Door Mistersnooker
FC Groningen
heeft zich na de zege op ADO Den Haag opgewerkt naar de staart van de
middenmoot. Met een overwinning op PEC in Zwolle (aanstaande zaterdag) heeft de
club van trainer Ernest Faber ineens weer perspectief op een playoffplaats voor
een Europees ticket. Zo snel kan het gaan.
Zoals we
verwachtten – zie de column na de wedstrijd tegen NEC – heeft FC Groningen het
destijds veelbelovende veldspel in Nijmegen in de Euroborg kunnen belonen met
drie punten. De Groningers zijn geen spelers voor degradatievoetbal en zover
hoeft het ook zeker niet te komen. Er wordt fatsoenlijk combinatievoetbal
gespeeld en iedereen in het elftal doet zijn stinkende best.
Inmiddels
heeft Tom van Weert aangetoond op dit moment de nummer 1 spits van de selectie
te zijn. Hij zal zijn best moeten blijven doen, want er zitten een paar
collega’s op het vinkentouw. En dat is weer het voordeel van een brede selectie
met min of meer gelijkwaardige spelers. Faber kan met een gerust hart roteren
met spelers zonder dat het te koste gaat van de teamsterkte.
Naast Van
Weert heeft inmiddels ook Tibbling bewezen in de basis thuis te horen. En veel
volgers vinden ook dat de jonge Bacuna die status al heeft verdiend op basis
van de twee recente duels, maar zover ben ik nog niet. Hij doet wel veel minder
domme dingen dan in het begin van het seizoen, maar of hij de verantwoordelijke
positie op het middenveld op langere termijn aankan, moet nog blijken. Zo niet
dan heeft Faber een handvol gelijkwaardige middenvelders tot zijn beschikking.
Op dat strategische deel van het veld voetbalt Ruben Jenssen onopvallend zijn
wedstrijdjes mee. Hij is typisch zo’n speler die opvalt als hij er niet bij is.
Zelfs de
meest kritische analyticus moet inmiddels toegeven dat de Trots van het Noorden
de gevarenzone voorgoed kan verlaten om de competitie veilig uit te spelen in
de brede middenmoot van de eredivisie. Daarmee mogen de fans hopen op een
positieve uitschieter, maar veel meer zit er niet in. Daarvoor is de start van
de competitie te slecht geweest.
Waar het dit
seizoen om draait is het behalen van een playoffplaats. Het zal nog een hele
toer worden om die sportieve doelstelling te gaan halen, maar het veldspel van
de laatste weken biedt in elk geval uitzicht op meer dan alleen maar hoop. FC Groningen speelt te goed voor degradatievoetbal.
(Elke maandag en
vrijdag om 18 uur op dit blog een opinierend verhaal over FC Groningen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten