Door Henk Hielkema
FC Groningen blijft in de griezelzone van de ranglijst na de
1-1 tegen RKC in de Euroborg. Het lukte de Groningers niet om de Waalwijkers
van zich af te schudden en de weg naar veiliger oorden in te slaan. Uiteindelijk
maakte invaller Strand Larsen de gelijkmaker en dat was het hoogst haalbare. FC
Groningen vocht pas na de rust voor een resultaat tegen het echt niet
imponerende RKC.
Na de afscheidsronde van de in een driedelig pak gestoken Arjen
Robben ging een goed gevulde Euroborg er even goed voor zitten. Maar FC
Groningen liet in die eerste helft weinig zien om je over op te winden. In
plaats van een meeslepende voetbalshow kregen de toeschouwers een slappe
vertoning te zien van hun idolen. RKC had weinig te duchten en nam zelfs een
verdiende voorsprong door spits Kramer die doelman Leeuwenburgh te slim af was
met een schuiver.
De Trots van het Noorden voetbalde de eerste helft zonder de
passie en inzet die enkele weken geleden nog in de Euroborg te zien waren. De
Groningers bewogen zich over het veld alsof ze veilig in de middenmoot
speelden. Kennelijk moeten de spelers van trainer Danny Buijs nog even
doordrongen worden van het feit dat in de kelder van de eredivisie iets anders
gevraagd wordt dan het obligate positiespel zonder perspectief.
Buijs moet zich voor de rust op de bank geergerd hebben aan
de vrijblijvendheid van zijn equipe. Als je de gevarenzone wil ontvluchten heb
je tegen concurrerende teams meer nodig dan aardig combinatiespel. De
over-mijn-lijk mentaliteit ontbrak aanvankelijk bij de Groninger die na de rust
wel energieker aan het gevecht om de punten begonnen. Met hulp van de achterban
op de tribunes moest RKC een stapje terug doen. Met spits Postema voor de
tegenvallende Ngongo koos Buijs voor meer power in de aanval.
Postema moest echter snel weer uitvallen met een blessure,
waarna Strand Larsen zijn kans waarnam om zich als basisspeler te bewijzen voor
Buijs. Daar slaagde hij in door de bal na een lage voorzet in het vijandelijke
doel te werken. Een typische spitsengoal, die Buijs voor het probleem stelde
wie nu eigenlijk de beste nummer negen van zijn ploeg is: De Leeuw, Postema of
Strand Larsen. De trainer heeft in elk geval veertien dagen de tijd om daar
over na te denken. De komende week staat in het teken van het Nederlands
Elftal.
(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van
het Noorden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten