Door Henk Hielkema
Als FC Groningen-trainer Danny Buijs zijn elftal de vorige
week op scherp wilde zetten met enkele laatdunkende opmerkingen in de richting
van zijn spelers, dan is hij daar goed in geslaagd. Het bezoekende AZ wist
zondagavond niet waar het moest zoeken in de Euroborg. Met een ongelooflijke
felheid voetbalden de Groningers zich naar de tweede zege van het seizoen: 2-0.
Buijs zag zijn pupillen deze keer het vuur uit de sloffen
lopen. De Alkmaarders kwamen daardoor niet in hun geliefkoosde positiespel en konden
amper gevaarlijk worden voor het doel van de thuisclub. Als je zo onstuimig van
start gaat, dan is het altijd de vraag hoe lang je dat kunt volhouden. Meestal is
de brandstof dan halverwege de tweede helft wel op. Maar de beloning van al dat
gezwoeg in de vorm van een voorsprong hield FC Groningen tot het einde op de
been.
Ngongo fabriceerde een bijna ondenkbare openingstreffer in
de eerste helft. Een voorzet verwerkte hij tot een hakbal in de lucht die in de
kruising van het AZ-doel belandde. Een doelpunt zoals je die alleen tegenkomt
in een stripboek uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. De tweede treffer was
misschien iets minder mooi maar was wel een specifieke De Leeuw-actie. Hij
maakte zijn eerste goal van het seizoen door een verdediger en zijn doelman te
slim af te zijn.
Die voorsprong werkte als benzine voor de auto. Strand
Larsen en Postema vervingen moegestreden teamgenoten en dat gebeurde allemaal
terwijl AZ de grootste moeite had om dreigend voor het Groninger doel te komen.
Afgezien van een paar hachelijke momenten in het begin van het duel hadden de
Groninger verdedigers hun zaakjes onder controle.
Met de drie punten kreeg FC Groningen weer wat aansluiting
met de onderste helft van de ranglijst. Maar de grootste winst was wel de
manier waarop de equipe van Buijs zijn tegenstander naar de strot greep. Op
deze manier moeten er meer overwinningen behaald kunnen worden. Het is namelijk
de enige manier om een kwalitatief betere tegenstander onder de duim te houden.
Het zou trouwens ook een beetje beschamend zijn om het hele seizoen
degradatievoetbal te spelen.
De wedstrijd tegen AZ bewees dat de Euroborg voor veel
tegenstanders een lastig te nemen horde kan zijn. Wel onder de voorwaarde dat je
als FC Groningen-speler voetbalt alsof je leven ervan af hangt. Dat was
zondagavond het geval tot groot genoegen van trainer Buijs.
(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van
het Noorden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten