FC Groningen meer mans met Tim Freriks

Door Henk Hielkema

Als je hekkensluiter van de eredivisie bent dan is elk puntje meer dan welkom. De remise tegen FC Utrecht (1-1) werd door de spelers en staf van FC Groningen dankbaar omarmd maar er had natuurlijk gewonnen moeten worden. De Utrechters speelden immers het laatste half uur met tien man en voetbalden allerminst de sterren van de hemel.

Zoals gezegd werd het eerste puntje van dit seizoen in de Euroborg redelijk tevreden geincasseerd. Het voorkwam in elk geval een nieuw oproer in het stadion, waar de supporters deze week nog het hoofd eisten van algemeen directeur Hans Nijland. Verlies tegen FC Utrecht zou dramatische gevolgen hebben gehad voor de Groningers.

Echt veel schieten de noorderlingen er trouwens niet mee op. PEC Zwolle (punt tegen AZ ) en De Graafschap (drie punten tegen Willem II), een paar concurrenten in de degradatiezone, haalden ook een resultaat. Maar de jacht op meer dan een punt in de slotfase leverde voor FC Groningen ook weer enige goodwill op bij de eigen aanhang, die in de Euroborg tot dusverre niet is verwend.

De inbreng van de boomlange, negentienjarige Tim Freriks van Jong FC Groningen is zeker in thuiswedstrijden voor herhaling vatbaar. Met hem in de spits is de ploeg meer mans. Zijn aanwezigheid maakte het voor trainer Danny Buijs mogelijk om opportunistisch te gaan voetballen. Die speelwijze veroorzaakte voor leven in de brouwerij en ook een paar hachelijke momenten voor het doel van de Utrechters. Met een beetje geluk had FC Groningen daarmee de volle buit veroverd. 

FC Utrecht, dat evenals de Groningers ook in een moeilijke fase zit, wankelde in de slotfase van de wedstrijd. Een domme rode kaart, halverwege de tweede helft, zorgde ervoor dat de Groningers alles op alles zetten om een 1-0 achterstand weg te werken. De 1-1 kwam er wel, maar de zo gewenste zege bleef achterwege en dat was objectief gezien toch wel wat teleurstellend.

De les die Buijs zal hebben geleerd is dat opportunisme met de lange Freriks in de punt van de aanval een speelwijze is die niet alleen aanspreekt bij het eigen publiek maar ook tegenstanders angst inboezemt. Misschien is deze taktiek geschikter voor het ‘degradatievoetbal’ dan het saaie heen en weer geschuif.

          

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen moet gifbeker helemaal leegdrinken

Door Henk Hielkema

FC Groningen is nu ook uitgeschakeld voor de beker. FC Twente, de nummer vijf in de eerste divisie, klopte de Groningers met 2-0 en had in feite weinig te vrezen. De vraag is hoe diep de gifbeker is die de ploeg van trainer Danny Buijs moet leegdrinken. De wedstrijd die het elftal weer wat vertrouwen moest geven voor het vervolg van de competitie, werd het zoveelste drama in dit nog jonge seizoen.

Buijs beweerde in de aanloop van het bekerduel dat het nog geen crisis is in de Euroborg. Maar als er zondag tegen FC Utrecht weer verloren wordt, kun je niet meer van een crisis spreken maar van een catastrofe. Hoe komt de club hier weer uit? Het duel tegen FC Twente gaf in elk geval geen aanknopingspunten. Het was de slechtste wedstrijd die FC Groningen in de Euroborg heeft gespeeld.

Natuurlijk waren enkele basiskrachten afwezig door schorsingen en blessures. Mahi werd in de aanval gemist en Zeefuik in de verdediging. En wie zegt dat de ruil Van Weert-Pohl voor de noorderlingen goed heeft uitgepakt, heeft geen verstand van voetbal. De Deense spits kan er weinig van en het is een raadsel waarom de clubleiding hem een driejarig contract liet tekenen.

Technisch manager Ron Jans trok de vorige week in de media het boetekleed aan door te stellen dat hij en niemand anders verantwoordelijk is voor de samenstelling van de huidige selectie. Directeur Hans Nijland hoeft daarom niet te denken aan een vroegtijdig ontslag voor trainer Buijs maar wel aan het vertrek van Jans, die donderdagavond met een misplaatste glimlach het sportieve drama op de grasmat aanschouwde.

Het is in het profvoetbal niet gebruikelijk om de technisch manager de laan uit te sturen bij tegenvallende prestaties maar Nijland zou eigenlijk zijn huisvriend Jans de wacht moeten aanzeggen. Niemand neemt de onervaren Buijs iets kwalijk maar het helpt natuurlijk niet om in deze situatie een onervaren oefenmeester op de bank te hebben.

Overigens heeft de club de affaire Padt prima aangepakt. Gewoon direct met een statement komen en de situatie uitleggen en vervolgens achter de doelman blijven staan. Terecht geen boete of schorsing van de club. Padt en de club zijn het eens dat de misdragingen van de keeper in de trein superdom waren. Maar iedereen verdient een tweede kans. Bovendien zal het openbaar ministerie de speler nog wel voor de rechter brengen.

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen is het spoor volledig bijster

Door Henk Hielkema

FC Groningen is het spoor volledig bijster. De ploeg van trainer Danny Buijs verloor niet alleen voor de vijfde keer dit seizoen (1-3 tegen AZ) maar zag ook twee spelers (Zeefuik en Hrustic) met de rode kaart van het veld verdwijnen. De VAR en de arbitrage speelden een vooraanstaande rol in dit duel maar in alle gevallen hadden ze het bij het rechte eind. De vraag is: FC Groningen, wat nu?

Het publiek in de Euroborg had voor de voetbalblamage na afloop nog een applausje over, maar dat was alleen bedoeld voor de dappere wijze waarmee de spelers van Buijs de numerieke minderheid in de slotfase aangreep om er nog iets van te maken. Met veel strijd, vechtlust en passie knokten de Groningers nog voor een resultaat. Tevergeefs.

De rode kaart voor Zeefuik gaf arbiter Van Boekel op advies van de VAR, die had gezien dat de felle verdediger op de voet van een tegenstander had gestaan. Het was geen overtreding als gevolg van een overdosis aan inzet maar en het was een vieze tackle. Hrustic kon vertrekken na tweemaal geel. Eerst werd hij bestraft wegen aanmerkingen op de leiding en later na een opstootje met een tegenstander. Twee domme acties van de middenvelder die zijn ploeg ernstig dupeerde.

Buijs mag dan op het trainingsveld keihard bezig zijn om het matige spel van zijn team te verbeteren, hij mag ook wel eens wijzen op de discipline. Als passie en inzet leiden tot gele en rode kaarten dan mag je gerust vraagtekens zetten bij het gedrag van je spelers. Zoals de ploeg zich zondagmiddag in de Euroborg gedroeg, heeft het weinig met professioneel voetbal te maken.

Toch waren er lichtpuntjes. In de eerste plaats vertoonde het elftal veel strijd en inzet toen het in de slotfase met negen spelers moest opboksen tegen elf tegenstanders. Dat had tot gevolg dat er zelfs een kans kwam om met een 2-2 gelijkspel als een heldenploeg van het veld te stappen en het zorgde er ook voor dat de aanhang de Buijs-equipe niet liet vallen.

Een ander opvallende verschijning was Doan als spits. De jonge Japanner bleek niet alleen balvast maar ook zeer behendig in de kleine ruimte waardoor de vijandelijke verdedigers er soms tureluurs van werden. Die optie (Doan werd als voorste aanvaller geposteerd na de rode kaart van Zeefuik) zou in de toekomst nog wel eens gebruikt kunnen worden als de wedstrijd erom vraagt.

Voor de rest zal FC Groningen in de strijd tegen degradatie zich gedisciplineerder moeten gedragen. Maar wel met de passie en inzet die het toonde in de slotfase van het duel tegen AZ.

                    

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

Superieur Ajax simpel langs FC Groningen

Door Henk Hielkema

Je hebt als FC Groningen drie schamele puntjes uit de eerste vier competitiewedstrijden en dan staat een uitwedstrijd tegen Ajax op het programma. Wat doe je dan als trainer? In elk geval niet lekker meevoetballen, want dan word je als naief gebrandmerkt. Nee, je laat vrijwel alle veldspelers verdedigen. Met andere woorden: je parkeert de bus voor het eigen strafschopgebied. Het hielp weinig want de superieure Amsterdammers haalden met 3-0 vrij simpel de punten binnen.

Wat heb je dan bereikt als trainer van FC Groningen? Dat de supporters en professionele volgers zeggen dat je naar vermogen hebt gevoetbald en dat je alles hebt geprobeerd om in de Arena een resultaat te behalen. En omdat elke ploeg van Ajax kan verliezen, kun je je met een gerust hart richten op de volgende tegenstander.  En dat is AZ dat zondag naar de Euroborg komt. Op die wedstrijd staat nu een enorme druk om de tweede zege van het seizoen binnen te halen.

FC Groningen mag zich zondag niet verschuilen achter het mom van een ‘betere tegenstander’. Ook mag er in eigen huis geen bus geparkeerd worden voor het strafschopgebied. AZ zal met dominant voetbal verslagen moeten worden. Alleen dan kunnen de supporters tevreden gesteld worden en kan er eindelijk op de ranglijst naar boven gekeken worden.

Nog even terug naar Ajax-FC Groningen. Trainer Danny Buijs wilde zich dus niet op een kinderlijke wijze laten slachten. Hij wilde het niet doen zoals ADO, dat PSV vrijwel niets in de weg legde en getrakteerd werd op een nederlaag met forse cijfers (0-7). Maar het resultaat was hetzelfde: nul punten.

Het enige lichtpuntje voor Buijs is dat niemand hem de nederlaag in Amsterdam zal aanrekenen. Hij heeft immers zijn best gedaan om het Ajax zo moeilijk mogelijk te maken? En tegen dit Ajax zouden alle ploegen immers kunnen verliezen? Daarom is het resultaat tegen AZ zondag veel belangrijker. Want met drie punten uit zes duels is het voorspelbaar dat er iets bij de Trots van het Noorden moet gebeuren.

Het mag dan nog veel te vroeg zijn om te denken aan het ontslag van Buijs, doorgaan met verliespartijen is voor de club geen optie. Een nederlaag tegen AZ in de Euroborg zou wel eens het begin kunnen zijn van paniekvoetbal in een crisissfeer. Winst tegen de ploeg uit Alkmaar is daarom een bittere noodzaak.

               

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

Degradatievoetbal voor FC Groningen

Door Henk Hielkema

Het wordt een seizoen met degradatievoetbal voor FC Groningen. De ontevredenheid van de supporters in de Euroborg na de 1-0 nederlaag tegen PEC Zwolle is begrijpelijk. Ze begeleidden het elftal van trainer Danny Buijs met boegeroep en een fluitconcert. Van alle mooie praatjes en beloften van de clubleiding is na vier wedstrijden niets uitgekomen. De Trots van het Noorden zal deze competitie moeten vechten tegen degradatie.

Een lachwekkend misverstand tussen twee Groninger verdedigers en zwak keeperswerk van Padt (uit zijn zoveelste rebound kon de tegenpartij scoren) deden de noorderlingen de das om. Met Ajax en AZ als eerstvolgende tegenstanders is het niet moeilijk te voorspellen dat FC Groningen de komende maanden in de kelder van de eredivisie zal voetballen.

De mensen die dit jaar geen seizoenkaart hebben gekocht, lachen in hun vuistje. Het is geen feest om de thuisduels van hun favoriete club te bezoeken. Vergeleken met het vorige seizoen is het elftal er op achteruit gegaan. Was het de eerste duels nog het middenveld dat de achilleshiel van de ploeg vormde, tegen PEC waren het de verdediging en de aanval die het lieten afweten.

Door Warmerdam op het middenveld te posteren, loste Buijs het probleem daar op, maar uitgerekend deze Warmderdam kreeg tegen de Zwollenaren vier prima scoringskansen die hij jammerlijk om zeep hielp. Hij is een prima middenvelder maar als doelpuntenmaker scoort hij ver onder de maat. Met de vertrokken Tom van Weert in die positie was de bal vermoedelijk wel in het Zwolse doel verdwenen.

Buijs zit er maar mooi mee. Hij is met handen en voeten gebonden aan de spelers die technisch manager Ron Jans voor hem heeft geregeld. De schuld van de sportieve malaise moet daarom ook niet gezocht worden in het werk van de debuterende oefenmeester maar in het beleid van Jans en zijn directeur Hans Nijland. Zij zijn er niet in geslaagd om het elftal sterker te maken.

Het enige wat Buijs en zijn staf kunnen doen is puntjes sprokkelen. Juist tegen teams als PEC Zwolle had FC Groningen moeten toeslaan. Er stond daarom veel druk op de wedstrijd en dat was te zien aan het nerveuse spel. Als de club straks met drie punten uit zes duels onderaan staat, mag het duo Jans/Nijland alleen maar hopen op een sportieve opleving.

            

(Henk Hielkema is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)