Onzekere toekomst voor FC Groningen

Door Mistersnooker

FC Groningen gaat na de 4-0 overwinning tegen Sparta vrolijke kerstdagen vieren. Maar of de rest van het seizoen zorgeloos kan worden uit gevoetbald, moet worden betwijfeld. De ruime zege op de armoedig spelende Rotterdammers zegt namelijk niets over de stand van zaken bij de Groningers. Sparta speelde als een amateurclub.

Maar er is meer. De vraag is hoe FC Groningen er uit ziet na de winterstop. De sterkste spelers kunnen zomaar verkocht worden. Mahi wil sowieso weg en de club zal hem geen strobreed in de weg leggen. Doelman Padt zou ook op het verlanglijstje staan van enkele topclubs en ook hij mag weg voor een miljoenenprijs.

De Trots van het Noorden moet transfergelden binnenhalen om de begroting voor dit seizoen sluitend te krijgen. Verkoop is dus een noodzaak en ook technisch manager Ron Jans is door algemeen directeur Hans Nijland overtuigd van de situatie. Jans is slechts een uitvoerend manager en de directie bepaalt wat er gaat gebeuren.

Trainer Ernest Faber is blij dat de punten van de laatste weken hem weer meer krediet hebben opgeleverd om aan te blijven als technische man. Hij stond op de wip maar met 20 punten uit 18 wedstrijden mag hij het na de winstertop proberen om de ploeg alsnog te klasseren voor de playoffs.

Als de sterkhouders worden verkocht – en dat is wel de verwachting – dan krijgt Faber het nog moeilijk om zijn elftal voor de negatieve nacompetitie te behoeden. Het elftal loopt niet over van kwaliteit en als de sterkste spelers ook nog vertrekken, wordt het helemaal moeilijk om voldoende resultaten te behalen.

Voorlopig lijkt de club uit de sportieve crisis. Maar er is straks weinig voor nodig om het tij weer te doen keren. Ook de supporters hebben er nog weinig vertrouwen in, want nog nooit zag je zoveel lege stoeltjes in de Euroborg. Ze mogen hun handen dichtknijpen als FC Groningen er in slaagt om zich straks snel veilig in de middenmoot te spelen. De toekomst voor de club is uiterst onzeker.

                                         

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen mist passie tegen Excelsior

Door Mistersnooker

FC Groningen verloor zondagmiddag behalve drie punten tegen Excelsior (0-2) ook de hoop op aansluiting met de betere middenmoters en de kans om zich op termijn te mengen in de strijd om de playoffplaatsen. Na de prachtige 3-3 tegen PSV ontbrak het de ploeg van trainer Faber deze keer aan de hartstocht en de passie om na een achterstand terug te knokken.

Natuurlijk, de wil om een resultaat te halen was er wel maar de wil om zich dood te vechten was er niet. Met andere woorden: FC Groningen voetbalde niet met het hart maar met de verwachting dat het door een surplus aan kwaliteit wel zou gaan redden. Dat was een misrekening tegen een armoedig spelend Excelsior dat won op tactisch inzicht.

Faber wisselde na de achterstand wel een verdediger voor een extra aanvaller maar als zoiets gepaard gaat met zo weinig gif en passie dan loop je het risico om nog een tegengoal te incasseren. Dat gebeurde ook. Kennelijk motiveerde de naam PSV de spelers wel om tot het uiterste te gaan maar ze misten die prikkel tegen Excelsior.

Maar er is meer aan de hand. Faber puzzelt nog steeds met de basiself. Halverwege de competitie weet hij nog steeds niet welke spelers een basisopstelling verdienen en wie niet. De spitspositie wordt wisselend ingenomen door Veldwijk en Van Weert en ook in de verdediging en middenveld is vrijwel niemand zeker van zijn plaats. Het geschuif en gewissel maken de ploeg eerder onzeker dan sterker. Daar komt nog bij dat er in de winterstop hard gewerkt moet worden aan teambuilding, want je kunt aan het veldspel zien wie in het duel zijn eigen wedstrijdje speelt.

Het gevolg is een matige eerste seizoenshelft met veel te weinig punten om de sportieve doelstelling te kunnen waarmaken. Met een zege op Sparta, zondag aanstaande de laatste opponent van dit jaar, kan er wat afstand genomen kunnen worden van de gevarenzone. De optimisten kijken liever naar boven, maar de realiteit is dat de afstand met de degradatiekandidaten op dit moment slechts vier punten bedraagt.

FC Groningen heeft een te goede selectie om rechtstreeks te degraderen, maar deelname aan de nacompetitie kan onmogelijk worden uitgesloten. Daarvoor voetbalt de ploeg van Faber te wisselvallig.

                               

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen voetbalt te weinig met het hart

Door Mistersnooker

De tweede helft van FC Groningen – PSV in de Euroborg was precies wat de clubleiding voor ogen heeft: meeslepend, spectaculair en bijzonder amusant. De Groningers voetbalden ongeremd om een achterstand goed te maken en in blessuretijd lukte dat ook nog: 3-3. De toeschouwers gingen zingend en juichend naar huis en beleefden een avondje voetbalvermaak.

En thuis zagen ze op de teletekstpagina 819 dat hun club toch maar vier van de gespeelde zestien competitiewedstrijden had gewonnen en dat slechts een bescheiden positie op de ranglijst was behaald. Ze hadden net hun favoriete ploeg de koploper van de eredivisie met de rug tegen de muur zien spelen en ook nog eens met hartverwarmend spel. Hoe kan dat?

Het antwoord is simpel: FC Groningen voetbalt veel te weinig met het hart. Pas als een achterstand moet worden goedgemaakt, gooit het elftal alle schroom van zich af en is het in staat om de tegenstander de stuipen op het lijf te spelen. Dat gebeurde niet alleen tegen PSV maar dit spelbeeld is vaker te zien geweest. Het elftal is op zijn best als jager op een resultaat.

De ploeg van trainer Ernest Faber maakt de slechtste indruk als het probeert om een resultaat vast te houden – bijvoorbeeld de nul – en is het best op dreef op jacht naar een doelpunt. Je zou als supporter bijna gaan hopen dat FC Groningen het best een achterstand kan oplopen in de eerste helft. Je bent dan verzekerd van een prachtige, meeslepende tweede helft. Pas als de spelers de taktische – en vaak behoudende – speelwijze van Faber van zich afschudden, komen ze tot de beste resultaten.

Het is Faber aan te rekenen dat hij zijn elftal doorgaans veel te behoudend laat voetballen. Alleen als het niet anders kan, laat hij de teugels vieren en zijn de spelers vrij om te doen wat noodzakelijk is: aanvallen.  In die gevallen verschijnen ook vaak de beste spelers in het veld. Zo kwam er pas schwung in het spel tegen PSV nadat Lars Veldwijk en Mimoun Mahi als invallers hun kunsten vertoonden.

Even los van wat zich disciplinair allenmaal afspeelt binnen de selectie, het is duidelijk dat Veldwijk een betere spits is dan Van Weert en dat Mahi altijd zou moeten worden opgesteld in de basis. Met Excelsior en Sparta als laatste tegenstanders van dit jaar zou Faber er verstandig aan doen om zijn beste elf spelers te laten beginnen.

Met twee zeges tegen deze beide laagvliegers kan FC Groningen toch nog met een goed gevoel aan de kerstdis zitten. Als PSV ondersteboven gespeeld kan worden, dan moet dat zeker ook lukken tegen de mindere goden van de eredivisie. Daar is een portie durf en zelfvertrouwen voor nodig. Het is in elk geval het proberen waard: spelen met het hart in plaats van met het verstand.

                             

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen moet nog steeds naar beneden kijken

Door Mistersnooker

Het doel van de clubleiding van FC Groningen (minimaal negen punten uit de laatste vier duels voor de winterstop) is praktisch niet meer haalbaar na de 2-2 remise tegen hekkensluiter Roda JC. De ploeg zou nog wel tien punten kunnen halen, maar het is niet realistisch te denken dat PSV woensdagavond in de Euroborg gaat verliezen.

De Trots van het Noorden liet in Kerkrade zien waarom de ploeg onderin de middenmoot speelt en niet in de subtop van de eredivisie. In de eerste plaats ontbeerde het elftal van trainer Ernest Faber de vechtlust om onder bizarre omstandigheden overeind te blijven. Met name in de eerste helft was normaal spel op een besneeuwde ondergrond vrijwel niet mogelijk.

De 2-0 voorsprong van Roda was daarom verdiend. De door veel volgers zo bejubelde doelman Padt liet voor de zoveelste keer weer eens een bal los (0-1) en gepruts in de verdediging veroorzaakte de 0-2. Pas daarna begon FC Groningen op een sneeuwvrij gemaakte grasmat te voetballen. Twee goals van Van Weert maakten de achterstand goed en daarna kregen de Groningers nog een half uur de tijd om met een man meer de drie punten binnen te halen.

Het lukte Roda zo gemakkelijk om het puntje in eigen huis te houden dat je je kunt afvragen of FC Groningen nog wel in staat zal zijn zich te mengen in de strijd om een playoffplaats voor een Europees ticket. De zorg om weg te blijven uit de gevarenzone lijkt reeler dan de hoop op een playoffsplaats. Alleen een zege op PSV kan ervoor zorgen dat dit verhaal in de prullenbak kan worden gedeponeerd. Maar wie gelooft in een overwinning op de Eindhovenaren is op zijn minst een rasoptimist zonder veel realiteitszin.

Het is trouwens zinvol om eens vooruit te kijken. Binnenkort is er weer een transferperiode en dat Mahi gaat vertrekken, lijkt zo klaar als een klontje. Doelman Padt zou ook op het verlanglijstje staan van diverse topclubs en zijn vertrek zou de ploeg er niet sterker op maken. Hoewel Padt veel fatale rebounds heeft, is hij voor een club als FC Groningen een waardevolle kracht.

Met andere woorden: het zal na de winterstop nog moeilijker worden om de lift omhoog te nemen. Het lijkt daarom verstandig voor de clubleiding om de sportieve doelstelling voor dit seizoen wat bij te stellen. Wegblijven uit de gevarenzone lijkt het enige haalbare doel. Eindigen in de subtop van de ranglijst is uitgesloten als je de eerste helft van de competitie in ogenschouw neemt.

           

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen boekt zijn eerste uitzege

Door Mistersnooker

FC Groningen moet uit de laatste vier wedstrijden voor de winterstop negen punten halen. Dat is de eis en verwachting van de clubleiding. Het leek ook op een dreigement richting trainer Ernest Faber, die zelf het liefst van wedstrijd tot wedstrijd kijkt. In elk geval begon zijn elftal het kwartet duels met het veroveren van de eerste drie van de negen punten. ADO Den Haag bleek een willig slachtoffer (0-3), want deze ploeg was de slechtst voetballende ploeg die de Groningers dit seizoen tegenover zich zagen.

De manier waarop de goals en de uiteindelijke zege werden gevierd, toonde aan dat spelers en trainer zich optimaal hadden opgeladen voor de confrontatie tegen de Hagenaars. Het leek wel alsof hun baan ervan afhing. De armoedig voetballende tegenstanders hielpen de Groningers ook nog aan de belangrijke eerste goal, want gepruts in de Haagse verdediging stelde Doan in de gelegenheid om de bal simpel binnen te tikken.

Tom van Weert kreeg van Faber weer de voorkeur boven Lars Veldwijk. Het is interessant om te zien hoe dit afloopt. Faber wil Van Weert een reeks wedstrijden in de basis laten beginnen om hem zelfvertrouwen te geven, maar Veldwijk vindt dat hij de eerste spits in de selectie is. De vraag is hoe lang Veldwijk het kan verdragen om als wisselspeler aan de wedstrijden te beginnen.

Met de eerste uitzege van het seizoen heeft Faber weer wat krediet gekregen van zijn werkgever. Toch blijft het de vraag of hij erin zal slagen om van FC Groningen op korte termijn een kansrijke middenmoter te maken die zal kunnen strijden om een playoffplaats voor een ticket Europees voetbal.

De slechte competitiestart met onrust, ruzies in de selectie en matig voetbal zal de club vermoedelijk het hele seizoen blijven achtervolgen. Daarbij moet je ervan uitgaan dat de selectie in de winterpauze eerder verzwakt gaat worden dan versterkt. Mahi zint op een transfer en ook doelman Padt zou op het verlanglijstje staan van enkele profclubs. Het geld van die eventuele transfers is broodnodig om de begroting voor dit seizoen sluitend te krijgen.

Met andere woorden: het wordt er niet gemakkelijker op om straks de lift omhoog te pakken. FC Groningen doet er verstandig aan om de verwachtingen voor dit seizoen niet te hoog in te schatten. Uit de buurt blijven van de gevarenzone zou al een doelstelling zijn die als eerste op het prioriteitenlijstje zou moeten staan.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

Clubleiding FC Groningen neemt groot risico

Door Mistersnooker

FC Groningen heeft de mooie zege op Vitesse geen passend gevolg kunnen geven tegen Feyenoord. Op zichzelf is dat geen schande, want de Rotterdammers beschikken over betere voetballers dan de FC. De 2-0 nederlaag geeft dan ook geen reden om ongerust van te worden. Wel van een paar andere zaken.

Wat te denken bijvoorbeeld van de aangehaalde discipline door trainer Ernest Faber? Natuurlijk was dat een logisch gevolg van de reeks incidenten die zich onlangs in het Groninger kamp hebben voorgedaan. Maar Faber had het zover nooit mogen laten komen. Als hij middenin de competitie de teugels strakker aantrekt, betekent dat dat de discipline daarvoor ver te zoeken was.

En wat te denken van de deze zomer met veel tam tam binnengehaalde spits Lars Veldwijk? We schreven direct al dat hij bij veel vorige werkgevers stond aangeschreven als een moeilijk te coachen speler. Bovendien beschikt hij over een kort lontje en neemt hij het niet al te nauw met de teamdiscipline. Het gevolg is nu dat hij volgens Faber op de trainingen er met de pet naar gooit en ook in het veld bleek hij tegen Feyenoord als invaller iemand die zijn eigen ego belangrijker vindt dan het teambelang.

Eigenlijk is hij een betere spits dan Tom van Weert, maar door zijn misdragingen is hij verbannen naar de wisselbank. En daar is hij niet voor aangetrokken. Kennelijk kan Veldwijk het niet opbrengen om zich optimaal te geven in het belang van het elftal. Het wordt een heidens karwei voor FC Groningen om de getalenteerde aanvaller in toom te houden. Je kunt je zelfs afvragen of het de moeite en het geld waard is om te proberen een lastpost een reeks wedstrijden naar behoren te laten presteren.

Met drie gewonnen duels van de tot nu toe gespeelde dertien staat de Trots van het Noorden momenteel op de plek die daar bij hoort. De competitie verloopt verre van vlekkeloos en dan hebben we het niet over de kwaliteit van de selectiespelers maar over zaken als inzet, passie, discipline en teamgeest. En juist daarin heeft Faber gefaald en probeert hij nu met een herbevestiging van afspraken de schade te beperken.

Directeur Hans Nijland en technisch manager Ron Jans blijven vierkant achter de hoofdtrainer staan. Op zich is dat te prijzen, maar het is de vraag of dat in het belang van de club is. In de eerste maanden van de competitie hebben zich al te veel incidenten voorgedaan om op dezelfde weg door te gaan. De clubleiding wil in de winter Mahi gaan verkopen onder het mom van ´we gunnen hem een mooie transfer´. Maar in werkelijkheid heeft de club het geld hard nodig om de begroting sluitend te krijgen.

Als FC Groningen straks zijn beste speler verkoopt, zullen de zorgen ook groter worden. De afstand met de degradatieplaatsen is klein en het ziet er niet naar uit dat de Groningers zomaar even een reeks van drie zeges kunnen bewerkstelligen. Als de beleidsbepalers niet uitkijken, wordt het billenknijpen tot en met het einde van dit seizoen.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

Lichtpuntje voor FC Groningen in deze donkere dagen

Door Mistersnooker

Een lichtpuntje voor FC Groningen in deze donkere dagen. Zo mag je de 4-2 zege op Vitesse van zondagmiddag wel bestempelen. En uitgerekend twee voormalige bannelingen – Mahi en Idrissi – droegen bij aan de broodnodige overwinning met prachtige doelpunten. De fans in de Euroborg konden na lange tijd weer eens lachen en datzelfde gold voor trainer Ernest Faber en algemeen directeur Hans Nijland.

Na een 2-1 achterstand rechtte de Trots van het Noorden de rug en met veel inzet, passie en klasse werden de negatieve cijfers omgebogen in een luid bejubelde eindscore. Eindelijk trakteerden de spelers van Faber hun supporters op een meeslepende tweede helft vol met spectaculaire handelingen en mooie voetbalacties.

Dat de aanhang in de thuishaven van FC Groningen zoiets lange tijd niet had gezien, bewezen de vele lege stoeltjes in het stadion. Maar deze keer was er wel degelijk iets om meer dan tevreden over te zijn. Met name Mahi speelde zijn beste voetbal en ook toonde hij zich een teamspeler door de bal in kansrijke positie aan een medespeler te gunnen.

De aanvaller verhoogde met zijn  optreden zijn marktwaarde, want het zal nog altijd de bedoeling zijn dat hij in de winsterstop naar een buitenlandse club vertrekt. Dat is goed voor de speler zelf maar ook voor Nijland die een luclatieve transfer nodig heeft om de begroting voor dit seizoen sluitend te krijgen. Daarom hoopt niet alleen Mahi op een sportieve – en financiele – verbetering maar ook Nijland die enkele weken al uitriep dat Mahi in de winter zou worden getransfereerd.

De prachtige overwinning op Vitesse mag dan voor de club en fans een euforisch gevoel geven, het is nog lang niet gezegd dat FC Groningen nu uit de problemen is. Wat te denken van bijvoorbeeld Lars Veldwijk, die buiten de basis werd gelaten omdat hij op de trainingen te weinig inzet vertoonde? Het was de zoveelste rimpeling in het werk van Faber die onmogelijk positief kan worden uitgelegd.

Faber heeft de grootste moeite om orde en discipline binnen de spelersselectie te handhaven. Vooralsnog blijft hij in het zadel zitten omdat Nijland en technisch manager Ron Jans weigeren in te grijpen. Ze nemen daarbij een enorme gok, want voor hetzelfde geld is er met de groep geen land meer te bezeilen. Als de ego’s binnen de selectie te veel vrijheid krijgen, is het gedaan met de eenheid.

De zege op Vitesse bewees dat FC Groningen voetballend gezien in eigen huis voor niemand bang hoeft te zijn. Het is aan Faber en zijn spelers om dat vaker te laten zien. Te beginnen met de volgende opponent in de Euroborg: landskampioen Feyenoord.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen-directie is nu aan zet

Door Mistersnooker

Het woord is nu aan de directie van FC Groningen. Na een serie nederlagen tegen laagvliegers in de eredivisie, bonje in de kleedkamer en een speler die zich niets aantrekt van de gemaakte teamafspraken is het krediet van trainer Ernest Faber op. De oefenmeester speelde tegen Heracles (2-1 verlies) paniekvoetbal en dat kost hem de kop. In het belang van de club moet directeur Hans Nijland ingrijpen en de trainer de laan uitsturen.

Verder aanmodderen is geen optie, aldus William Pomp van het Dagblad van het Noorden. En zo is het maar net. Hoe goed Faber als mens en als trainer ook is, hij slaagt er niet in om een team te maken van voetballers die naast het clubbelang ook met persoonlijke doelen door het leven gaan. De gebrekkige teamgeest heeft ook tot gevolg dat de resultaten achterblijven van wat je van deze selectie mag verwachten.

En het zier er niet naar uit dat het over veertien dagen (er is een rustweek door interlandvoetbal) allemaal beter zal gaan. Vitesse en Feyenoord zijn de eerstvolgende tegenstanders en het FC Groningen van Faber zal niet veel punten halen tegen deze opponenten. De korte rustperiode leent zich uitstekend om schoon schip te maken met de technische staf, waarin ook Peter Hoekstra en Marcel Groninger kennelijk op een lijn zitten met hun hoofdtrainer.

De club zit met een verziekte spelersselectie opgescheept en een trainer die er niet in slaagt om daar een eenheid van te maken. Dat Faber het ook n iet meer weet, liet hij tegen Heracles zien door met negen man op een andere positie aan de wedstrijd te beginnen. Onvervalste paniekvoetbal dat tot niets leidt.

Als directeur Hans Nijland en technisch manager Ron Jans geen actie ondernemen, lopen ze de kans de club naar de afgrond te dirigeren. Als er ooit een mogelijkheid is om de hoofdtrainer op non-actief te zetten, dan is het nu. In het belang van het voetbal in Groningen. Beide clubleiders wilden zaterdagavond na afloop van de verliespartij niet voor de camera’s komen van FoxSport. Dat is een teken dat ze broeden op een plan. In elk geval wilden ze de vraag niet publiekelijk beantwoorden of ze nog vertrouwen hebben in Faber.

Hoewel Ron Jans ettelijke keren heeft verklaard nooit meer trainer te worden van FC Groningen, zal hij in dit geval toch op die woorden moeten terugkomen. Hij is de aangewezen man om als interim-trainer orde te scheppen in de chaos die Faber er nu van heeft gemaakt. Het aanblijven van Faber als hoofdtrainer is zoals gezegd een riskante zaak. Het klinkt als een cliche maar voor de Trots van het Noorden is het wel van toepassing: het is vijf voor twaalf.

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen gebaat bij vertrek Ernest Faber

Door Mistersnooker

FC Groningen is gebaat bij het vertrek van trainer Ernest Faber. En als de oefenmeester realistisch is, werkt hij mee aan een vervroegde aftocht. De uitschakeling in de beker tegen laagvlieger Roda JC en het verlies tegen Sparta, de hekkensluiter van de eredivisie (2-1) betekenen de genadeklap voor Faber die met zijn ploeg nu in een situatie zit die hij zelf heeft veroorzaakt.

Het gaat er nu niet meer om of Faber een goede trainer is. Belangrijker is de vraag in hoeverre de trainer schuldig is aan de sportieve misere. En het antwoord kan alleen maar bevestigend zijn. De twee recente verliespartijen zijn mede het gevolg van de disciplinaire maatregel tegen Idrissi en Mahi, twee van de beste spelers van FC Groningen.

De beide gestrafte spelers wordt onder meer verweten dat ze hun ‘eigen wedstrijdjes’ spelen. Idrissi werd verweten dat hij totaal niet mee verdedigt en Mahi zou alleen uit zijn op persoonlijk succes om later een betere transfer af te kunnen dwingen. Daarnaast heeft Mahi zich onheus gedragen in de kleedkamer. Volgens ingewijden zou een heftige ruzie met zijn teamgenoot Lars Veldwijk ten grondslag liggen aan de ernstige strafmaatregel van de club: voor een week verbannen van de trainingen en wedstrijden.

De rol van Faber in het geheel is bepalend. Als technisch eindverantwoordelijke is hij er niet in geslaagd om iedereen dezelfde koers te laten varen. Met andere woorden: Idrissi en Mahi waren onvoldoende doordrongen van het teambelang en daar had Faber wel voor moeten zorgen. De discipline binnen de selectiegroep is al een tijdje ver te zoeken en ook het gemak waarmee spelers rode kaarten incasseren, getuigt niet van beheersing in het belang van het elftal.

Faber en zijn assistenten Marcel Groninger en Peter Hoekstra zijn allen oud-spelers die de voetballers kennelijk te veel de vrije teugels hebben gegeven. De veertigers wilden vermoedelijk niet als politieagenten optreden, terwijl dat soms wel nodig is om het groepsbelang te bewaken. En het is moeilijk om de teugels in een later stadium weer aan te halen. Daarom zit er voor de clubleiding nu niets anders meer op dan de ontslagbrief voor Faber te gaan schrijven. Alles in het belang van de club, want doorgaan op de huidige voet, is vragen om moeilijkheden.

Nogmaals, Faber kan best een goede trainer zijn en een innemende persoonlijkheid. Daar gaat het nu niet meer om. Belangrijk is nu dat de huidige situatie vraagt om een ingreep. De selectie schreeuwt om een nieuwe, frisse leiding. Faber vertelde na de schorsing van Idrissi en Mahi dat de spelers nu weten waar de grenzen liggen. Maar hij vergat erbij te vertellen dat ze die grenzen kennelijk nog niet wisten. En dat mag de trainer zich persoonlijk aanrekenen.

De vraag wie het roer nu moet overnemen is gemakkelijk te beantwoorden: Ron Jans. Hij is in het huis aanwezig dat hij zo goed kent en is op dit moment de meest geschikte persoon om Faber op te volgen. Jans heeft al aangegeven dat hij dat nooit zal gaan doen, maar in het belang van de club zal hij op deze woorden moeten terugkomen.

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen-trainer Faber verklaart de oorlog aan enkele basisspelers

Door Mistersnooker

Het is oorlog tussen FC Groningen-trainer Ernest Faber en een deel van de spelersgroep. Na de nederlaag tegen Willem II (0-1) vertoonden Idrissi en Mahi volgens de oefenmeester ‘ontoelaatbaar gedrag’ en werden vervolgens uit de selectie gezet. Idrissi is gedegradeerd naar de beloften en Mahi moet zich maandag melden bij de directie van de club. Het lijkt een laatste poging van Faber om het tij te keren. De Trots van het Noorden komt namelijk steeds dichter bij de gevarenzone van de eredivisie.

Wat de verbannen spelers precies hebben uitgespookt, is niet bekend maar een dergelijk strenge strafmaatregel komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. De ontwikkelingen bij de club moeten gezien worden als symptomen van een ernstige sportieve – en nu dus ook een intermenselijke – crisis. Met 9 punten uit 9 duels, waarvan er zes in de Euroborg zijn gespeeld, stevent FC Groningen af op een dramatisch seizoen waarin het zomaar in degradatiegevaar kan komen.

Faber eist niet alleen meer inzet en passie van zijn spelers maar ook meer durf en aanvallender voetbal. Het is nu voor het eerst dat hij met de vuist op tafel slaat. Hij moest ook wel, want zoals het vanaf de competitiestart ging, kon het niet langer. De trainer maakte zijn bedoelingen tijdens het duel met Willem II al duidelijk toen hij in de tweede helft de jongelingen Reis en Absalem in de ploeg bracht voor de zwakke Jenssen en Idrissi.

Het leek een goede ingreep, want met de nieuwelingen kreeg het elftal meer energie. Ondanks het feit dat ze met tien man een 1-0 achterstand moesten goedmaken (Hrustic kreeg in de eerste helft al een rode kaart) speelde de equipe van Faber vol op de gelijkmaker. Daardoor werd het toch nog een leuke tweede helft waarin FC Groningen een paar keer dichtbij een doelpunt was.

De Groningers hebben de komende weken geen last van kritische eigen aanhang, want met Roda JC (voor de beker), Sparta en Heracles zetten ze zich vanaf woensdag schrap voor drie uitwedstrijden. Het lijkt erop dat Absalem en Reis in die wedstrijden het vertrouwen krijgen van Faber. Voor hem is het te hopen dat de ontmoetingen op vreemde bodem gunstig verlopen. Goede resultaten maken hem niet alleen sterker in de oorlog met sommige spelers, maar versterken ook zijn eigen positie.

Als de wedstrijden tegen Roda, Sparta en Heracles slecht voor FC Groningen aflopen dan hoef je geen helderziende te zijn om te voorspellen dat de laatste dagen van Faber bij de club zijn geteld. Door oorlog te maken met enkele basisspelers neemt hij een risico. Hij hoopt om een gunstig effect maar als die uitblijft, heeft Faber met vuur gespeeld en verloren. Overigens pleit het voor hem dat hij op dit moment ingrijpt, want zonder schokeffect zou er weinig in positieve zin gaan veranderen.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen voetbalt te vaak met de handrem

Door Mistersnooker

FC Groningen sprokkelde zondagmiddag in de Euroborg een puntje tegen AZ: 1-1. Maar de wedstrijd was exemplarisch voor het spel van de Groningers. Pas na de achterstand gooide de ploeg van trainer Faber alle remmen los en veroverde het nog een puntje met aantrekkelijk voetbal. 

Als de club niet weet waarom het publiek in de Euroborg zo vaak ontevreden is, dan heeft het duel tegen AZ het antwoord gegeven: te vaak voetbalt het team met een aangetrokken handrem. En dat is de trainersstaf aan te rekenen. Kennelijk is er een achterstand voor nodig om wat aanvallender en avontuurlijker te spelen.

In het eigen stadion zou de Trots van het Noorden vanaf minuut een ongeremd moeten spelen voor de overwinning. Natuurlijk is er een verschil tussen roekeloos spel en voetballen op de aanval. Dit is daarom geen pleidooi om achterin de boel open te gooien, maar veel meer om met de wil om te winnen te gaan voetballen. Het gemis van het laatste is de reden voor de trouwe aanhang om de eigen ploeg kritisch te bejegenen.

Die ontevredenheid is niet van de laatste weken, maar ook het vorige seizoen schuwde trainer Faber te vaak de passievolle aanval en wisselde hij allerminst om een zege af te kunnen dwingen. Als die conservatieve houding van de trainer niet verandert, zal de eigen aanhang de spelers met fluitconcertjes blijven begeleiden als het elftal zo op het oog zonder al te veel bezieling en passie de bal in beweging brengt.

Clubdirecteur Hans Nijland moet het voorzichtige spel van de ploeg in de Euroborg ook afkeuren, want hij pleit voor vrijwel elk seizoen voor meeslepende wedstrijden met strijd en passie. Als geen ander weet hij wat de seizoenkaarthouders willen: amusement met spel dat bol staat van bezetenheid. Die elementen ontstaan nu pas als de spelers de instructies van de trainer laten voor wat ze zijn en volop vechten voor een resultaat.

Het resultaat was tegen AZ dus een puntje en daarmee blijft FC Groningen onderin de middenmoot hangen. De afstand met de positie die nacompetitie oplevert voor degradatie is slechts drie punten. Er is dus geen enkele reden om op dit moment naar boven te kijken. Integendeel, Faber en zijn mannen zullen alle zeilen moeten bijzetten om een beetje veilig de winterstop in te gaan.

Er zal ongetwijfeld intern over de voorzichtige tactiek gesproken worden, maar de tijd lijkt rijp om eens met de vuist op tafel te slaan. Dat zou dan de vuist van Nijland moeten zijn om zijn trainers duidelijk te maken dat het publiek in de Euroborg vermaakt moet worden. De slappe houding van het elftal is namelijk structureel geworden.    

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

PEC Zwolle legt zwakheid FC Groningen bloot

Door Mistersnooker

Het krediet dat FC Groningen-trainer Ernest Faber kreeg na de overwinning op FC Twente is na de nederlaag tegen PEC Zwolle (3-2) alweer verspeeld. De wedstrijd tegen de oude club van technisch manager Ron Jans legde bloot waar het bij de Trots van het Noorden aan schort.

In de eerste plaats laat de ploeg veel te weinig bezieling en spelvreugde zien. De Groningers moeten maar eens een video bekijken van de manier waarop debutant VVV Venlo voetbalt: altijd met opgestroopte mouwen, gretig, met bezieling en zonder overbodige franje. Allemaal eigenschappen die FC Groningen mist.

Verder toonde het duel aan dat de overschatte keeper Padt ongeschikt is voor een topclub. Hij oogt altijd prima doordat hij zijn forse lichaam doorgaans in de baan van het schot op doel gooit, maar daarmee is hij nog geen topkeeper. Zijn vangtechniek laat veel te wensen over. De keren dat de tegenstander na een rebound van hem scoort, is inmiddels niet meer bij te houden op een telraam. Ook in Zwolle verwerkte hij een afstandsschot verkeerd.

En als er nog getwijfeld mocht worden over het zwakste deel van het elftal, dan weet nu iedereen dat dat de verdediging is. Niet alleen laat Padt vaak ballen los maar ook de centrale verdedigers missen de meedogenloosheid die in de eredivisie vereist is. Ze hebben er kennelijk moeite mee om de bal ferm uit het strafschopgebied te trappen. Toch is ook het middenveld schuldig, want dat deel van het team wordt doorgaans te gemakkelijk overbrugd.

Tom van Weert maakte (en ik heb het nog steeds over PEC Zwolle – FC  Groningen) duidelijk dat het met de discipline in het elftal ook droevig is gesteld. Hij haalde een tegenstander schaamteloos neer door een onbehouwen tackle op de achilleshiel. De rode kaart kon niet roder zijn. Zijn actie mag je – hoe vreemd het ook klinkt- de technische staf aanrekenen. Een speler in een strak geleide ploeg haalt het wel uit zijn hoofd om op deze manier zijn team te duperen.

Was er dan helemaal niets positiefs te melden? Sommige volgers zijn opgetogen over het spel en de goal van de Japanner Doan, maar het is de vraag of het opstellen van een jong talent bijdraagt aan het klimmen uit het moeras. Daar heb je ervaren spelers voor nodig. Gezien het duel zijn er weinig aanknopingspunten voor een positief vervolg tegen de eerstvolgende tegenstander in de competitie: AZ.

De komende twee weken zonder competitie mag Faber proberen zijn spelers goed voor te bereiden op AZ. Maar menigeen vraagt zich af of deze trainer zijn spelers nog voldoende kan ‘raken‘. Na de volgende wedstrijd weten we meer.

    

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

Zege op FC Twente redding voor Faber

Door Mistersnooker

Ernest Faber, trainer van FC Groningen, kan voorlopig rustig slapen. Hij hoeft zich voorlopig geen zorgen te maken om zijn baan, want de club won met 1-0 tegen FC Twente en daarmee is de kou uit de lucht. Maar als er een prijs zou bestaan voor de slechtste voetbalwedstrijd ooit in de eredivisie, dan maakten FC Groningen en FC Twente daar zondagmiddag in de Euroborg aanspraak op.

Het was niet om aan te zien, maar niemand die daar in het Groninger kamp om maalde. Natuurlijk wil Faber en zijn staf het veldspel verbeteren, maar de drie punten vergoedden veel. Van een sportieve crisis is eventjes geen sprake meer. Met acht punten uit zes duels staat de Trots van het Noorden stevig in de middenmoot. Hoe slecht het ook was, de aanhang in de Euroborg begroette de volle buit met gejuich en applaus.

Onder leiding van de nieuwe noordtribune, het optimistische broertje van de vroegere fanatics, leek het wel alsof de doorgaans kritische aanhang een hersenspoeling had ondergaan. Of waren het de opbeurende filmpjes van oud-spelers die op verzoek van de club stimulerende woorden spraken in de richting van de supporters? In elk geval was er in de Euroborg amper sprake van ontevredenheid. De traditionele rivaal was geklopt en dat moest gevierd worden.

Aan de onafhankelijke FC Groningen-volgers de taak om bij de tweede zege van het seizoen een paar kritische kanttekeningen te maken. In de eerste plaats zal FC Twente het hele seizoen tegen degradatie blijven voetballen. Wat ooit een eredivisietopper was, is nu een laagvlieger van de ergste soort. In de tweede plaats heeft de dure aankoop Lars veldwijk nog geen moment zijn waarde getoond. Wie de eerste spitsspeler van het elftal is, is nog lang geen uitgemaakte zaak. Tom  van Weert laat in elk geval meer bezieling en passie zien.

Verder waren alle kenners het erover eens dat het niveau van de wedstrijd onder de maat was. Verkeerde passes, misverstanden, lukraak getrapte ballen en mislukte combinaties waren aan de orde van de dag. Zoals gezegd was het een van de slechtste wedstrijden in de eredivisie, maar misschien moeten we er gewoon rekening mee houden dat dit het niveau is waar we aan zullen moeten wennen.

De 1-0 zege werd uitbundig door de spelers, staf, directie en supporters gevierd. Maar als het spel niet verbetert, de amusementswaarde niet wordt verhoogd dan kun je wachten op ontevreden gezichten. Zeker als het matige spel gepaard zal gaan met nederlagen. Directeur Hans Nijland wil graag ‘de hut weer volspelen’ maar dan zal er meer moeten gebeuren dan een magere overwinning op een vermoedelijke degradatiekandidaat.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen is de weg helemaal kwijt

Door Mistersnooker

FC Groningen is de weg helemaal kwijt. Met vijf punten uit vijf wedstrijden lijkt het allemaal mee te vallen, maar de schijn bedriegt. De supporters en de professionele volgers van de club kijken namelijk door de score heen en zijn het eens: het veldspel lijkt nergens op, de taktiek is een rommeltje en de passie en inzet van de spelers kunnen veel beter. De 2-1 nederlaag tegen NAC in Breda was een logisch gevolg.

De meeste pijlen worden gericht op trainer Ernest Faber. En dat is volkomen terecht. Hij is er evenals het vorige seizoen niet in geslaagd om de competitie te beginnen met een duidelijke taktiek, de beste basiself en de juiste positie in het veld voor de meeste spelers. Faber begon de competitie met een 4-3-3 systeem, in Breda werd het een 5-3-2 en in de tweede helft tegen NAC was het weer een 4-3-3. Een rommelpotje waar de spelers alleen maar onzeker van worden.

Zelf lijkt Faber ook niet over te lopen van zelfvertrouwen. Tijdens interviews in de media kijkt hij nerveus om zich heen. Hij wil rust uitstralen maar aan alles blijkt dat hij het ook niet meer weet. Dat geldt ook voor de spitspositie. De grote aankoop Lars Veldwijk werd tegen NAC geslachtofferd nadat de analist van het Dagblad van het Noorden hem een 3 had gegeven. Hoe snel kun je een speler laten vallen?

Om de competitie beter te beginnen dan het vorige seizoen besloot de club een trainingskamp te gaan beleggen in de zomer in plaats van in de wintermaanden. Natuurlijk, er zijn nu wel meer punten behaald dan vorig jaar maar wie daar doorheen kan kijken, ziet een chaotisch elftal, met een chaotische taktiek en een chaotische trainersstaf. Dat alles zorgt ervoor dat de spelers met weinig zelfvertrouwen hun taak uitvoeren.

Maar niet alleen Faber is de weg kwijt, ook de leiding van de club weet zich niet te gedragen. Directeur Hans Nijland en technisch manager Ron Jans begaven zich in de slotfase van het duel in Breda naar de dug-out van Faber.  Nijland doet dat ook in goede tijden maar het beeld dat blijft hangen, is niet goed. Nijland moet daarmee stoppen. En Jans had hem niet moeten vergezellen naar de dug-out. In de landelijke media werden al vergelijkingen getroffen met Cruijff die ooit van de tribune afdaalde om trainer Beenhakker van tips te voorzien. Die vergelijking gaat niet op, maar het beeld blijft wel hangen.

Het klinkt als een cliche maar als de Trots van het Noorden komend weekeinde weer een flater slaat tegen FC Twente dan mag je de vraag stellen of Faber de Kerst gaat halen. Een ding is wel duidelijk: zoals het nu gaat en zoals er nu gevoetbald wordt, is niet in het belang van de club. Als dit te lang duurt, zal er iets moeten gebeuren en dan is de positie van de hoofdtrainer altijd onderwerp van gesprek. De aanwezigheid van een technisch manager met het diploma coach betaald voetbal maakt de stoel van de trainer alleen maar wankeler.

Wat Faber kan redden is een wervelende partij voetbal in de Euroborg tegen FC Twente. Als dan een zege wordt behaald met sprankelend en aanvallend voetbal, zal de roep om zijn vertrek iets minder luid worden. Het veldspel zal snel beter moeten worden. En de amusementswaarde in de Euroborg moet flink worden verhoogd. Als dat niet gebeurt dan zijn de dagen van Faber bij FC Groningen geteld.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen: tactisch een rommeltje

Door Mistersnooker

FC Groningen moest zondagmiddag in de Euroborg winnen van VVV Venlo om zich in het linker rijtje te gaan nestelen van de eredivisie en om de ambitie – spelen in de playoffs – gestalte te geven. Maar een late gelijkmaker van de Venlonaren (1-1) gooide roet in het eten. En dat was maar goed ook, want anders zou het matige spel van dit seizoen wellicht door de winst verbloemd worden. Na de zege tegen FC Utrecht waren de drie punten nog een mooie troost voor het slechte veldspel. Deze keer was er geen onverdiende overwinning.

Doelman Padt gaf gisteren toe dat er ook na de zege op FC Utrecht harde woorden waren gesproken over het belabberde veldspel. Die vuist op tafel zal deze week nog harder klinken omdat deze keer het slechte spel gepaard ging met puntenverlies. De vraag is alleen: wat moet er veranderen? Staan de juiste spelers wel op de juiste plaats in het elftal of mankeert het aan een gebrekkige wil om te winnen?

Dat laatste zal niet het geval zijn. Alle spelers in de eredivisie willen hun wedstrijden winnen. Afgaande op wat de Trots van het Noorden tot dusverre heeft laten zien, kan vastgesteld worden dat er weinig lijn in het veldspel valt te ontdekken. Met andere woorden: tactisch is het een rommeltje. De verdediging is kwetsbaar maar wordt ook niet goed ondersteund door de middenvelders. De jonge Bacuna heeft moeite met zijn controlerende taak en Drost kan dit seizoen wederom niet overtuigen.

In de selectie zitten wel aardige aanvallers. Mahi kan een wedstrijd beslissen, Van Weert is doelgericht a la De Leeuw en Veldwijk is gevaarlijk in het vijandelijke strafschopgebied. Laatstgenoemde speler is mentaal echter onberekenbaar. Hij staat bekend als een moeilijke speler voor een coach en die eigenschap heeft hem de laatste jaren behoorlijk in de weg gezeten.

Het is aan trainer Ernest Faber de taak om van de selectie een geolied geheel te maken. Hij zal keuzes moeten maken. Niet alleen in de aanvalslinie, maar zeker ook op het middenveld waar eigenlijk alleen Jenssen naar behoren presteert. In de fase naar beter veldspel is het niet aan te bevelen om de ongeslepen diamantjes Ritsu Doan en Uriel Antuna voor de leeuwen te gooien. Van hen kan FC Groningen nog veel plezier beleven, maar niet in een periode met armoedig veldspel.

Ondertussen zijn de trouwe supporters net zo ontevreden over de voorstellingen in de Euroborg als vorig seizoen. Wat dat betreft is er niet zoveel veranderd. Toch heeft de club een selectie om veilig in de middenmoot te voetballen. Maar dan zal er wel met meer lijn en overleg worden gespeeld dan tot dusverre. Het woord is nu aan trainer Faber om dit voor elkaar te krijgen.

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

Zege FC Groningen met verwerpelijk veldspel

Door Mistersnooker

Trainer Ernest Faber zei het vooraf al: er zou en moest gewonnen worden van FC Utrecht. De volle buit zou een valse competitiestart voorkomen en dat gebeurde ook: 2-1. FC Groningen slaagde in zijn  opzet, maar als we door de uitslag heen kijken dan plaatsen we nog een paar kritische kanttekeningen. Het is namelijk niet te hopen voor de fans in de Euroborg dat alle tegenstanders met een zwaar versterkte defensie worden bestreden.

Faber bedacht een verdedigend systeem met bij balverlies vijf mensen in de defensie. Voorin liepen twee spitsen – Mahi en Van Weert – die het in aanvallend opzicht moesten uitzoeken. Het resultaat was een oppermachtig FC Utrecht in de eerste helft dat niet alleen meer in balbezit was maar ook verreweg het beste van het spel had. Tegen alle voetbalregels in stond de Trots van het Noorden in de rust met 2-0 voor.

Het publiek in de Euroborg smulde van de tussenstand en maalde nauwelijks om de verdedigende taktiek van Faber. Een winnende trainer heeft altijd gelijk, maar als hij met dezelfde thuistaktiek wedstrijden gaat verliezen of gelijkspelen dan is het snel met de pret gedaan. Daarom moet deze strijdwijze in eigen huis als een incident worden beschouwd. Over twee weken komt VVV Venlo op bezoek en dat is geen tegenstander om op te wachten aan de rand van het strafschopgebied.

Het is nu ook de vraag wat Faber wil met Lars Veldwijk, de bejubelde aankoop van enkele weken geleden. Als deze spits consequent buiten de basiself wordt gelaten, dan voorspel ik dat de aankoop heel snel een miskoop wordt. Veldwijk is niet naar Groningen gekomen om op de bank te gaan zitten. Veldwijk, die in ruim een jaar vier clubs heeft versleten, zou in dat geval wel eens een lastpost in de selectie kunnen worden.

Aan Faber de taak om duidelijkheid te verschaffen. Was de taktiek en de basiself tegen FC Utrecht een eenmalige gebeurtenis om perse de drie punten binnen te halen of laat hij zijn elftal op deze wijze het hele seizoen voetballen? Na het succes tegen Utrecht zal hij geneigd zijn om de strijdwijze van zondagmiddag vaker toe te passen. Nogmaals, in dat geval moeten de supporters er rekening mee houden dat het een heel lang en vervelend seizoen gaat worden.

Tot slot nog een woord over de uitblinker van de dag: doelman Sergio Padt. Op deze plaats is zijn kwaliteit vaak kritisch tegen het licht gehouden. Zijn gebrekkige vangtechniek maakt hem ongeschikt voor een topclub maar hij was tegen Utrecht op zijn best. Zijn reddende parades deden me zelfs even denken aan de legendarische Tonny van Leeuwen in de met 1-0 gewonnen wedstrijd tegen Ajax. Hij werd toen op de schouders van de veldspelers naar de kleedkamer gedragen. Padt werd zondag terecht uitgeroepen tot man off the match.

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen eindigt weer onderin de middenmoot

Door Mistersnooker

FC Groningen staat na twee competitiewedstrijden met 1 punt en een doelsaldo van 4 voor en 6 tegen onderin de middenmoot van de eredivisie. Je mag natuurlijk na twee duels nog geen conclusies trekken over de rest van het seizoen maar je hoeft geen helderziende te zijn om te voorspellen dat de Groningers volgens jaar mei ongeveer op dezelfde positie zal eindigen

.

Thuis gelijkspelen tegen SC Heerenveen en verliezen van Ajax in Amsterdam zijn geen resultaten om in paniek van te raken. Ook als de Trots van het Noorden komende zondagmiddag in de Euroborg zou verliezen van FC Utrecht is het nog veel te vroeg om te spreken van het begin van een sportieve crisis. Toch mogen we nu al het een en ander vaststellen.

FC Groningen zal geen landskampioen worden. FC Groningen zal ook niet in de top-vijf eindigen. De hoogst haalbare eindklassering voor FC Groningen is tussen positie 6 en 9. De meest waarschijnlijke eindpositie voor FC Groningen is tussen plek 10 en 15. Deze voorspelling is niet gebaseerd op de resultaten tot nu toe maar op het vertoonde spel en op de spelersselectie van dit moment.

Als het spel van de laatste weken een voorteken is voor het komende seizoen dan moeten de supporters er rekening mee houden dat deze competitie veel overeenkomsten zal vertonen met die van het vorige seizoen. Een beetje meehobbelen in de middenmoot, met af en toe een incidentele uitschieter. De grootste zorg zal weer zijn om uit de gevarenzone te blijven. Normaal gesproken is dit FC Groningen te goed voor degradatievoetbal.

Verder staat trainer Ernest Faber weer voor een puzzel, die hij vorig jaar ook vrij laat oploste. Wie staan er in  de aanval en wie daar direct achter? Als Mahi blijft – wat lang niet zeker is – dan moet Faber kiezen tussen Mahi, Van Weert, Veldwijk en Idrissi als basisspelers. De vraag is ook of de Japanse belofte een vaste waarde wordt en of Drost nu eens wel uit de verf gaat komen. Overigens ben ik een voorstander van Drost in de as van het elftal.

Wie waar ook komt te staan in het elftal, het is voor de trouwe aanhang te hopen dat FC Groningen in thuiswedstrijden dezelfde passie kan opbrengen als bijvoorbeeld promovendus NAC. En werklust, inzet en geestdrift hoef je niet te trainen. Die ingredienten zouden alle profspelers moeten bezitten. Ze zijn vaak belangrijker dan welke uitgekiende taktiek dan ook.

  

  

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen meeslepend met matig veldspel

Door Mistersnooker

De derby tussen FC Groningen en SC Heerenveen kreeg zondagmiddag in de Euroborg de eindstand die past bij een meeslepende confrontatie: 3-3. Het redelijk goed gevulde stadion reageerde enthousiast op de ontwikkelingen op het veld. FC Groningen maakte tweemaal een achterstand goed en de spelers van trainer Ernest Faber gingen met applaus van het veld.

Het einde was ronduit spectaculair, maar de eerste helft had het thuispubliek alleen maar een fluitconcert over voor de verrichtingen van de Trots van het Noorden. Uiteindelijk was het een meeslepende vertoning maar van goed voetbal was geen sprake. Zeker niet van de thuisclub die na enkele aankopen hoge verwachtingen had van de opening van het seizoen.

De Japanse middenvelder Ritsu Doan kon zijn vooruitgesnelde faam niet waarmaken. Hij heeft onmiskenbare kwaliteiten maar zit nog in een onwennige fase die hoort bij een overstap naar een ander continent. Spits Lars Veldwijk, een andere nieuweling, zat direct veel beter in zijn vel. Hij maakte niet alleen een prachtige goal maar was ook een lastpost voor de vijandelijke verdediging die handenvol aan hem had.

Veldwijk lijkt op het eerste oog een versterking. Een definitief oordeel houden we nog even voor ons, want met een speler die de laatste twaalf maanden vier clubs heeft gehad, moet je voorzichtig zijn. Hij staat erom bekend dat hij nogal eigenwijs is en snel ruzie maakt met iedereen. Veldwijk kan als spits van grote waarde zijn voor een club maar mentaal schijnt hij zo wispelturig te zijn dat zijn aanwezigheid negatieve effecten kan hebben. Even afwachten dus voor een definitief oordeel.

Voordat FC Groningen na de 2-0 achterstand alle remmen los gooide, waren er veel herkenbare zaken van het vorige seizoen. Zo had doelman Padt – door veel kenners overschat – weer een gevaarlijke rebound en nam de jonge Bacuna met een gemene overtreding weer veel risico’s. Voor hetzelfde geld had hij alweer een rode kaart kunnen incasseren. Ook bleek het hart van de defensie weer de zwakste schakel van het elftal.

De veerkracht in de tweede helft en het aanvallende, meeslepende spel verbloemden het matige veldwerk van de Groningers. Vrijwel iedereen was uiteindelijk blij met de uit het vuur gesleepte remise, maar als de technische staf het duel straks in alle rust analyseert, moeten de trainers tot de conclusie komen dat er nog veel werk aan de winkel is. Maar omdat de volgende wedstrijd Ajax uit is, koestert de club het puntje uit de noordelijke derby. Daarmee kan de seizoenopening nooit slechter worden dan het vorige jaar toen er driemaal achter elkaar werd verloren.

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen had te weinig vertrouwen in Peter Jeltema

Door Mistersnooker

De opgestapte technisch manager van FC Groningen, Peter Jeltema, had te weinig vertrouwen van directeur Hans Nijland om zelfstandig door te gaan. Al ruim voordat de manager kenbaar maakte om de eer aan zichzelf te houden, polste Nijland Ron Jans om als technisch adviseur de club te komen versterken. Er volgde wel een gesprek tussen Jeltema en Jans om te kijken hoe ze zouden gaan samenwerken, maar dat leverde niets op. Daarna besloot Jeltema om per 1 september ontslag te nemen en werd Jans benoemd tot nieuwe technisch manager.

Het een en ander werd duidelijk na uitlatingen van Jans over de pogingen van Nijland om hem binnen te halen. Wie zich een tijdje geleden verbaasde over het feit dat Jeltema het bijltje erbij neer gaat leggen – voor hem was het immers een droombaan – weet nu hoe de vork in de steel zit. Jeltema, binnen de club opgeklommen van jeugdtrainer tot technisch manager, had geen zin om de tweede viool te gaan spelen. In de praktijk zou Jans als adviseur een grotere vinger in de pap krijgen dan Jeltema.

Vermoedelijk zijn FC Groningen en Jeltema een voor laatstgenoemde aantrekkelijke afvloeiingsregeling getroffen. Het moet ook niet worden uitgesloten dat de vertrekkende manager heeft getekend voor een zwijgplicht. Dat hij niet met onmiddellijke ingang opstapt, maar na afloop van de transferperiode is ook een vingerwijzing. Dit alles lijkt een onderdeel te zijn van gemaakte afspraken rond zijn ontslag. Het geeft Jans bovendien de gelegenheid om zich als technisch manager in te werken en zich niet verantwoordelijk te voelen voor de transfers in de komende maanden. Jans vertelde op de persconferentie expliciet dat Jeltema nog eindverantwoordelijk is voor de komende transfers.

Ron Jans komt in een schoongeveegd straatje en Hans Nijland weet zich verzekerd van een technisch manager die meer gewicht in de schaal legt dan de bescheiden Jeltema, die onder vuur kwam te liggen bij de fans toen het eventjes niet goed ging op het veld. Jeltema presenteerde zich in interviews als een uiterst behoedzame werknemer die feitelijk weinig nieuws vertelde en daardoor ook weinig uitstraling had. Even afgezien van de procedure moet worden vastgesteld dat Jans als technisch manager meer mogelijkheden heeft dan Jeltema.

Na het aantrekken van Jans als manager was het logisch geweest om van deze technische functie een directiezetel te maken. Met andere woorden: geen technisch manager meer maar technisch directeur. Die stap wilde Nijland echter nog niet zetten omdat hij als algemeen directeur de macht binnen de organisatie zo min mogelijk wil delen. Vermoedelijk wil hij ook nog even afwachten hoe Jans het als manager gaat doen. Als Jans zich goed profileert in het komende seizoen zou de functie alsnog een directiefunctie kunnen worden.

(Mistersnooker is een oud-sportjournalist die op onafhankelijke wijze beschouwende verhalen schrijft over FC Groningen)  

Seizoen van FC Groningen ondanks bereiken playoffs een tegenvaller

Door Mistersnooker

FC Groningen heeft de playoffs gehaald maar daar is alles mee gezegd. Het optreden in het zo begeerde toetje van de competitie werd een sof. Tweemaal werd er met 4-1 verloren tegen AZ. De hamvraag is nu of de Groningers een geslaagd seizoen achter de rug hebben. Het antwoord is: nee.

In de eerste plaats werd er in de Euroborg saai, wisselvallig en slecht gepresteerd. De amusementswaarde was niet om over naar huis te schrijven en er waren weinig meeslepende wedstrijden te bewonderen voor de fans. En die waren voor aanvang van het seizoen wel beloofd door algemeen directeur Hans Nijland.

Het eerste jaar van hoofdtrainer Ernest Faber is een tegenvaller geworden. De als innovatief bekend staande oefenmeester heeft er lang over gedaan om de juiste formatie, taktiek en basiself te bepalen. Dat is hem aan te rekenen. Ook van de van hem bekende lange en zware trainingen hebben niet gebracht waar iedereen op had gehoopt.

Faber stelde direct na de uitschakeling tegen AZ dat er voor het komende seizoen versterkingen moet en komen. In elke linie minstens een, zo stelde hij. Faber heeft wel gelijk maar dat had hij niet meteen in het openbaar moeten roepen. Het lijkt erop dat hij het wisselvallige seizoen verklaart door de gebrekkige kwaliteit van zijn spelersgroep en dat hij zichzelf vrijpleit. Dat is een teken van zwakte. Faber was het vorig jaar augustus eens met de optimistische doelstellingen die met de huidige selectie gehaald moesten worden.

Er moeten inderdaad wel betere spelers bijkomen, maar Faber moet ook zelf in de spiegel gaan kijken. De start van de nieuwe competitie moet beter en daarom is het van belang dat de club deze keer in de zomer een trainingskamp belegt en niet in de winterpauze. Vanaf speelronde 1 moeten een paar zaken duidelijk zijn: de speelwijze, de basiself, de taktiek en de formatie waarmee het elftal zijn  tegenstanders tegemoet gaat treden.

Verder mag de trainingsmethode van Faber onder de loep genomen worden. Het elftal oogde namelijk niet fitter en scherper dan de meeste tegenstanders. De urenlange trainingen hebben in de wedstrijden nauwelijks het beoogde effect gehad. Het is te overwegen om terug te schakelen naar kortere, intensievere trainingen.

Tot slot was er dit seizoen een persoonlijk succesje voor doelman Sergio Padt, die in de selectie werd opgenomen van het Nederlandfs Elftal. Leuk voor Padt maar hij is gekozen bij gebrek aan beter. De keeper van FC Groningen heeft namelijk de meeste rebounds van de eredivisie en veel tegengoals werden gescoord nadat hij de bal niet klemvast kon vangen. Een elementaire tekortkoming die op zijn leeftijd moeilijk is te verbeteren. Het leren en oefenen van het vangen van de bal gebeurt doorgaans op jeugdige leeftijd. Het is een basistechniek die Padt mist. Zijn verkiezing voor Oranje is daarom verrassend te noemen. Padt houdt veel ballen tegen, maar een topkeeper zal hij nooit meer worden.

(Volgend seizoen verschijnt deze column op maandag om 18 uur en verder als er een aanleiding is voor een opinierend verhaal)  

    

FC Groningen-spelers kunnen zondag met vakantie

Door Mistersnooker

FC Groningen haalde dan weliswaar de playoffs, maar daar lijkt alles mee gezegd. De 4-1 nederlaag in de thuiswedstrijd tegen AZ voorspelt niet veel goeds voor het tweede duel in Alkmaar, dat morgenavond wordt gespeeld. Met andere woorden: de Groningers hebben hun laatste wedstrijd dit seizoen in de Euroborg gespeeld en overmorgen kunnen ze met vakantie.

Wie had gedacht dat de Trots van het Noorden het Europese ticket zou kunnen veroveren, moet een ras-optimist zijn geweest of iemand die de realiteit van de krachtsverhoudingen in de eredivisie volledig uit het oog heeft verloren. FC Groningen dankte het aan Vitesse (bekerzege) en FC Twente (mag nog twee jaar niet meedoen aan Europees voetbal) dat het sowieso mocht meedoen aan de playoffs.

Toegegeven, de laatste weken ging het prima met de ploeg van trainer Ernest Faber. Niet alleen het spel vertoonde een opgaande lijn maar ook werden er zoveel punten behaald dat de achtste plaats in de eindrangschikking een goede prestatie genoemd kan worden. Lange tijd leek het erop dat het elftal in het rechter rijtje zou eindigen. Na een wisselvallig seizoen heerste er na de laatste competitiewedstrijd zelfs tevredenheid in de burelen van de Euroborg.

De dreun die AZ woensdagavond uitdeelde, kwam daarom hard aan. Toch drukte die wedstrijd de beleidsbepalers van  de club met de neus op de feiten. AZ voetbalde veel gemakkelijker dan FC Groningen, dat een paar basisspelers miste, maar op veel facetten van het spel de onderliggende partij was. Aan het gemak waarmee de Alkmaarders combinaties uitvoerden, kon je zien dat FC Groningen simpelweg kwaliteit tekort komt om een rol van betekenis te spelen.

Zoals Johan Cruijff al zei: elk nadeel heb zijn voordeel. Het voordeel van de draai om de oren is namelijk dat het voor iedereen duidelijk is dat de selectie een flinke kwaliteitsinjectie nodig heeft. Tenminste, als directeur Nijland en zijn medewerkers de ambitie hebben om structureel in het linker rijtje van de eredivisie te voetballen.

Bovenstaand verhaal blijft gewoon intact als FC Groningen zaterdag met 4-0 wint van AZ en alsnog naar de finale gaat van de playoffs. Gezien het kwaliteitsverschil tussen beide ploegen is het zeer onwaarschijnlijk dat zo’n voetbalwonder zich zal voltrekken. In dat geval moet AZ een totale offday hebben. Het lijkt me echter uitgesloten dat de Alkmaarders zich in eigen huis laten foppen.

(Elke maandag en vrijdag om 18 uur een opinierend verhaal over FC Groningen op dit blog)