Door
Mistersnooker
FC Groningen
is gebaat bij het vertrek van trainer Ernest Faber. En als de oefenmeester
realistisch is, werkt hij mee aan een vervroegde aftocht. De uitschakeling in
de beker tegen laagvlieger Roda JC en het verlies tegen Sparta, de hekkensluiter van de
eredivisie (2-1) betekenen de genadeklap voor Faber die met
zijn ploeg nu in een situatie zit die hij zelf heeft veroorzaakt.
Het gaat er
nu niet meer om of Faber een goede trainer is. Belangrijker is de vraag in
hoeverre de trainer schuldig is aan de sportieve misere. En het antwoord kan
alleen maar bevestigend zijn. De twee recente verliespartijen zijn mede het
gevolg van de disciplinaire maatregel tegen Idrissi en Mahi, twee van de beste
spelers van FC Groningen.
De beide
gestrafte spelers wordt onder meer verweten dat ze hun ‘eigen wedstrijdjes’
spelen. Idrissi werd verweten dat hij totaal niet mee verdedigt en Mahi zou
alleen uit zijn op persoonlijk succes om later een betere transfer af te kunnen
dwingen. Daarnaast heeft Mahi zich onheus gedragen in de kleedkamer. Volgens
ingewijden zou een heftige ruzie met zijn teamgenoot Lars Veldwijk ten grondslag
liggen aan de ernstige strafmaatregel van de club: voor een week verbannen van de trainingen
en wedstrijden.
De rol van
Faber in het geheel is bepalend. Als technisch eindverantwoordelijke is hij er
niet in geslaagd om iedereen dezelfde koers te laten varen. Met andere woorden:
Idrissi en Mahi waren onvoldoende doordrongen van het teambelang en daar had
Faber wel voor moeten zorgen. De discipline binnen de selectiegroep is al een
tijdje ver te zoeken en ook het gemak waarmee spelers rode kaarten incasseren, getuigt niet van beheersing in het belang van het elftal.
Faber en
zijn assistenten Marcel Groninger en Peter Hoekstra zijn allen oud-spelers die
de voetballers kennelijk te veel de vrije teugels hebben gegeven. De veertigers
wilden vermoedelijk niet als politieagenten optreden, terwijl dat soms wel nodig
is om het groepsbelang te bewaken. En het is moeilijk om de teugels in een
later stadium weer aan te halen. Daarom zit er voor de clubleiding nu niets
anders meer op dan de ontslagbrief voor Faber te gaan schrijven. Alles in het
belang van de club, want doorgaan op de huidige voet, is vragen om
moeilijkheden.
Nogmaals,
Faber kan best een goede trainer zijn en een innemende persoonlijkheid. Daar
gaat het nu niet meer om. Belangrijk is nu dat de huidige situatie vraagt om
een ingreep. De selectie schreeuwt om een nieuwe, frisse leiding. Faber
vertelde na de schorsing van Idrissi en Mahi dat de spelers nu weten waar de
grenzen liggen. Maar hij vergat erbij te vertellen dat ze die grenzen kennelijk
nog niet wisten. En dat mag de trainer zich persoonlijk aanrekenen.
De vraag wie
het roer nu moet overnemen is gemakkelijk te beantwoorden: Ron Jans. Hij is in
het huis aanwezig dat hij zo goed kent en is op dit moment de meest geschikte
persoon om Faber op te volgen. Jans heeft al aangegeven dat hij dat nooit zal
gaan doen, maar in het belang van de club zal hij op deze woorden moeten
terugkomen.
(Elke dag na een
competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke
opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in
het Noorden)