FC Groningen voetbalt te vaak met de handrem

Door Mistersnooker

FC Groningen sprokkelde zondagmiddag in de Euroborg een puntje tegen AZ: 1-1. Maar de wedstrijd was exemplarisch voor het spel van de Groningers. Pas na de achterstand gooide de ploeg van trainer Faber alle remmen los en veroverde het nog een puntje met aantrekkelijk voetbal. 

Als de club niet weet waarom het publiek in de Euroborg zo vaak ontevreden is, dan heeft het duel tegen AZ het antwoord gegeven: te vaak voetbalt het team met een aangetrokken handrem. En dat is de trainersstaf aan te rekenen. Kennelijk is er een achterstand voor nodig om wat aanvallender en avontuurlijker te spelen.

In het eigen stadion zou de Trots van het Noorden vanaf minuut een ongeremd moeten spelen voor de overwinning. Natuurlijk is er een verschil tussen roekeloos spel en voetballen op de aanval. Dit is daarom geen pleidooi om achterin de boel open te gooien, maar veel meer om met de wil om te winnen te gaan voetballen. Het gemis van het laatste is de reden voor de trouwe aanhang om de eigen ploeg kritisch te bejegenen.

Die ontevredenheid is niet van de laatste weken, maar ook het vorige seizoen schuwde trainer Faber te vaak de passievolle aanval en wisselde hij allerminst om een zege af te kunnen dwingen. Als die conservatieve houding van de trainer niet verandert, zal de eigen aanhang de spelers met fluitconcertjes blijven begeleiden als het elftal zo op het oog zonder al te veel bezieling en passie de bal in beweging brengt.

Clubdirecteur Hans Nijland moet het voorzichtige spel van de ploeg in de Euroborg ook afkeuren, want hij pleit voor vrijwel elk seizoen voor meeslepende wedstrijden met strijd en passie. Als geen ander weet hij wat de seizoenkaarthouders willen: amusement met spel dat bol staat van bezetenheid. Die elementen ontstaan nu pas als de spelers de instructies van de trainer laten voor wat ze zijn en volop vechten voor een resultaat.

Het resultaat was tegen AZ dus een puntje en daarmee blijft FC Groningen onderin de middenmoot hangen. De afstand met de positie die nacompetitie oplevert voor degradatie is slechts drie punten. Er is dus geen enkele reden om op dit moment naar boven te kijken. Integendeel, Faber en zijn mannen zullen alle zeilen moeten bijzetten om een beetje veilig de winterstop in te gaan.

Er zal ongetwijfeld intern over de voorzichtige tactiek gesproken worden, maar de tijd lijkt rijp om eens met de vuist op tafel te slaan. Dat zou dan de vuist van Nijland moeten zijn om zijn trainers duidelijk te maken dat het publiek in de Euroborg vermaakt moet worden. De slappe houding van het elftal is namelijk structureel geworden.    

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)