FC Groningen gebaat bij vertrek Ernest Faber

Door Mistersnooker

FC Groningen is gebaat bij het vertrek van trainer Ernest Faber. En als de oefenmeester realistisch is, werkt hij mee aan een vervroegde aftocht. De uitschakeling in de beker tegen laagvlieger Roda JC en het verlies tegen Sparta, de hekkensluiter van de eredivisie (2-1) betekenen de genadeklap voor Faber die met zijn ploeg nu in een situatie zit die hij zelf heeft veroorzaakt.

Het gaat er nu niet meer om of Faber een goede trainer is. Belangrijker is de vraag in hoeverre de trainer schuldig is aan de sportieve misere. En het antwoord kan alleen maar bevestigend zijn. De twee recente verliespartijen zijn mede het gevolg van de disciplinaire maatregel tegen Idrissi en Mahi, twee van de beste spelers van FC Groningen.

De beide gestrafte spelers wordt onder meer verweten dat ze hun ‘eigen wedstrijdjes’ spelen. Idrissi werd verweten dat hij totaal niet mee verdedigt en Mahi zou alleen uit zijn op persoonlijk succes om later een betere transfer af te kunnen dwingen. Daarnaast heeft Mahi zich onheus gedragen in de kleedkamer. Volgens ingewijden zou een heftige ruzie met zijn teamgenoot Lars Veldwijk ten grondslag liggen aan de ernstige strafmaatregel van de club: voor een week verbannen van de trainingen en wedstrijden.

De rol van Faber in het geheel is bepalend. Als technisch eindverantwoordelijke is hij er niet in geslaagd om iedereen dezelfde koers te laten varen. Met andere woorden: Idrissi en Mahi waren onvoldoende doordrongen van het teambelang en daar had Faber wel voor moeten zorgen. De discipline binnen de selectiegroep is al een tijdje ver te zoeken en ook het gemak waarmee spelers rode kaarten incasseren, getuigt niet van beheersing in het belang van het elftal.

Faber en zijn assistenten Marcel Groninger en Peter Hoekstra zijn allen oud-spelers die de voetballers kennelijk te veel de vrije teugels hebben gegeven. De veertigers wilden vermoedelijk niet als politieagenten optreden, terwijl dat soms wel nodig is om het groepsbelang te bewaken. En het is moeilijk om de teugels in een later stadium weer aan te halen. Daarom zit er voor de clubleiding nu niets anders meer op dan de ontslagbrief voor Faber te gaan schrijven. Alles in het belang van de club, want doorgaan op de huidige voet, is vragen om moeilijkheden.

Nogmaals, Faber kan best een goede trainer zijn en een innemende persoonlijkheid. Daar gaat het nu niet meer om. Belangrijk is nu dat de huidige situatie vraagt om een ingreep. De selectie schreeuwt om een nieuwe, frisse leiding. Faber vertelde na de schorsing van Idrissi en Mahi dat de spelers nu weten waar de grenzen liggen. Maar hij vergat erbij te vertellen dat ze die grenzen kennelijk nog niet wisten. En dat mag de trainer zich persoonlijk aanrekenen.

De vraag wie het roer nu moet overnemen is gemakkelijk te beantwoorden: Ron Jans. Hij is in het huis aanwezig dat hij zo goed kent en is op dit moment de meest geschikte persoon om Faber op te volgen. Jans heeft al aangegeven dat hij dat nooit zal gaan doen, maar in het belang van de club zal hij op deze woorden moeten terugkomen.

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen-trainer Faber verklaart de oorlog aan enkele basisspelers

Door Mistersnooker

Het is oorlog tussen FC Groningen-trainer Ernest Faber en een deel van de spelersgroep. Na de nederlaag tegen Willem II (0-1) vertoonden Idrissi en Mahi volgens de oefenmeester ‘ontoelaatbaar gedrag’ en werden vervolgens uit de selectie gezet. Idrissi is gedegradeerd naar de beloften en Mahi moet zich maandag melden bij de directie van de club. Het lijkt een laatste poging van Faber om het tij te keren. De Trots van het Noorden komt namelijk steeds dichter bij de gevarenzone van de eredivisie.

Wat de verbannen spelers precies hebben uitgespookt, is niet bekend maar een dergelijk strenge strafmaatregel komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. De ontwikkelingen bij de club moeten gezien worden als symptomen van een ernstige sportieve – en nu dus ook een intermenselijke – crisis. Met 9 punten uit 9 duels, waarvan er zes in de Euroborg zijn gespeeld, stevent FC Groningen af op een dramatisch seizoen waarin het zomaar in degradatiegevaar kan komen.

Faber eist niet alleen meer inzet en passie van zijn spelers maar ook meer durf en aanvallender voetbal. Het is nu voor het eerst dat hij met de vuist op tafel slaat. Hij moest ook wel, want zoals het vanaf de competitiestart ging, kon het niet langer. De trainer maakte zijn bedoelingen tijdens het duel met Willem II al duidelijk toen hij in de tweede helft de jongelingen Reis en Absalem in de ploeg bracht voor de zwakke Jenssen en Idrissi.

Het leek een goede ingreep, want met de nieuwelingen kreeg het elftal meer energie. Ondanks het feit dat ze met tien man een 1-0 achterstand moesten goedmaken (Hrustic kreeg in de eerste helft al een rode kaart) speelde de equipe van Faber vol op de gelijkmaker. Daardoor werd het toch nog een leuke tweede helft waarin FC Groningen een paar keer dichtbij een doelpunt was.

De Groningers hebben de komende weken geen last van kritische eigen aanhang, want met Roda JC (voor de beker), Sparta en Heracles zetten ze zich vanaf woensdag schrap voor drie uitwedstrijden. Het lijkt erop dat Absalem en Reis in die wedstrijden het vertrouwen krijgen van Faber. Voor hem is het te hopen dat de ontmoetingen op vreemde bodem gunstig verlopen. Goede resultaten maken hem niet alleen sterker in de oorlog met sommige spelers, maar versterken ook zijn eigen positie.

Als de wedstrijden tegen Roda, Sparta en Heracles slecht voor FC Groningen aflopen dan hoef je geen helderziende te zijn om te voorspellen dat de laatste dagen van Faber bij de club zijn geteld. Door oorlog te maken met enkele basisspelers neemt hij een risico. Hij hoopt om een gunstig effect maar als die uitblijft, heeft Faber met vuur gespeeld en verloren. Overigens pleit het voor hem dat hij op dit moment ingrijpt, want zonder schokeffect zou er weinig in positieve zin gaan veranderen.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen voetbalt te vaak met de handrem

Door Mistersnooker

FC Groningen sprokkelde zondagmiddag in de Euroborg een puntje tegen AZ: 1-1. Maar de wedstrijd was exemplarisch voor het spel van de Groningers. Pas na de achterstand gooide de ploeg van trainer Faber alle remmen los en veroverde het nog een puntje met aantrekkelijk voetbal. 

Als de club niet weet waarom het publiek in de Euroborg zo vaak ontevreden is, dan heeft het duel tegen AZ het antwoord gegeven: te vaak voetbalt het team met een aangetrokken handrem. En dat is de trainersstaf aan te rekenen. Kennelijk is er een achterstand voor nodig om wat aanvallender en avontuurlijker te spelen.

In het eigen stadion zou de Trots van het Noorden vanaf minuut een ongeremd moeten spelen voor de overwinning. Natuurlijk is er een verschil tussen roekeloos spel en voetballen op de aanval. Dit is daarom geen pleidooi om achterin de boel open te gooien, maar veel meer om met de wil om te winnen te gaan voetballen. Het gemis van het laatste is de reden voor de trouwe aanhang om de eigen ploeg kritisch te bejegenen.

Die ontevredenheid is niet van de laatste weken, maar ook het vorige seizoen schuwde trainer Faber te vaak de passievolle aanval en wisselde hij allerminst om een zege af te kunnen dwingen. Als die conservatieve houding van de trainer niet verandert, zal de eigen aanhang de spelers met fluitconcertjes blijven begeleiden als het elftal zo op het oog zonder al te veel bezieling en passie de bal in beweging brengt.

Clubdirecteur Hans Nijland moet het voorzichtige spel van de ploeg in de Euroborg ook afkeuren, want hij pleit voor vrijwel elk seizoen voor meeslepende wedstrijden met strijd en passie. Als geen ander weet hij wat de seizoenkaarthouders willen: amusement met spel dat bol staat van bezetenheid. Die elementen ontstaan nu pas als de spelers de instructies van de trainer laten voor wat ze zijn en volop vechten voor een resultaat.

Het resultaat was tegen AZ dus een puntje en daarmee blijft FC Groningen onderin de middenmoot hangen. De afstand met de positie die nacompetitie oplevert voor degradatie is slechts drie punten. Er is dus geen enkele reden om op dit moment naar boven te kijken. Integendeel, Faber en zijn mannen zullen alle zeilen moeten bijzetten om een beetje veilig de winterstop in te gaan.

Er zal ongetwijfeld intern over de voorzichtige tactiek gesproken worden, maar de tijd lijkt rijp om eens met de vuist op tafel te slaan. Dat zou dan de vuist van Nijland moeten zijn om zijn trainers duidelijk te maken dat het publiek in de Euroborg vermaakt moet worden. De slappe houding van het elftal is namelijk structureel geworden.    

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

PEC Zwolle legt zwakheid FC Groningen bloot

Door Mistersnooker

Het krediet dat FC Groningen-trainer Ernest Faber kreeg na de overwinning op FC Twente is na de nederlaag tegen PEC Zwolle (3-2) alweer verspeeld. De wedstrijd tegen de oude club van technisch manager Ron Jans legde bloot waar het bij de Trots van het Noorden aan schort.

In de eerste plaats laat de ploeg veel te weinig bezieling en spelvreugde zien. De Groningers moeten maar eens een video bekijken van de manier waarop debutant VVV Venlo voetbalt: altijd met opgestroopte mouwen, gretig, met bezieling en zonder overbodige franje. Allemaal eigenschappen die FC Groningen mist.

Verder toonde het duel aan dat de overschatte keeper Padt ongeschikt is voor een topclub. Hij oogt altijd prima doordat hij zijn forse lichaam doorgaans in de baan van het schot op doel gooit, maar daarmee is hij nog geen topkeeper. Zijn vangtechniek laat veel te wensen over. De keren dat de tegenstander na een rebound van hem scoort, is inmiddels niet meer bij te houden op een telraam. Ook in Zwolle verwerkte hij een afstandsschot verkeerd.

En als er nog getwijfeld mocht worden over het zwakste deel van het elftal, dan weet nu iedereen dat dat de verdediging is. Niet alleen laat Padt vaak ballen los maar ook de centrale verdedigers missen de meedogenloosheid die in de eredivisie vereist is. Ze hebben er kennelijk moeite mee om de bal ferm uit het strafschopgebied te trappen. Toch is ook het middenveld schuldig, want dat deel van het team wordt doorgaans te gemakkelijk overbrugd.

Tom van Weert maakte (en ik heb het nog steeds over PEC Zwolle – FC  Groningen) duidelijk dat het met de discipline in het elftal ook droevig is gesteld. Hij haalde een tegenstander schaamteloos neer door een onbehouwen tackle op de achilleshiel. De rode kaart kon niet roder zijn. Zijn actie mag je – hoe vreemd het ook klinkt- de technische staf aanrekenen. Een speler in een strak geleide ploeg haalt het wel uit zijn hoofd om op deze manier zijn team te duperen.

Was er dan helemaal niets positiefs te melden? Sommige volgers zijn opgetogen over het spel en de goal van de Japanner Doan, maar het is de vraag of het opstellen van een jong talent bijdraagt aan het klimmen uit het moeras. Daar heb je ervaren spelers voor nodig. Gezien het duel zijn er weinig aanknopingspunten voor een positief vervolg tegen de eerstvolgende tegenstander in de competitie: AZ.

De komende twee weken zonder competitie mag Faber proberen zijn spelers goed voor te bereiden op AZ. Maar menigeen vraagt zich af of deze trainer zijn spelers nog voldoende kan ‘raken‘. Na de volgende wedstrijd weten we meer.

    

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

Zege op FC Twente redding voor Faber

Door Mistersnooker

Ernest Faber, trainer van FC Groningen, kan voorlopig rustig slapen. Hij hoeft zich voorlopig geen zorgen te maken om zijn baan, want de club won met 1-0 tegen FC Twente en daarmee is de kou uit de lucht. Maar als er een prijs zou bestaan voor de slechtste voetbalwedstrijd ooit in de eredivisie, dan maakten FC Groningen en FC Twente daar zondagmiddag in de Euroborg aanspraak op.

Het was niet om aan te zien, maar niemand die daar in het Groninger kamp om maalde. Natuurlijk wil Faber en zijn staf het veldspel verbeteren, maar de drie punten vergoedden veel. Van een sportieve crisis is eventjes geen sprake meer. Met acht punten uit zes duels staat de Trots van het Noorden stevig in de middenmoot. Hoe slecht het ook was, de aanhang in de Euroborg begroette de volle buit met gejuich en applaus.

Onder leiding van de nieuwe noordtribune, het optimistische broertje van de vroegere fanatics, leek het wel alsof de doorgaans kritische aanhang een hersenspoeling had ondergaan. Of waren het de opbeurende filmpjes van oud-spelers die op verzoek van de club stimulerende woorden spraken in de richting van de supporters? In elk geval was er in de Euroborg amper sprake van ontevredenheid. De traditionele rivaal was geklopt en dat moest gevierd worden.

Aan de onafhankelijke FC Groningen-volgers de taak om bij de tweede zege van het seizoen een paar kritische kanttekeningen te maken. In de eerste plaats zal FC Twente het hele seizoen tegen degradatie blijven voetballen. Wat ooit een eredivisietopper was, is nu een laagvlieger van de ergste soort. In de tweede plaats heeft de dure aankoop Lars veldwijk nog geen moment zijn waarde getoond. Wie de eerste spitsspeler van het elftal is, is nog lang geen uitgemaakte zaak. Tom  van Weert laat in elk geval meer bezieling en passie zien.

Verder waren alle kenners het erover eens dat het niveau van de wedstrijd onder de maat was. Verkeerde passes, misverstanden, lukraak getrapte ballen en mislukte combinaties waren aan de orde van de dag. Zoals gezegd was het een van de slechtste wedstrijden in de eredivisie, maar misschien moeten we er gewoon rekening mee houden dat dit het niveau is waar we aan zullen moeten wennen.

De 1-0 zege werd uitbundig door de spelers, staf, directie en supporters gevierd. Maar als het spel niet verbetert, de amusementswaarde niet wordt verhoogd dan kun je wachten op ontevreden gezichten. Zeker als het matige spel gepaard zal gaan met nederlagen. Directeur Hans Nijland wil graag ‘de hut weer volspelen’ maar dan zal er meer moeten gebeuren dan een magere overwinning op een vermoedelijke degradatiekandidaat.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen is de weg helemaal kwijt

Door Mistersnooker

FC Groningen is de weg helemaal kwijt. Met vijf punten uit vijf wedstrijden lijkt het allemaal mee te vallen, maar de schijn bedriegt. De supporters en de professionele volgers van de club kijken namelijk door de score heen en zijn het eens: het veldspel lijkt nergens op, de taktiek is een rommeltje en de passie en inzet van de spelers kunnen veel beter. De 2-1 nederlaag tegen NAC in Breda was een logisch gevolg.

De meeste pijlen worden gericht op trainer Ernest Faber. En dat is volkomen terecht. Hij is er evenals het vorige seizoen niet in geslaagd om de competitie te beginnen met een duidelijke taktiek, de beste basiself en de juiste positie in het veld voor de meeste spelers. Faber begon de competitie met een 4-3-3 systeem, in Breda werd het een 5-3-2 en in de tweede helft tegen NAC was het weer een 4-3-3. Een rommelpotje waar de spelers alleen maar onzeker van worden.

Zelf lijkt Faber ook niet over te lopen van zelfvertrouwen. Tijdens interviews in de media kijkt hij nerveus om zich heen. Hij wil rust uitstralen maar aan alles blijkt dat hij het ook niet meer weet. Dat geldt ook voor de spitspositie. De grote aankoop Lars Veldwijk werd tegen NAC geslachtofferd nadat de analist van het Dagblad van het Noorden hem een 3 had gegeven. Hoe snel kun je een speler laten vallen?

Om de competitie beter te beginnen dan het vorige seizoen besloot de club een trainingskamp te gaan beleggen in de zomer in plaats van in de wintermaanden. Natuurlijk, er zijn nu wel meer punten behaald dan vorig jaar maar wie daar doorheen kan kijken, ziet een chaotisch elftal, met een chaotische taktiek en een chaotische trainersstaf. Dat alles zorgt ervoor dat de spelers met weinig zelfvertrouwen hun taak uitvoeren.

Maar niet alleen Faber is de weg kwijt, ook de leiding van de club weet zich niet te gedragen. Directeur Hans Nijland en technisch manager Ron Jans begaven zich in de slotfase van het duel in Breda naar de dug-out van Faber.  Nijland doet dat ook in goede tijden maar het beeld dat blijft hangen, is niet goed. Nijland moet daarmee stoppen. En Jans had hem niet moeten vergezellen naar de dug-out. In de landelijke media werden al vergelijkingen getroffen met Cruijff die ooit van de tribune afdaalde om trainer Beenhakker van tips te voorzien. Die vergelijking gaat niet op, maar het beeld blijft wel hangen.

Het klinkt als een cliche maar als de Trots van het Noorden komend weekeinde weer een flater slaat tegen FC Twente dan mag je de vraag stellen of Faber de Kerst gaat halen. Een ding is wel duidelijk: zoals het nu gaat en zoals er nu gevoetbald wordt, is niet in het belang van de club. Als dit te lang duurt, zal er iets moeten gebeuren en dan is de positie van de hoofdtrainer altijd onderwerp van gesprek. De aanwezigheid van een technisch manager met het diploma coach betaald voetbal maakt de stoel van de trainer alleen maar wankeler.

Wat Faber kan redden is een wervelende partij voetbal in de Euroborg tegen FC Twente. Als dan een zege wordt behaald met sprankelend en aanvallend voetbal, zal de roep om zijn vertrek iets minder luid worden. Het veldspel zal snel beter moeten worden. En de amusementswaarde in de Euroborg moet flink worden verhoogd. Als dat niet gebeurt dan zijn de dagen van Faber bij FC Groningen geteld.

 (Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)           

FC Groningen: tactisch een rommeltje

Door Mistersnooker

FC Groningen moest zondagmiddag in de Euroborg winnen van VVV Venlo om zich in het linker rijtje te gaan nestelen van de eredivisie en om de ambitie – spelen in de playoffs – gestalte te geven. Maar een late gelijkmaker van de Venlonaren (1-1) gooide roet in het eten. En dat was maar goed ook, want anders zou het matige spel van dit seizoen wellicht door de winst verbloemd worden. Na de zege tegen FC Utrecht waren de drie punten nog een mooie troost voor het slechte veldspel. Deze keer was er geen onverdiende overwinning.

Doelman Padt gaf gisteren toe dat er ook na de zege op FC Utrecht harde woorden waren gesproken over het belabberde veldspel. Die vuist op tafel zal deze week nog harder klinken omdat deze keer het slechte spel gepaard ging met puntenverlies. De vraag is alleen: wat moet er veranderen? Staan de juiste spelers wel op de juiste plaats in het elftal of mankeert het aan een gebrekkige wil om te winnen?

Dat laatste zal niet het geval zijn. Alle spelers in de eredivisie willen hun wedstrijden winnen. Afgaande op wat de Trots van het Noorden tot dusverre heeft laten zien, kan vastgesteld worden dat er weinig lijn in het veldspel valt te ontdekken. Met andere woorden: tactisch is het een rommeltje. De verdediging is kwetsbaar maar wordt ook niet goed ondersteund door de middenvelders. De jonge Bacuna heeft moeite met zijn controlerende taak en Drost kan dit seizoen wederom niet overtuigen.

In de selectie zitten wel aardige aanvallers. Mahi kan een wedstrijd beslissen, Van Weert is doelgericht a la De Leeuw en Veldwijk is gevaarlijk in het vijandelijke strafschopgebied. Laatstgenoemde speler is mentaal echter onberekenbaar. Hij staat bekend als een moeilijke speler voor een coach en die eigenschap heeft hem de laatste jaren behoorlijk in de weg gezeten.

Het is aan trainer Ernest Faber de taak om van de selectie een geolied geheel te maken. Hij zal keuzes moeten maken. Niet alleen in de aanvalslinie, maar zeker ook op het middenveld waar eigenlijk alleen Jenssen naar behoren presteert. In de fase naar beter veldspel is het niet aan te bevelen om de ongeslepen diamantjes Ritsu Doan en Uriel Antuna voor de leeuwen te gooien. Van hen kan FC Groningen nog veel plezier beleven, maar niet in een periode met armoedig veldspel.

Ondertussen zijn de trouwe supporters net zo ontevreden over de voorstellingen in de Euroborg als vorig seizoen. Wat dat betreft is er niet zoveel veranderd. Toch heeft de club een selectie om veilig in de middenmoot te voetballen. Maar dan zal er wel met meer lijn en overleg worden gespeeld dan tot dusverre. Het woord is nu aan trainer Faber om dit voor elkaar te krijgen.

(Elke dag na een competitiewedstrijd van FC Groningen geeft Mistersnooker zijn onafhankelijke opinie. Mistersnooker is oud-sportjournalist en volgde jarenlang sporters in het Noorden)