Door Henk Hielkema
FC Groningen gaf in Rotterdam het goede spel van de laatste
weken een prima vervolg door tegen Feyenoord een knappe remise (1-1) in de
wacht te slepen. Zonder al te veel ontzag traden de Groningers de nummer drie
van de eredivisie tegemoet. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ze zich een
groot deel van de wedstrijd beperkten tot verdedigen, maar dat was in dit geval
de enige mogelijkheid om een resultaat te boeken. Het puntje is ook van belang
met het oog op het behalen van de playoffs.
De eerste helft leverde FC Groningen vakwerk af. In het
bekendste voetbalstadion van Nederland was aan Groninger zijde geen enkele
sprake van Kuipvrees. De noorderlingen waren goed geinstrueerd door trainer
Poldervaart (Buijs was geschorst) die zijn ploeg gedisciplineerd liet
verdedigen. Bij balverlies mocht alleen spits Strand Larsen een aanvallende
positie innemen, de overige negen veldspelers hulden zich in de rol van
verdediger.
Dat je als ploeg met zo’n verdedigende instelling niet
kansloos bent, bewees de Trots van het Noorden na een kwartiertje. De bij
balbezit voortdurend naar voren lopende Meijer is al wekenlang een uitstekende swingback,
maar in de Kuip gaf hij een assist aan De Leeuw die vanaf de penaltystip de bal
fraai in de bovenhoek joeg: 0-1. Het was niet alleen een persoonlijk succesje
voor de achttienjarige Meijer maar zeker ook voor de zeventien jaar oudere De
Leeuw die al een hele tijd geen goal had gemaakt.
Voor de rest was het voor de Groningers verdedigen geblazen,
want Feyenoord zette FC Groningen voor een volle Kuip behoorlijk onder druk.
Een paar keer moest doelman Leeuwenburg handelend optreden en had hij ook een
keer geluk dat de Rotterdamse aanvallers in de eerste helft het vizier niet op
scherp hadden staan. De 1-0 voorsprong kon daarom nog vrij simpel worden
verdedigd. De rust kwam voor de noorderlingen goed uit, want de gelijkmaker zou
voor Feyenoord niet onverdiend zijn geweest.
De Rotterdamse treffer kwam er na de rust alsnog. Halverwege
de tweede helft kopte Dessers de bal achter doelman Leeuwenburg. Daarna moesten
de Groningers alle zeilen bijzetten om Feyenoord van de zege af te houden. Vanuit
de verdediging trapten ze de bal in de richting van Strand Larsen, die geen
enkele bal kon vasthouden. In feite voetbalde de jonge Noor voor spek en bonen,
want hij had niets in de te brengen.
In de spannende slotfase kregen veel FC Groningen-spelers
een voor een kramp en dat was niet zo verwonderlijk, want ze moesten alles
geven om uiteindelijk met een resultaat terug naar Groningen te gaan. Vaak is
het veinzen van kramp ook een truc om tijd te winnen, maar daar leek hier geen
sprake van. De enige dissonant in de ploeg van Poldervaart was Abraham, die een
dikke onvoldoende scoorde.
(Henk Hielkema is oud-journalist van het Dagblad van
het Noorden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten