pauze enkele spelers warm, maar toch verscheen FC Groningen na de pauze met dezelfde spelers op het veld. Halverwege de tweede helft kwamen De Leeuw, Van Kaam en Abraham in het veld als ultieme poging van Buijs om de wedstrijd te doen kantelen.

Het leverde direct de aansluitingstreffer op van Suslov. Maar die goal had niets met de wissels te maken maar veel meer met een blunder van de Tilburgse doelman die de bal knullig in de voeten van Suslov speelde. Een blunder die vergelijkbaar was met de grote fout in de Groningse verdediging die de eerste treffer van de thuisclub opleverde.

FC Groningen voetbalde in de slotfase met man en macht op de aanval. Met veel aanvallers en weinig verdedigers koos Buijs vanzelfsprekend voor een alles-of-niets offensief. Echte kansen op de 2-2 leverde dat eigenlijk niet op. Willem II hield stand en won uiteindelijk verdiend van een rommelig spelende FC Groningen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Noordelijke voetbalderby levert vermakelijke remise op: 1-1

 Door Henk Hielkema

FC Groningen en SC Heerenveen zullen niet degraderen en ook geen kampioen worden. Wat rest is een middenmootpositie voor beide teams. Hoe de ontwikkelingen in die grijze middenmoot zullen verlopen, is nog onzeker maar vast staat dat de beide noordelijke representanten in de eredivisie geen rol van betekenis zullen spelen. De onderlinge confrontatie leverde zondagmiddag in de Euroborg een 1-1 remise op.

De noordelijke derby was een wedstrijd met veel gezichten. De eerste helft was voor de Friezen en daarna drukte FC Groningen zijn tegenstander met de rug tegen de muur. Het was al met al een levendig schouwspel dat het aanzien meer dan waard was. Heerenveen had een surplus aan techniek en raffinement en de Groningers voetbalden wat opportunistischer en gooiden hun ziel en zaligheid in de strijd.

De botsing leverde gele kaarten op en Te Wierik kon in de slotfase met rood vroegtijdig douchen omdat hij er twee pakte. Op basis van de veldverhoudingen was de gelijke eindstand wel terecht. Duidelijk was wel dat SC Heerenveen een ingespeeld team bleek met vaste combinatiepatronen die onder leiding van uitblinker Joey Veerman af en toe tot dreigende situaties leidden voor het doel van de thuisclub.

Trainer Danny Buijs van FC Groningen heeft moeite om de beste elf spelers in de basis op te stellen. Dat is in deze fase niet zo verwonderlijk met nieuwe en vertrokken spelers, maar hij zal er goed aan doen om op korte termijn een vaste basiself te kiezen. De moeilijkheid voor hem is dat veel spelers in het Groninger kamp inwisselbaar zijn. Met andere woorden: er zitten nogal wat spelers in de selectie die amper voor elkaar onder doen.

Een belangrijke knoop die Buijs moet doorhakken is de spitspositie. De Leeuw kreeg de eerste duels de voorkeur boven Strand Larsen en Postema, maar de op het oude nest teruggekeerde aanvaller is meer een doelpuntenmaker dan een traditionele nummer negen. Dat was ook wel bekend maar werd de eerste competitieweken ook weer eens duidelijk. Strand Larsen zou hem tegen Heerenveen in de basis vervangen, maar door ziekte moest de jonge Noor afhaken.

Nogmaals, voor het niveau van het combinatiespel is het belangrijk dat FC Groningen binnenkort met een vaste formatie gaat voetballen. Zo lang dat niet het geval is, moet de Trots van het Noorden het vooral hebben van inzet, passie en werklust. Die drie laatste eigenschappen zouden trouwens altijd een voorname rol moet hebben in de wedstrijden van de Groningers.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

FC Groningen voetbalt tegen PSV met de borst vooruit maar verliest wel met 5-2

 Door Henk Hielkema

Verliezen van PSV in het Philips-stadion is geen schande. Sterker nog, gezien de verhoudingen tussen de begrotingen van FC Groningen en PSV is het een vanzelfsprekende zaak om daar een nederlaag op te lopen. De uiteindelijke 5-2 cijfers in het voordeel van de thuisploeg zijn daarom volgens verwachting. De Groningers voetbalden in de eerste helft echter met de borst vooruit en joegen de zuiderlingen zelfs nog even de stuipen op het lijf door tweemaal te scoren. Een stunt zat er echter niet in.

Het is altijd een beetje gevaarlijk om al na drie competitiewedstrijden al een prognose te maken voor het hele seizoen. Maar we durven het wel aan om FC Groningen te bestempelen als middenmoter aan het einde van de competitie. De ploeg van trainer Danny Buijs heeft tot dusverre een wedstrijd gewonnen, eentje gelijk gespeeld en nu dus ook een verloren. Vier punten uit drie duels en dat is een score die hoort bij een middenmoter.

Ook qua spelniveau scoort FC Groningen een gemiddelde. De spelersselectie is er op het eerste gezicht niet op vooruit gegaan. Er kunnen nog wat spelers weggaan en bijkomen, maar de verwachting is toch dat het spelniveau van het vorige seizoen niet gehaald zal worden. Het is het oude liedje van een club die jaarlijks zijn beste spelers moet verkopen om de jaarbegroting rond te krijgen.

Als het aan technisch directeur Mark Fledderus ligt, gaat dat in de toekomst veranderen, maar hij heeft nog niet gezegd hoe dat zal moeten gebeuren. Voor een ander beleid zijn meer inkomsten nodig en als dat niet wordt gegenereerd door de verkoop van spelers dan zullen betere sponsors zich aan de club moeten gaan binden. Dat grotere geldschieters in het Noorden moeilijk zijn te vinden, is een publiek geheim.

Terug naar de wedstrijd tegen PSV. De Groningers leken in de eerste helft op weg naar een verrassing Ze kwamen na een 1-0 achterstand zelfs op een 2-1 voorsprong. Ngonge scoorde namelijk twee keer, maar dat gebeurde niet na mooie, vloeiende aanvallen. Hij kreeg eerst de bal toevallig voor zijn voeten nadat twee verdedigers elkaar in de weg liepen en even later benutte hij een rebound van de zwak ogende PSV-keeper.

Een stunt speelde in de gedachten van iedereen in het Groninger kamp, maar nog voor de rust stelden de Eindhovenaren orde op zaken met twee doelpunten. Daarna kwam de Brabantse zege eigenlijk niet meer in gevaar. Integendeel, het verlies voor de noorderlingen werd uiteindelijk vastgelegd met een marge van drie goals: 5-2.    

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen en FC Utrecht in evenwicht: 0-0

 Door Henk Hielkema

De wedstrijd FC Groningen – FC Utrecht was vijftig jaar geleden de eerste competitiewedstrijd van FC Groningen. Het duel eindigde in een 1-0 zege voor de Utrechters. Zaterdagavond stond precies een halve eeuw later hetzelfde duel op het programma en deze keer werd het 0-0. Voor het eerst sinds tijden was er weer publiek in de Euroborg en dat kreeg een levendige wedstrijd voorgeschoteld. De wil om te winnen was bij beide teams aanwezig, maar ze liepen allebei schade op door punten te laten liggen.

Beide ploegen, die de vorige week de competitie met een zege begonnen, gingen in de Euroborg fris van de lever van start. Er gebeurde in de beginfase van alles doordat veel energie gestoken werd in aanvallende acties. De aanvalslust overheerste op het veld en daarmee vermaakten de toeschouwers zich kostelijk. Het viel trouwens op dat de bezoekers op verzoek van de regering keurig op hun stoeltjes bleven zitten.

Er was in de eerste helft overigens alle aanleiding om te gaan staan en de emoties de vrije loop te laten. Kansen die net niet benut werden en doldrieste aanvalsacties die de gemoederen op de tribunes danig bezig hielden. Het ging een beetje op zijn Engels, of beter gezegd op zijn Belgisch wat bij onze zuiderburen worden de duels op het hoogste niveau ook nogal druistig afgewerkt. Zo ook in de Euroborg waar de felheid in het spel vaak ten koste ging van de nauwkeurigheid. Maar dit is beter dan saai breiwerk.

De beste kansen waren voor de Groningers die het verdienden om op voorsprong te komen. Zo doorkliefde een prachtig ‘buitenkantje’ van Suslov de Utrechtse verdediging die daarna met kunst en vliegwerk het doel schoon hield. Natuurlijk moesten de spelers van de Trots van het Noorden oppassen dat ze niet in het mes liepen, want FC Utrecht was af en toe gevaarlijk met snelle counters. Je zou kunnen zeggen dat FC Groningen de eerste helft op punten had gewonnen.

Na de rust vloeiden de krachten bij de ploegen weg. Dat was niet zo opmerkelijk want de inzet en passie waren zo groot dat je zoiets niet negentig minuten kan volhouden. De trainers wisselden de vermoeide benen voor fris bloed maar dat had niet de winnende goal tot gevolg. Ook de jonge Noor Strand Larsen kwam in de slotfase nog in het veld, maar de wereldgoal van de vorige week zat er deze keer niet in. Uiteindelijk was de remise de beste uitslag.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Wereldgoal van Strand Larsen levert FC Groningen winst op in derby

 Door Henk Hielkema

Strand Larsen is de naam. De ingevallen aanvaller die door FC Groningen-trainer Danny Buijs buiten de basis werd gelaten, zorgde met een schitterende goal in blessuretijd tegen SC Cambuur voor de winnende treffer: 1-2. De jonge Noor nam daarmee revanche op zijn trainer die aan De Leeuw (in de basis) en Postema (eerste invaller) de voorkeur gaf. Strand Larsen nam de bal in het Friese strafschopgebied aan en bereidde een fantastische omhaal voor die in de winkelhaak van het Cambuur-doel belandde.

Beide ploegen begonnen vol inspiratie en goede moed aan de eerste helft. FC Groningen had het groen in zijn tenue een tintje lichter gegeven, waardoor de ploeg een frisse uitstraling kreeg en SC Cambuur had van de doelen mooie rechthoekige hokken gemaakt met nieuwe witte netten. Het geheel werd omzoomd door fanatieke supporters die na een lange coronaperiode wel weer zin hadden om hun teams aan te moedigen.

Het resultaat was een evenwichtige periode waarin de ambitieuze promovendus gelijkwaardig voetbalde aan de meer ervaren eredivisionisten uit Groningen. De situatie veranderde nadat El Messauodi halverwege de eerste helft een simpele kopbal uit een hoekschop pardoes in het Cambuur-doel zag verdwijnen. Het was ook het enige opwindende moment in de beginfase. Voor de rest gaven de beide verdedigingen hun aanvallende tegenstanders weinig ruimte.

De meest opvallende speler was voor de rust Gudmundsson die met enkele fraaie voorzetten voor enige dreiging zorgde in het Friese strafschopgebied. Maar afgezien van het Groninger doelpunt konden de gasten weinig klaarspelen. Ook de teruggekeerde Michael de Leeuw kwam aanvankelijk niet in het stuk voor maar zijn gepassioneerde inzet zorgt eigenlijk altijd voor wat onverwachte dreiging.

Cambuur-trainer Henk de Jong drukte in de pauze zijn spelers vermoedelijk op het hart dat je slechts op een manier aan de gelijkmaker kon komen: met een onverbloemde inzet. FC Groningen, dat technisch beter oogde, gaf steeds meer terrein prijs en de gelijkmaker kon niet uitblijven. Als je zo hard werkt voor een doelpunt dan verdien je hem ook. Door de wereldgoal van Strand Larsen hielden de Friezen niets aan hun inzet en passie over. Op grond van hun werklust hadden ze wel een puntje verdiend.     

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen sluit matig seizoen af met uitschakeling in play-offs

 

Door Henk Hielkema

Het seizoen zit erop voor FC Groningen. In Utrecht was de plaatselijke FC te sterk in de eerste ronde van de play-offs voor een Europees ticket: 1-0. En er viel weinig op de uitschakeling af te dingen. De ploeg van Danny Buijs miste het creatieve vermogen in aanvallende acties om aanspraak te maken op de zege. Zoals zo vaak dit seizoen zat het verdedigend aardig in elkaar, maar was het voorin kommer en kwel.

Alle ogen waren gericht op Arjen Robben die helemaal geprepareerd was om tegen FC Utrecht de Trots van het Noorden op sleeptouw te nemen. Hij speelde de volle negentig minuten, deed zijn stinkende best, maar ook Robben kon geen potten breken. Het dichtst was hij nog bij een goal nadat een vrije schop onderweg van richting veranderde en de paal schampte.

De beste kans op een treffer had verdediger Te Wierik die vrij voor het Utrechtse doel over de lat kopte. Voor de rest waren er weinig mogelijkheden te noteren. Robben beperkte zich tot passjes en vrije trappen maar de voormalige wereldster kwam geen enkele keer in een kansrijke positie. Hij denkt de komende weken na over een langer verblijf bij de club als speler.

Plaatsing voor de finale van de play-offs was voor de Groningers te veel gevraagd. Na de matige laatste maanden was het eigenlijk al een wonder dat ze de play-offs nog haalden. De eindklassering van de zevende plaats in de eredivisie is een prima prestatie, maar als je kijkt naar het recente veldspel dan moet je toch concluderen dat FC Groningen in 2021 heeft gevoetbald als een matige middenmoter.

Natuurlijk, Buijs wijst trots naar de eindklassering en vindt dat het seizoen daarom is geslaagd. Maar als je een beetje door die prestatie heen kijkt – zo liet de concurrentie herhaaldelijk steken vallen – dan kan hij toch niet tevreden zijn met de manier waarop zijn spelers zich op het veld hebben gemanifesteerd. De hand van de trainer was ook zelden te ontdekken. Het leek er vaak op dat de spelers zonder vastomlijnd plan bezig waren. Bovendien ontbeerde het veldspel een duidelijke voetbalvisie.

Aan het begin van het seizoen schreven we op deze plaats dat FC Groningen vermoedelijk niet veel verder zou komen dat een plaats in de lage middenmoot. Dat was een misvatting, want een zevende eindklassering is zonder meer knap te noemen. Wat echter overblijft is een vrij rommelig seizoen met weinig hoogtepunten.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen haalt playoffs voor een Europees ticket

 

Door Henk Hielkema

FC Groningen heeft de deelname aan de playoffs voor een Europees ticket veiliggesteld na een 0-0 remise tegen AZ. Een punt was daarvoor genoeg en aan die eis werd voldaan. Daarmee is eigenlijk alles gezegd want de wedstrijd in de Euroborg tegen de Alkmaarders was niet om aan te zien. Het was vooral tegenhouden en hopen op een kansje.

De Groningers zaten daar na afloop niet mee. Het sportieve doel voor dit seizoen was gehaald en dat was het belangrijkste. De kans op Europees voetbal is aanwezig, hoewel de Trots van het Noorden dan wel beter moet voetballen dat de laatste maanden. Volgende week woensdag beginnen de playoffs al en vermoedelijk krijgen enkele basisspelers zondag tijdens de laatste competitiewedstrijd rust.

Stond er voor FC Groningen zondagmiddag dus iets op het spel, dat was zeker ook het geval bij AZ dat moest winnen om nog kans te maken op de tweede plaats in de eredivisie die recht geeft op de voorronde championsleague. Toegegeven, de Alkmaarders drongen in de tweede helft wel aan, maar het straalde niet van de ploeg af dat de spelers er alles aan wilden doen om de noodzakelijke drie punten binnen te halen.

Voor Arjen Robben was er deze keer ook weinig eer te behalen. Hij kwam tien minuten voor het einde als invaller in het veld, maar het lukte hem niet om een paar assists te geven zoals het de vorige week wel lukte tegen FC Emmen. Toen gaf hij twee gelukte passjes, waarna voetballend Nederland Robben bewierookte. In die euforie grapte hij zelfs nog beschikbaar te zijn voor het Nederlands Elftal. Bondscoach Frank de Boer gaf direct al aan dat een rentree van Robben bij Oranje uitgesloten is.

De komende dagen gaat de technische staf samen met trainer Danny Buijs kijken welke spelers aanstaande zondag rust moeten krijgen. Volgens Buijs zal er dan een heel ander elftal in het veld verschijnen: Ër zijn een paar spelers geschorst en er zijn ook spelers die op het laatste benen lopen. We willen in elk geval fris van de start met de playoffs.”

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

Arjen Robben wijst FC Groningen de weg in Hondsrugderby

 

Door Henk Hielkema

Arjen Robben is de naam. Voor het eerst sinds september vorig jaar voetbalde de aanvaller weer in de basis tegen FC Emmen. En met succes. Robben wees FC Groningen de weg naar de 4-0 overwinning in  de Hondsrugderby door in de tweede helft met twee assists Da Cruz in de gelegenheid te stellen om te scoren. Het plezier was van het gezicht van Robben te scheppen. Hier had hij zo hard voor gewerkt en hier had hij op gehoopt: op het veld belangrijk zijn voor de club waar hij zijn carriere begon.  

De punten in de noordelijke derby waren zondagmiddag overigens voor beide ploegen van belang. FC Emmen wilde zich met winst definitief verlossen van de plaatsen die directe degradatie zouden betekenen en FC Groningen had nog een paar puntjes nodig om zich te plaatsen voor de playoffs om een Europees ticket te bemachtigen. De uitgangsposities waren daarbij verschillend: de Emmenaren waren de laatste weken bijzonder in vorm door een gunstige reeks van zeges en gelijke spelen en de Groningers hadden de laatste zeven duels slechts een keer gewonnen.

Dat beide ploegen belang hadden bij de punten kwam de Gronings-Drentse confrontatie ten goede. Zowel FC Emmen als FC Groningen opende de wedstrijd met aanvallende bedoelingen. Er ontspon zich op de Oude Meerdijk een levendig schouwspel, dat het aankijken zeer de moeite waard was. FC Groningen-trainer Danny Buijs had een nieuw systeem bedacht met drie centrale verdedigers en waarin een basisplaats was voor Arjen Robben, die een vrije rol kreeg in de voorste linie.

Buijs wilde in Emmen het chagrijn van de laatste weken van zich afspelen en dat lukte aanvankelijk prima met een nieuw elan. De Trots van het Noorden had de laatste zeven duels weinig punten behaald en moest oppassen dat het de playoffs niet mis zou lopen. Gelukkig voor de Groningers opende Van Hintum met een rake kopbal de score, waardoor de nieuwe, frisse aanpak direct in de eerste helft al vruchten afwierp.

In de nieuwe formatie was deze keer geen plaats voor de jonge Noor Strand Larsen. Hij liet het de laatste wedstrijden volledig afweten, hetgeen Buijs verklaarde door vermoeidheid. De aanvaller wilde volgens de trainer wel, maar kon hij het niet altijd leveren vanwege de bijna zestig achtereenvolgende wedstrijden die hij al in de benen heeft. Hoe dan ook, Strand Larsen werd niet gemist in de Groningse aanvallen.

De Noor mocht in het laatste kwartier nog even in het veld komen, maar toen was de zege voor FC Groningen allang veilig gesteld. De vraag is of Strand Larsen in de laatste twee competitieduels weer als basisspeler mag beginnen, want het Groninger aanvalsspel was zonder hem veel beter dan de duels waarin hij begon. Met dank natuurlijk aan Arjen Robben.   

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

FC Groningen compleet uit vorm: 2-1 verlies tegen Sparta

 

Door Henk Hielkema

FC Groningen verloor zondagmiddag met 2-1 van Sparta en daar viel niet veel op af te dingen. Het veldspel van de Groningers was zo slap en zielloos dat zelfs een remise tegen de matige Rotterdammers nog te veel gevraagd was. Invaller Abraham kreeg in de slotfase een kans op de 2-2 om amper te missen maar hij schoot de bal naast het doel. Een punt was amper verdiend geweest, want FC Groningen is al weken compleet uit vorm.   

De manier waarop FC Groningen de wedstrijd begon, voorspelde al weinig goeds. Het elftal van trainer Danny Buijs voetbalde zonder lef, inspiratie en intensiteit. Het leek wel alsof er niets meer op het spel stond. Misschien was dat ook wel zo maar als de Trots van het Noorden de laatste drie wedstrijd verliest, moet ik nog zien of de playoffs nog worden gehaald.,

Maar afgezien het belang van de wedstrijd, zou je toch altijd het veld moeten opstappen met een grote portie wil om te winnen. Die was er deze zondagmiddag in de Euroborg niet te bespeuren bij de Groningers. In de eerste helft was het voor de Groningen-supporters pijnlijk om te zien hoe hun elftal vrijblijvend spel liet zien. Sparta toonde zich in de duels slagvaardiger en kwam ook verdiend op een voorsprong. Van Hintum leverde de bal in en een afstandsschot belandde in het Groninger doel. Padt bleef als versteend staan.

Alle ogen waren gericht op Arjen Robben, die als wisselspeler aanwezig was en die zich bij het begin van de tweede helft ging warm lopen. Hij kwam er in samen met Abraham en Lundqvist. Zij vervingen een half uur voor het einde Van Hintum, Joosten en de falende spits Strand Larsen. De achterstand was toen al twee doelpunten, want Beugelsdijk maakte vlak daarvoor de tweede Rotterdamse treffer door van dichtbij de bal in het Groninger doel te koppen.

Het was een onmogelijke taak voor Robben en zijn mede-invallers om de nederlaag te voorkomen. Lundqvist maakte met een fraaie goal nog wel de 1-2 maar verder kwamen de Groningers niet. En met slechts vier punten uit de laatste zeven wedstrijden is wel duidelijk dat de Trots van het Noorden in een diepe sportieve crisis zit. Het loopt al weken niet bij de noorderlingen en je vraagt je zo langzamerhand af wat de ploeg in de playoffs te zoeken heeft.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

Hoofdrol videoscheidsrechter bij PSV - FC Groningen

 

Door Henk Hielkema

De videoscheidsrechter (VAR) speelde een hoofdrol in de wedstrijd van FC Groningen tegen PSV in Eindhoven. Door tussenkomst van de VAR werden namelijk drie Brabantse doelpunten afgekeurd en ontstond de winnende PSV-treffer ook op advies van de videoanalisten in Zeist. Drammer maakte hands in het eigen strafschopgebied, arbiter Manschot was het eerst ontgaan maar in tweede instantie mocht PSV vanaf de elfmetertrap scoren: 1-0.

Overigens maakte doelman Sergio Padt bij die penalty een klassieke keepersfout door blind naar een hoek te duiken. De bal ging midden in het doel en als de sluitpost was blijven staan – en dus op de bal had gereageerd – kon hij het speeltuig simpel tegenhouden. Maar Padt is niet de enige keeper die het de schutter vanaf de penaltystip gemakkelijk maakt. In veel gevallen zie je dezelfde situatie: keeper kiest een hoek en de bal gaat midden door het doel.

Met 1-0 verliezen van PSV in Eindhoven kan natuurlijk. Met vier punten uit de laatste vijf wedstrijden zou je kunnen zeggen dat FC Groningen straks allerminst in topvorm de playoffs in gaat, want dat de noorderlingen dat toetje ondanks de magere recente resultaten gaan halen, lijkt vrijwel zeker. Veel concurrenten laten het namelijk afweten, waardoor de Groningers nog steeds op de zesde plaats staan.

Cijfermatig gaat het dus slecht met de Trots van het Noorden, maar tegen de nummer twee van de eredivisie voetbalden de mannen van trainer Danny Buijs best een aardige wedstrijd. De beste kans was zelfs voor El Messaoudi, die de bal tegen de paal knalde. FC Groningen had de opbouw van achteruit even afgezworen en joeg de bal vaak met een lange trap naar voren in de richting van Suslov en Strand Larsen.

Met die taktiek voorkwamen de Groningers dat ze het spel al op het middenveld aan het kwalitatief betere PSV moesten laten. Met deze speelwijze bleek echter wel weer dat de jonge Strand Larsen niet als kapstok gebruikt kan worden, want hij slaagde er geen enkele keer in om de bal in de voorste linie vast te houden. Hij en Suslov werkten keihard maar veel rendement leverde het niet op. Aan werklust ontbrak het de Groningers overigens geen moment. Ook niet in de tweede helft toen PSV het heft steviger in handen nam.

Tot ver in blessuretijd hadden de noorderlingen de mogelijkheid om de gelijkmaker te laten aantekenen. De mee opgekomen Padt had in de laatste minuten in het PSV-strafschop de kans om het punt voor zijn ploeg binnen te slepen, maar hij miste op een haar.        

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

Verdiende nederlaag FC Groningen tegen SC Heerenveen

 

Door Henk Hielkema

FC Groningen verloor de noordelijke derby tegen SC Heerenveen (0-2) dikverdiend en is nog niet helemaal zeker van de playoffs voor een Europees ticket. De urgentie was voor SC Heerenveen groter in de Euroborg want de Friezen konden richting playoffs de punten nog beter gebruiken dan FC Groningen. Arjen Robben kwam de laatste dertien minuten bij een 1-0 achterstand nog in het veld, maar hij kon de nederlaag niet voorkomen.

In de eerste helft viel het evenwicht op waarmee de voorgaande drie noordelijke confrontaties zich ook al kenmerkten. In die wedstrijden gebeurde er weinig in de beide strafschopgebieden. Deze keer viel er wel wat te beleven voor de beide doelen. Strand Larsen kwam enkele keren in een kansrijke positie maar de jonge Noor was in die fase standvastig in het missen van de mogelijkheden. Aan de andere kant moest doelman Padt een paar keer handelend optreden na afstandsschoten van de Friezen.

Arjen Robben bekeek die eerste helft vanaf de wisselbank. Na ongeveer een half jaar revalidatie was hij volgens FC Groningen-trainer Danny Buijs in staat om maximaal tien minuten te spelen. Je vraagt je af waar Robben de motivatie vandaan haalt om koste wat het kost te proberen om te blijven voetballen op het hoogste niveau. Het spelplezier dat hij uitstraalt tijdens de trainingen zou hij veel gemakkelijker kunnen krijgen bij de veteranen van bijvoorbeeld Be Quick.

Als invaller kwam Robben in de slotfase 15 keer aan de bal. Het waren veelal passjes, een dribbel en een kopbal. Zijn gevaarlijkste actie was een schot op het Friese doel, maar de bal verdween naast de voor Groningen verkeerde kant van de paal. Een invalbeurt van Robben schijnt tegenwoordig een nationale voetbalgebeurtenis te zijn. Hij draagt daardoor het juk van bovennormale verwachtingen. De blessuregevoelige speler zou het zichzelf gemakkelijker kunnen maken door te stoppen op topniveau, maar daarvoor bezit hij nog teveel ambities.

In de eerste helft voetbalde FC Groningen nog een aardig partijtje mee, maar na de rust was het vooral SC Heerenveen dat de klok sloeg. De wisseling van Suslov deed het spel van de Groningers geen goed. De jonge middenvelder werd gestraft voor het feit dat hij veel persoonlijke duels verloor van Joey Veerman. Maar na zijn uitvallen werd het middenveld van FC Groningen eerder verzwakt dan versterkt. Suslov had in elk geval nog de creativiteit om de aanvallers met steekpassjes te bedienen. Daarom was zijn wisseling onbegrijpelijk.  

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

Zondagsschot El Hankouri levert drie punten op voor FC Groningen

 

Door Henk Hielkema

Een zondagsschot van Mo el Hankouri in de slotfase van het duel tegen VVV bezorgde FC Groningen op zaterdagavond de volle buit: 0-1. Dat had er lange tijd niet naar uit gezien, omdat een snelle rode kaart voor Matusiwa de teams had opgezadeld met een soort wapenstilstand. VVV wilde wel iets doen maar kwam kwalitatief tekort en FC Groningen beperkte zich voornamelijk tot verdedigen. In blessuretijd leek VVV nog gelijk te maken, maar die treffer werd wegens buitenspel door de VAR afgekeurd.   

De wedstrijd werd al na twintig minuten gekleurd door twee oliedomme overtredingen van de van een blessure herstelde Matusiwa. De doorgaans niet kinderachtige arbiter Bas Nijhuis kon niet anders dan de FC Groningen-speler twee gele kaarten (dus rood) geven. Kennelijk wilde Matusiwa even laten zien dat hij terug was. Dat ging gepaard met een bovenmatige inzet die ontaardde in ongeoorloofde tackles op de benen van een VVV-speler.

Veel volgers met een groen-witte bril op vonden de kaarten een veel te strenge straf, maar met een meer realistische blik zouden ze tot de conclusie moeten komen dat Matusiwa beter eens in de spiegel mag kijken. Na de eerste gele kaart had hij toch zeker wat meer moeten opletten. Maar het ligt een beetje opgesloten in zijn spel dat de verdedigende middenvelder op of net over het randje voetbalt.

In elk geval werd het spel er na het wegsturen van Matusiwa niet beter op. Zeker niet voor de neutrale toeschouwers voor de tv. Het werd meer een schaakspel dan een voetbalwedstrijd. FC Groningen wilde met tien man niet verliezen en zocht daarom het accent op de verdediging en VVV wilde wel profiteren van de numerieke meerderheid maar was kwalitatief niet bij machte om dat voordeel uit te buiten.

FC Groningen trok uiteindelijk onverwacht aan het langste eind door de treffer van Mo el Hankouri. Voor de Groningers was de zege een vrijwel zekere garantie voor een aantrekkelijk verlengstuk van de competitie. VVV incasseerde voor de negende maal achtereen een nederlaag en moet vrezen voor degradatie. Veel spannende momenten voor de doelen waren in de wedstrijd op de vingers van een hand te tellen. FC Groningen mag zich de volgende keer schrap zetten voor de noordelijke derby tegen SC Heerenveen. Maar dan wel zonder Matusiwa, die zichzelf voor dat duel buitenspel heeft gezet.     

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

FC Groningen levert broddelwerk in Waalwijk

 

Door Henk Hielkema

Het ging de laatste weken al niet van een leien dakje, maar wat FC Groningen zaterdagavond in Waalwijk tegen RKC presteerde, was ronduit broddelwerk. De 3-1 nederlaag hadden de Groningers aan zichzelf te wijten. Natuurlijk staat de club van trainer Danny Buijs nog altijd op plaats zes van de eredivisie, maar als het spel niet snel verbetert, zou plaatsing voor de playoffs nog wel eens in gevaar kunnen komen.

Als je de geschiedenis erop nakijkt, zie je dat uitwedstrijden tegen RKC vrijwel nooit in een Groninger zege eindigden. Op de een of andere manier is het daar in Waalwijk moeilijk winnen voor de noorderlingen. Maar deze keer was het niet RKC dat de belangrijkste tegenstander was, maar FC Groningen zelf. Na een snelle achterstand kwam de club nooit lekker in de wedstrijd. De Groningers liepen vrijwel de hele wedstrijd achter de feiten aan, zoals dat zo mooi heet.

FC Groningen begon onherkenbaar aan de confrontatie. Terwijl RKC superscherp uit de startblokken kwam, oogden de Groningers lusteloos en ongeconcentreerd. Het gevolg was een snelle 2-0 achterstand. RKC-spits Thijs Oosting, zoon van Mister Emmen Joseph Oosting, was de gevierde man in Waalwijk met twee voltreffers. Het waren verdiende goals voor de Brabanders, maar de anders zo solide Groninger verdediging gaf de treffers door twee afgrijselijke blunders cadeau. Eerst ging Itakura in de fout en daarna volgde Van Hintum zijn voorbeeld.

De fans van de Trots van het Noorden, die het duel op tv volgden, wisten niet wat ze zagen. Het leek wel alsof de noorderlingen het belang van het duel niet onderkenden. FC Groningen was zichzelf niet in die beginfase. Zelfs de anders ze luide coaching van trainer Danny Buijs ontbrak in het lege stadion. Buijs had de coaching deze keer overgedragen aan zijn assistent Adrie Poldervaart en diens stemgeluid is nog niet een fractie van dat van Buijs.

Messaoudi scoorde nog voor de rust de aansluitingstreffer (2-1) en daarna gingen de Groningers weliswaar enthousiast op jacht naar een resultaat, maar echt veel kansen leverde dat niet op. Invaller Slor was nog het dichtst bij de gelijkmaker, maar voor de rest hielden de Brabanders de linies gesloten. Het spel van FC Groningen miste niet alleen een goede opbouw maar was ook te haastig en daardoor te rommelig. Na de 3-1 was het over en sluiten.      

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen en FC Emmen in balans in rommelige derby

 

Door Henk Hielkema

Zonder tot hoogstaand spel te komen, hebben FC Groningen en FC Emmen de punten gedeeld in de noordelijke derby: 1-1. De Drenten bleven daarmee de laatste vier wedstrijden ongeslagen, maar ze schoten niet veel op met de remise. Integendeel, concurrent Willem II won en daardoor is de positie van de Emmenaren verslechterd. De Groningers bleven met het puntje in de subtop.

FC Groningen begon slap aan de noordelijke derby. Niet alleen slap, maar ook ongeconcentreerd. Doelman Padt leverde daarvan het beste voorbeeld door nonchalant met de bal aan de voet door het strafschopgebied te lopen in de nabijheid van De Leeuw. Het leverde hem een vrije trap op en een gele kaart. Padt herstelde daarna weliswaar zijn fout door de vrije trap uit de bovenhoek te slaan maar veel goeds leverde het daarna niet op.

De Groningers bleven ongeinspireerd over het veld lopen terwijl de Emmenaren duidelijk uit waren op een goed resultaat. Met andere woorden: de urgentie bij FC Groningen ontbrak op alle fronten. Toch stond er ook voor de Trots van het Noorden veel op het spel. Met een zege zouden de Groningers namelijk hun plek voor de playoffs aanzienlijk versterken.

Het betere spel van FC Emmen in de eerste helft werd beloond met een 1-0 voorsprong. Bijl schoot uit de tweede lijn de bal naar het doel van Padt en onderweg veranderde Kaam het speeltuig van richting waardoor de keeper kansloos was. Deze tussenstand was een prima weergave van de verhouding in het veld. FC Groningen maakte er namelijk een potje van en FC Emmen nam het duel veel serieuzer op.

Na de rust begon het niet alleen steviger te regenen in de Euroborg, maar voetbalde de thuisclub ook veel fanatieker dan in de eerste helft. Kennelijk deed een donderspeech van trainer Danny Buijs zijn werk. Het spelpeil werd er trouwens niet beter op, want het bleef een rommelige confrontatie met veel ballen die lukraak naar voren werden geschoten. Wel realiseerden de Groningers in die fase de 1-1 na een mooie assist van Suslov en een fraaie treffer van Da Cruz, die in de spits de geblesseerde Strand Larsen verving.

Het meest spraakmakende moment kwam op naam van Buijs die in blessuretijd aan de zijlijn Glen Bijl naar de grond trok in een gevecht om de bal. Na het opstootje kreeg Buijs van de arbiter de gele kaart en daarmee mocht hij nog van geluk spreken.   

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen buigt voor sterker Ajax

 

Door Henk Hielkema

Verliezen van Ajax is geen schande. Van de uitslag Ajax – FC Groningen 3-1 zal de voetbalwereld dan ook niet opkijken. De meeste teams die in Amsterdam op bezoek gaan, willen de nederlaag zo klein mogelijk houden. Het verschil in klasse (en spelersbudget) is namelijk zo groot dat winst bij Ajax uitzonderlijk is. Dat was decennia geleden ook al zo toen Ole Fritsen voor de Groningers – toen nog GVAV - de winnende treffer scoorde en doelman Tonny van Leeuwen op de schouders van zijn medespelers van het veld werd gedragen. Een wedstrijd om nooit te vergeten.

Een dergelijke stunt zat er zondagmiddag niet in. Niet omdat FC Groningen niet wilde maar omdat Ajax doodgewoon betere spelers had. Natuurlijk krijg je ook tegen Ajax altijd wel een paar kansjes maar de mogelijkheden voor Ajax waren meer en ook beter. Maar zolang de score beperkt blijft, is er natuurlijk altijd een kans op een resultaat. Zo sloot FC Groningen de eerste helft af met een 1-0 achterstand.

De jonge Noor Strand Larsen was deze keer niet van de partij wegens een blessure. Daardoor kreeg de eveneens jonge Paulos Abraham de kans in de basis. Veel eer was er voor hem niet te behalen. De Trots van het Noorden moest zich grotendeels beperken tot verdedigen en het tegenhouden van de Ajacieden.

Na de rust kwam Joosten in het veld voor de onopvallende Abraham. Dat veranderde niet veel aan het spelbeeld en de krachtsverhoudingen in het veld. De tot dan tegenvallende Haller maakte het tweede Amsterdamse doelpunt, dat de hoop op een Groninger resultaat definitief de grond in boorde. De wedstrijd leek tot het einde op een kat-en-muis-spel. Ajax deed het wat rustiger aan en FC Groningen wilde wel iets terug doen maar slaagde er aanvankelijk niet in om echt gevaarlijk te worden voor het doel van Van Stekelenburg.

Dat Tadic (strafschop) en El Messaoudi in de slotfase het doel troffen was slechts van statistische waarde. Nogmaals, de nederlaag in Amsterdam kon je vantevoren incalculeren. Daarom was de recente zege tegen Fortuna zo belangrijk. En de druk komt weer te liggen bij de komende confrontaties tegen ploegen als FC Emmen, RKC, VVV en SC Heerenveen. In die reeks moet FC Groningen zijn plaats voor de playoffs voor Europees voetbal veiligstellen.        

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

 

Paulos Abraham goud waard voor FC Groningen

 

Door Henk Hielkema

FC Groningen is nagenoeg zeker van de playoffs voor een Europees ticket. Dat mag je wel zeggen na de belangrijke 1-0 zege op Fortuna Sittard, dat op de negende plaats bivakkeert. En de miljoenenaankoop Paulos Abraham was verantwoordelijk voor de winnende treffer. De achttienjarige Zweed wordt voorzichtig gebracht- hij kwam als invaller in het veld voor de geblesseerde Strand Larsen – maar in de Euroborg was hij goud waard voor zijn club.

De keren dat Abraham mag meespelen, zag je direct dat hij een onmiskenbaar voetbaltalent is. De wijze waarop hij de 1-0 scoorde, getuigde van grote klasse. Hij is opmerkelijk rustig in kansrijke positie en weet precies hoe hij de bal in het doel moet werken. Abraham scoorde ook nog een tweede goal, maar die werd afgekeurd na interventie van de VAR die buitenspel had geconstateerd van een medespeler.

In deze belangrijke slotfase van de competitie doet trainer Danny Buijs er verstandig aan om Abraham als basisspeler te gebruiken. Hij schijnt zich volledig in Groningen aangepast te hebben en heeft ogenschijnlijk geen enkele last van nervositeit. Wie de goal tegen Fortuna zag, moet gewoon toegeven dat de klasse er vanaf droop. De miljoenenaankoop levert niet alleen op korte termijn maar zou wel eens in de toekomst een investering geweest zijn met veel rendement.

De Trots van het Noorden voetbalde tegen de Limburgers allerminst de beste wedstrijd van het seizoen. Sterker nog, Fortuna kreeg de beste kans in de eerste helft op toe te slaan maar een amper te missen kans werd toch gemist. Voor de rest was er niet veel te duchten en als er eens een bal voor het doel kwam, was Sergio Padt een serieuze slot op de deur.

Met de volgende wedstrijd tegen Ajax voor de deur was de volle buit ook noodzakelijk. Een nederlaag tegen medeconcurrent Fortuna zou de situatie penibeler maken. Er kan natuurlijk nog van alles gebeuren maar onder normale omstandigheden mag FC Groningen zich gaan opmaken voor een interessante playoffs. Na Ajax volgt namelijk FC Emmen en die confrontatie moeten de Groningers in hun voordeel kunnen beslissen.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

 

FC Groningen houdt Feyenoord op 0-0

 

Door Henk Hielkema

Als voetbal een jurysport zou zijn dan had Feyenoord woensdagavond van FC Groningen gewonnen. Maar omdat beide teams er niet in slaagden de bal in het vijandelijke doel te krijgen, deelden de ploegen de punten: 0-0. Voor de Rotterdammers waren het twee verliespunten en voor de Trots van het Noorden een winstpunt.

Het was niet best wat de Groningers in de Euroborg lieten zien. Tegen SC Heerenveen was het zondag ook al niet zo goed allemaal en deze keer was het spel nog minder. Van enig combinatiespel was nauwelijks sprake om van aanvallend acties maar niet te spreken. Trainer Danny Buijs wisselde in de tweede helft spits Strand Larsen terecht. Hij kwam deze keer niet in zijn kracht, hoewel gezegd moet worden dat het aantal voorzetten op de vingers van een hand te tellen was.

Met het puntje handhaafde FC Groningen zich wel op de verdienstelijke zesde positie in de eredivisie. En als die plaats tot aan het einde van het seizoen kan worden vastgehouden dan is het seizoen meer dan geslaagd. Het zal namelijk moeilijk worden om een plaats in de top vijf te bemachtigen. Daarvoor voetbalt FC Groningen niet goed genoeg.

In feite kropen de noorderlingen tegen Feyenoord door het oog van de naald. Sorry voor het cliche. Liefst tweemaal troffen de Rotterdammers de paal en verder haalde een verdediger de bal een keer van de doellijn toen keeper Padt in geslagen positie was. Een kleine zege voor Feyenoord zou in lijn zijn met het spelbeeld. Daarom waren de Groningers na afloop ook blijer dan de gasten.

Komende zondag in de thuiswedstrijd tegen Fortuna Sittard zal de volle buit moeten worden binnengehaald, want daarna volgt een bezoek aan Ajax in Amsterdam. Overigens was trainer Buijs weer van de partij na een paar dagen quarantaine in verband met covid-19. Feyenoord-trainer Dick Advocaat zei na afloop dat zijn elftal de bovenliggende partij was. Daarmee sloeg hij de spijker op zijn kop.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)