FC Groningen-trainer Dick Lukkien verliest pijlsnel zijn heldenstatus

 Door Henk Hielkema

FC Groningen heeft na drie wedstrijden in de eerste divisie al vijf verliespunten. De doelstelling om in een jaar terug te keren naar de eredivisie kan alweer bijna in de prullenmand. De hamvraag is natuurlijk wat er aan schort. Het antwoord op die vraag is niet zo moeilijk: een chronisch gebrek aan gif in de ploeg. Noem het gif of grinta of op zijn Gronings gramiet, in elk geval ontbreekt in de wedstrijden de fanatieke wil om te winnen.

Dat laatste werd onlangs ook door de nieuwe trainer Dick Lukkien gesteld. Aan de spelersgroep ligt het niet, want de Trots van het Noorden heeft op papier de beste selectie van de eerste divisie. Het probleem zit dus tussen de oren en het gebrek aan gif mag je de trainersstaf aanrekenen. Uiteindelijk is de trainer verantwoordelijk voor wat zijn ploeg op het veld laat zien. Een gemankeerde instelling van de spelers mag je gerust op het bordje leggen van de technisch eindverantwoordelijke.

Dick Lukkien is in mijn ogen zijn heldenstatus aan het verliezen. De oefenmeester, die in Emmen heilig is verklaard en in Groningen perse gehaald moest worden, heeft er tot dusver weinig van gebakken. Afgezien van de gebrekkige wedstrijdinstelling in de spelersgroep worstelt hij met de basisopstelling en de strijdwijze. Zo ziet hij in de grootste talenten Valente en Blokzijl geen basisspelers en scheept hij het elftal op met een vreemde 4-2-2-2 formatie.

FC Groningen is het meest gebaat bij een 4-3-3 systeem waardoor de spits voldoende aanvoer kan krijgen vanaf de vleugels. Een van de redenen waarom Kevin van Veen na drie duels nog droog staat is het gebrek aan aanvoer. Lukkien is een aardige vent zonder maniertjes maar hij zal snel het roer moeten omgooien. Het krediet van de trouwe aanhang is groot, maar niet oneindig.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

Paul Matthijs hangt als nieuwbakken trainer van Be Quick meteen de vuile was buiten

 Door Henk Hielkema

Oud-FC Groningen-speler Paul Matthijs begint morgen als nieuwbakken trainer van Be Quick 1887. In een spraakmakend interview in het Dagblad van het Noorden hangt hij meteen maar de vuile was buiten. Volgens hem deugt er weinig van het technisch beleid bij de amateurclub en is hij teleurgesteld in de technische commissie die te weinig nieuwe, goede spelers heeft aangetrokken om een rol te kunnen spelen in de vierde divisie.

“Er is me iets heel anders voorgespiegeld toen ik tekende”, aldus Matthijs, die dit seizoen voor het eerst een seniorenteam traint. Een paar jaar geleden werd hij als grof vuil bij de straat gezet door de clubleiding van FC Groningen. Matthijs trainde daar jarenlang jeugdelftallen op Corpus den Hoorn en ineens was hij er niet meer welkom.

De felle kritiek op zijn nieuwe werkgever zal hem bij de club niet in dank worden afgenomen, hoewel de Be Quick-voorzitter begrip toont voor de uitlatingen van de nieuwe trainer. Het lijkt er veel op alsof Matthijs zich bij voorbaat wil indekken voor toekomstige slechte resultaten. Kritiek op de technische mensen bespreek je namelijk intern en niet in een kranteninterview.

En passant zegt Matthijs ook nog even dat FC Groningen het rampseizoen 2022-2023 had kunnen voorkomen als de clubleiding destijds naar hem had geluisterd. Een nogal boude uitspraak en een houding die ongetwijfeld ten grondslag ligt aan zijn plotselinge vertrek bij de profclub. Matthijs doet met zijn presentatie voorkomen dat hij de voetbalwijsheid in pacht heeft.

Het huwelijk tussen Matthijs en Be Quick begint dus in een ruzieachtige sfeer. Niet bepaald omstandigheden voor een langdurige verbintenis. Het zou me niet verbazen als beide partijen het na een paar maanden voor gezien houden.   

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden en was in de vorige eeuw technisch manager bij GRC Groningen)   

 

Waarom sterke voetbalteams zo veel moeite hebben met zwakkere tegenstanders

 Door Henk Hielkema

Het begon een paar jaar geleden en je ziet het steeds vaker: mindere voetbalclubs graven zich massaal in voor het eigen strafschopgebied en de veel sterkere tegenstanders hebben de grootste moeite om de wedstrijd te winnen. Vroeger werd dit vooral in Italie gedaan, maar tegenwoordig is ook de eredivisie er mee besmet. De vraag is of de sterkere teams zich er tegen wapenen en de sleutel vinden voor het succes.

FC Barcelona heeft er wekelijks mee te maken en ook Ajax, Feyenoord en PSV staan  regelmatig tegen een menselijke muur te beuken. De verliespunten van Ajax en Feyenoord in het nog prille seizoen zijn mooie voorbeelden. Je ziet soms zeven spelers in de verdediging van de zwakkere opponent. Middenvelders worden verdedigers bij balverlies en voorin staat een eenzame spits.

Maar vergis je niet. Bij balbezit zijn de mindere goden levensgevaarlijk met snelle counters. Daardoor kon Excelsior tegen Feyenoord zelfs een 2-0 voorsprong nemen. De landskampioen maakte nog wel gelijk, maar gemakkelijk ging dat allerminst. Voor de zwakkere clubs is een superverdediging de enige mogelijkheid om een resultaat te halen. Hier hebben de sterke clubs maar mee te dealen.

Het is een heel gedoe om te scoren tegen een verdediging van een man of zeven. Er is daarvoor veel creativiteit vereist en vooral geduld. De trainers van de sterkere teams doen er verstandig aan om regelmatig oefenwedstrijden te organiseren waarbij de tegenstander de opdracht krijgt om voor het eigen doel een bus te parkeren. Niet alleen in de voorbereiding maar ook in het seizoen. Je kunt bijvoorbeeld op donderdag een oefenduel spelen tegen een behulpzame amateurclub of tegen het tweede elftal.

Op deze manier raken de spelers gewend aan de moeilijke situatie om doelpunten te maken. In de competitie staan ze dan niet voor verrassingen en weten ze wat hen te wachten staat als ze tegen een veel zwakkere tegenstander moeten aantreden. FC Groningen zal er in de eerste divisie ook mee te maken krijgen als de club speelt tegen een andere echte club. Tegen de Jong-teams (zoals vanavond tegen Jong FC Utrecht) zal het minder vaak voorkomen omdat die teams vooral voetballen om te leren in plaats van te winnen.      

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)   

Trainer Dick Lukkien al volledig de weg kwijt bij FC Groningen

 Door Henk Hielkema

FC Groningen voetbalde zaterdag de ‘generale’ voor het begin  van de competitie tegen PEC Zwolle: uitslag 0-0. Thijmen Blokzijl en Luciano Valente waren niet van de partij. Zij speelden op een eerder tijdstip in het tweede elftal tegen de reserves van de Zwollenaren. De beide teenagers komen niet voor in de plannen van trainer Dick Lukkien, die daarmee aangeeft de weg al volledig kwijt te zijn.

Nergens was te horen of te lezen dat het supertalentvolle duo last had van een blessure, een tekort aan wedstrijdritme of een of andere ziekte. Ook hebben ze zich niet misdragen tijdens het trainingskamp. Kortom, er was geen andere reden voor het passeren van de beide teenagers dan een sportieve. En dat is opmerkelijk, want Valente staat op het wensenlijstje van enkele Italiaanse topclubs en Blokzijl wordt al een tijdje gescout door Nederlandse clubs.

Een reden om de twee tegen PEC met het tweede elftal mee te laten voetballen, zou nog kunnen zijn om ze tijdelijk uit de etalage te houden in verband met de nog lopende transferwindow. Maar die kans acht ik niet al te groot. Als je als oefenmeester niet de kwaliteiten ziet van de beide pareltjes dan is er iets mis met het inschattingsvermogen. Opvallend is wel dat de fans Lukkien nog niets verwijten. De Veendammer trainer heeft veel krediet bij de achterban, die enkele maanden geleden hard schreeuwde om de komst van de uit Emmen opgepikte trainer.

FC Groningen zal komende vrijdag ongetwijfeld ook zonder Blokzijl en Valente van Jong Ajax winnen, maar je doet de beide talenten tekort door ze op te stellen in het tweede of neer te zetten op de wisselbank. Bovendien is het een vorm van kapitaalsvernietiging want in de toekomst kunnen deze beide voetballers wel eens zorgen voor miljoenen euro’s. Die kun je vergeten als je ze niet in het eerste elftal opstelt. Daar horen ze te voetballen en nergens anders.

(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van het Noorden)