Vanmiddag ging ik naar Tasmania om te trainen, maar Hilbrand was er ook en dus gingen we al snel een match spelen. Met alle respect voor Hilbrand, maar ik baalde enorm van de vele fouls die ik maakte en ook van de vele ballen die ik klaar legde. Terwijl het juist mijn kwaliteit is om weinig weg te geven. Het vreemde is dat je zo'n trend tijdens een match niet zomaar kunt uitschakelen.
Normaal gesproken win ik van de 5 frames er twee van hem, maar deze keer was het maar eentje. Trouwens, het laatste frame was typerend voor mij. Blauw, roze en zwart lagen klaar voor een winnende break. Blauw lag nog een beetje moeilijk, maar roze en zwart lagen al bijna in de pocket. Blauw maakte ik en daarna wilde ik roze te mooi (en dus te zacht) scoren. Weg tweede winstframe.
Ik was aardig gefrustreerd. Maar ook dat hoort niet. Dus maar even over deze middag bezinnen. Ik was mentaal nog nooit zo zwak.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten