OPEN BRIEF AAN ARJEN ROBBEN
Hallo Arjen,
Hou ermee op. We hebben de trieste aftocht in de Euroborg gezien en ook je teleurstelling. Nog geen dag later klink je strijdvaardig door te zeggen dat opgeven niet in je woordenboek voorkomt. Maar we willen je niet herinneren als blessuregevoelige veteraan. Waarom doe je je dit zelf aan? Diep in je hart weet je dat het dit seizoen een worsteling wordt. En je fans zullen telkens hun hart vasthouden. Niemand zal het je kwalijk nemen als je stopt als professioneel voetballer.
Verruil de voetbalkleding voor een pak met stropdas. Help FC Groningen door zitting te nemen in de directie. Je hebt in de keukens gekeken van een aantal absolute topclubs in Europa. Je weet als geen ander hoe je een voetbalclub moet leiden. Met deze kennis help je je oude liefde meer dan op het voetbalveld. Wil je blijven spelen? Ga dan met je vriendenclub in Bedum op zondagmorgen een balletje trappen. Daar haal je het plezier uit dat je nog niet kunt missen.
Arjen, op deze manier kun je toch geen afscheid nemen van je professionele carriere? Ik snap dat je de club waar je bent begonnen van dienst wil zijn. Iets wil teruggeven. Die instelling siert je en valt te prijzen. Ik zie je nog naar Corpus den Hoorn komen op je fiets. Direct van school naar de jeugdtraining. En altijd eerst even een tosti in de kantine van GRC Groningen. Als kaderlid van die club heb ik die tosti's regelmatig voor je gemaakt inclusief je favoriete currysaus.
Als B-junior zagen we je spelen en uit alle hoeken en gaten wist je het vijandelijke net te vinden. Niet altijd tot genoegen van je medespelers, want je gaf geen bal af. Daarom was het goed dat je de A-junioren oversloeg en direct werd overgeheveld naar de eerste seniorenselectie. Ik wil je herinneren als de egoistische doelpuntenmaker en later als de gevierde ster van Bayern Munchen. Stop met de geforceerde terugkeer in de eredivisie. Doe jezelf een lol en help FC Groningen op een andere wijze. De club zal dolgraag nog een officiele afscheidswedstrijd voor je organiseren.
Met groet Henk Hielkema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten