De kop is eraf. De huiscompetitie van Tasmania is begonnen. En hoe. Het allereerste frame tussen mij en Hilbrand eindigde met een respotted black. Over de kwaliteit van het spel zullen we weinig woorden vuil maken. We haalden beiden lang niet het niveau dat we kunnen spelen. Hilbrand raakte er af en toe van uit zijn humeur, maar ik wist dat zoiets kan gebeuren in september. We speelden drie frames in twee uur en er waren geen breaks bij van enige importantie. De frames werden beslist bij de laatste hoge kleuren en alle keren was Hilbrand de gelukkige. Na drie maanden niet gespeeld te hebben, ging het bij mij niet goed, maar wel beter dan tijdens de eerste trainingen. Woensdag en vrijdagmiddag maar weer aan de bak.
In elk geval hield ik een nieuwe (tweedehandse) koffer aan de match over. Gekocht van Hilbrand omdat die van mij gevaarlijke gaten aan de uiteinden had.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten