En weer was het spannend. Ik kreeg in de match tegen Davith een 2-1 voorsprong, maar aan het einde sloeg de vermoeidheid toe. De decider was voor Davith, die de gewoonte heeft om aan het eind van een frame allerlei snookers te leggen. Ik kreeg zo'n veertig strafpunten. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik mentaal uitgeput was om de match te willen winnen. Na de 3-0 tegen Tjerk, de avond ervoor, was dit net 1 frame te veel voor me.
Ondertussen kwam Bas de speelzaal binnenlopen om te gaan trainen voor zaterdag. De cruciale match tegen West End2.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten