FC Groningen mist een echte cultvoetballer

Door Mistersnooker

De fans van FC Groningen hebben iets met cultvoetballers. Dat zijn spelers die we vroeger nog niet zo noemden omdat dat woord nog niet bestond. Het zijn voetballers die een beetje leuk afwijken van hun normale teamgenoten. Spelers ook die iets onverwachts deden; zowel op als naast het veld. Spelers die veel krediet hebben bij het publiek. Spelers voor wie je naar het stadion gaat.

Milko Djurovski was zo’n speler en hij kwam onlangs speciaal even naar Groningen om aanwezig te zijn bij de presentatie van zijn biografie van de hand van Herman Sandman. Hij verbaasde zich over de enorme belangstelling voor zijn persoontje. Maar hij had als speler al een plekje veroverd in de harten van menige supporter. En hij was inderdaad een tikje afwijkend: rookte een sigaretje, droeg een zwarte panty en haalde op het veld de gekste capriolen uit.

Cultvoetballers waren ook in het verre verleden doelman Otto ‘los maar’ Roffel, Tonny van Leeuwen, Hugo Hovenkamp en natuurlijk Piet Fransen. Laatstgenoemde speelde de clown in het elftal. Ik zag hem eens een vrije trap nemen. Hij liep naar de bal toe en maakte aanstalten om zijn veters te strikken. Maar in plaats van dat te doen, punterde hij de bal naar een vrijstaande medespeler. Tegenstander verrast en gelach op de tribune.

Martin Drent was ook een populaire voetballer. De vrolijke groenteboer van de Korreweg - daar hielp hij zijn ouders vaak met de verkoop - maakte er geen geheim van dat een biertje een van zijn favoriete drankjes was. Op de laatste dag van een trainingskamp bleef hij ´s nachts gewoon aan de hotelbar hangen. Toen trainer Jan van Dijk hem daar ´s morgens nog aantrof, werd deze door Drent begroet met: `Hallo tuinkabouter`. Van Dijk kwaad maar de fans smulden van dit soort gedrag.

Tegenwoordig mist het elftal een cultvoetballer. Het zal wel te maken hebben met het doorgevoerde professionalisme, maar de trouwe bezoekers van de Euroborg zouden graag nog eens een Drent of een Fransen op het veld zien. Ze hebben nu de jonge Tibbling in hun harten gesloten. Maar dat heeft meer te maken met zijn werklust dan met zijn cultgedrag.

De spelers van FC Groningen zijn tegenwoordig eenheidsworsten. Het elftal mist een clown a la Piet Fransen. ADO Den Haag heeft in elk geval nog een Tommie Beugelsdijk. De Euroborg moet zich vermaken met spektakelvoetbal en overwinningen. En als dat ook niet meer kan, dan is het logisch dat veel mensen liever thuis blijven.

(Elke maandag en vrijdag om 18 uur op dit blog een opinierend verhaal over FC Groningen)