(Op deze site schrijf ik het komend seizoen geen wedstrijdverslagen meer van FC Groningen. Daarvoor in de plaats komen opinierende artikelen over sportgebeurtenissen die in de actualiteit zijn.)
Door Henk Hielkema
Ajax-trainer Maurice Steijn en de spelers Bergwijn, Berghuis
en Brobbey zijn deze week met een lijnvlucht naar het trainingskamp in
Duitsland afgereisd. Ze wilden niet in het toestel met propellers stappen
waarin de rest van het gezelschap werd vervoerd. Ze vertrouwden de charter niet
en kozen daarom voor de lijnvlucht. Het lijkt op een vliegangst-light die wel
eens zou kunnen uitgroeien tot een echte vliegangst.
Bang om te vliegen had ook Dennis Bergkamp. Die angst begon
tijdens de vlucht van de Verenigde Staten naar Nederland toen het Nederlands
Elftal terugkeerde van het WK. Een lollige journalist – in meen dat het Lex
Muller was – riep voor gein dat er een bom aan boord was. Er brak niet alleen
paniek uit bij de gezagvoerders en het personeel maar ook bij Dennis die daarna
nooit meer een stap in een vliegtuig zette. Als Ajax ergens in Europa speelde,
reisde hij per auto in gezelschap van een clubmedewerker.
Zelf heb ik ook vliegangst. In de jaren tachtig van de
vorige eeuw heb ik een keer gevlogen. In die periode ontstond de gedachte dat
voetbalclubs voor sommige uitwedstrijden beter een binnenlandse vlucht konden boeken
dan een urenlange busreis. Zo vloog SC Veendam ooit van Eelde naar vliegveld
Beek in Limburg voor de uitwedstrijd tegen MVV. Als sportjournalist moest ik
mee en dat was de eerste en laatste keer dat ik in een vliegtuig ben gestapt.
De Fokker Friendship rammelde tijdens het opstijgen en het
was er zo klein dat je amper beenruimte had. Vooral speler Jan Redmeijer had
daar last van want hij was ongeveer twee meter lang. Het was verre van
comfortabel. Enkele luchtzakken veroorzaakten plotselinge schommelingen en bij
de landing hield ik mijn hart vast. De tijdwinst woog niet op tegen de nadelen.
Op de terugweg kwam de stewardess al na een kwartier melden dat we de riemen
moesten vastmaken. Veel te vroeg, dacht ik. Maar door de westenwind duurde de vlucht
aanzienlijk korter dan de heenreis.
Later kon ik met de
basketballers van Donar mee voor een trip door de VS. Ik weet niet meer met
welke smoes ik de hoofdredactie overtuigde om niet mee te gaan, maar de krant
besloot om het aanbod van Donar vriendelijk af te wijzen. Mijn buitenlandse
dienstreizen beperkten zich daarna tot Europa. En die waren met de auto of
trein goed te doen.
(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van
het Noorden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten