Door Henk Hielkema
Strand Larsen is de naam. De ingevallen aanvaller die door
FC Groningen-trainer Danny Buijs buiten de basis werd gelaten, zorgde met een
schitterende goal in blessuretijd tegen SC Cambuur voor de winnende treffer:
1-2. De jonge Noor nam daarmee revanche op zijn trainer die aan De Leeuw (in de
basis) en Postema (eerste invaller) de voorkeur gaf. Strand Larsen nam de bal
in het Friese strafschopgebied aan en bereidde een fantastische omhaal voor die
in de winkelhaak van het Cambuur-doel belandde.
Beide ploegen begonnen vol inspiratie en goede moed aan de
eerste helft. FC Groningen had het groen in zijn tenue een tintje lichter
gegeven, waardoor de ploeg een frisse uitstraling kreeg en SC Cambuur had van
de doelen mooie rechthoekige hokken gemaakt met nieuwe witte netten. Het geheel
werd omzoomd door fanatieke supporters die na een lange coronaperiode wel weer
zin hadden om hun teams aan te moedigen.
Het resultaat was een evenwichtige periode waarin de
ambitieuze promovendus gelijkwaardig voetbalde aan de meer ervaren
eredivisionisten uit Groningen. De situatie veranderde nadat El Messauodi halverwege
de eerste helft een simpele kopbal uit een hoekschop pardoes in het
Cambuur-doel zag verdwijnen. Het was ook het enige opwindende moment in de
beginfase. Voor de rest gaven de beide verdedigingen hun aanvallende
tegenstanders weinig ruimte.
De meest opvallende speler was voor de rust Gudmundsson die met
enkele fraaie voorzetten voor enige dreiging zorgde in het Friese strafschopgebied.
Maar afgezien van het Groninger doelpunt konden de gasten weinig klaarspelen.
Ook de teruggekeerde Michael de Leeuw kwam aanvankelijk niet in het stuk voor maar
zijn gepassioneerde inzet zorgt eigenlijk altijd voor wat onverwachte dreiging.
Cambuur-trainer Henk de Jong drukte in de pauze zijn spelers
vermoedelijk op het hart dat je slechts op een manier aan de gelijkmaker kon
komen: met een onverbloemde inzet. FC Groningen, dat technisch beter oogde, gaf
steeds meer terrein prijs en de gelijkmaker kon niet uitblijven. Als je zo hard
werkt voor een doelpunt dan verdien je hem ook. Door de wereldgoal van Strand
Larsen hielden de Friezen niets aan hun inzet en passie over. Op grond van hun
werklust hadden ze wel een puntje verdiend.
(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van
het Noorden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten